Poprzednia część druku, następna część druku
11) art. 12 otrzymuje brzmienie:
"Art. 12. 1. Towary mogą być przewożone do krajów członkowskich Unii Eur
opejskiej, jeżeli na przewóz została uprzednio wyrażona zgoda urzędowego lekarza weterynarii kraju przeznaczenia, w którym towary te mogą być poddane kontroli, a także gdy na przewóz uzyskano zezwolenie krajów, przez które są przewożone, jeżeli jest ono wymagane przepisami tych krajów.2. Zwierzęta mogą być przewożone, jeżeli:
1) są oznakowane w sposób umożliwiający ich identyfikację,
2) są zaopatrzone w oryginał świadectwa zdrowia wystawiony przez właściwy organ państwa, z którego pochodzą, oraz urzędowe tłumaczenie tego świadectwa na język po
3) w dniu wystawienia świadectwa zdrowia państwa, z których pochodzą lub ich części są wpisane do rejestru prowadzonego przez Głównego Lekarza Weterynarii lub jeżeli spełniają wymagania określone w zezwoleniu Głównego Lekarza Weterynarii,
4) osoba zainteresowana ładunkiem poinformuje z wyprzedzeniem granicznego lekarza weterynarii z właściwego przejścia granicznego, przez które zwierzęta będą przewożone, o przewidywanym czasie przywozu zwierząt, ich gatunku i liczbie.
3. W przypadku przewozu zwierząt graniczny lekarz weterynarii może zlecić przeprowadzenie badań zwierząt na stacji kwarantanny.
4. Produkty mogą być przewożone, jeżeli:
1) są zaopatrzone w oryginał świadectwa zdrowia wystawiony przez właściwy organ państwa, z którego pochodzą oraz urzędowe tłumaczenie tego świadectwa na język polski i inne w
2) osoba zainteresowana ładunkiem poinformuje z wyprzedzeniem lekarza weterynarii z właściwego przejścia granicznego, przez które produkty będą przewożone, o ich ilości, ro
dzaju i przewidywanym czasie ich przywozu,3) osoba zainteresowana ładunkiem zgłosiła towar do weterynary
jnej kontroli granicznej w wymaganej formie i w sposób, o których mowa w art. 14 ust. 14 pkt 5.5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drod
ze rozporządzenia:1) procedury kontroli produktów w przewozie między krajami trzecimi,
2) warunki weterynaryjnej kontroli granicznej zwierząt nie obję
tych przepisami Unii Europejskiej- mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt oraz ujednol
icenie warunków przeprowadzania weterynaryjnej kontroli granicznej zgodnie z przepisami Unii Europejskiej.";12) w art. 13 po wyrazach "powiatowego lekarza weterynarii" dodaje się wyrazy "lub właściwego granicznego lekarza weterynarii";
13) art. 14 otrzymuje brzmienie:
"Art. 14. 1. Towary przywożone oraz przewożone podlegają weterynaryjnej ko
ntroli granicznej.2. Osoba zainteresowana ładunkiem jest obowiązana zgłosić towar do weterynaryjnej kontroli granicznej w wymaganej formie i w sposób, określone na podstawi
e przepisów ust. 14 pkt 5.3. Towary przywiezione bez weterynaryjnej kontroli granicznej zostaną zatrzymane do czasu wydania przez właściwego granicznego lub powiatowego lekarza weterynarii decyzji o ich zniszczeniu lub p
owrotnym wywozie, w rozumieniu przepisów celnych, do kraju pochodzenia.4. Weterynaryjna kontrola graniczna obejmuje:
1) w przypadku przywozu:
a) sprawdzenie, czy nie zostały naruszone przepisy art. 10a,
b) kontrolę dokumentów,
c) kontrolę tożsamości,
d) kontrolę fizyczną,
e) sprawdzenie, czy nie zostały naruszone przepisy dotyczące ochrony zwierząt podczas transportu,
2) w przypadku przewozu:
a) sprawdzenie, czy nie zostały naruszone przepisy art. 10a,
b) kontrolę dokumentów,
c) kontrolę tożsamości,
d) kontrolę fizyczną, jeżeli istnieje jakiekolwiek podejrzenie zagrożenia zdrowia ludzi lub zwierząt,
e) sprawdzenie, czy nie zostały naruszone przepisy dotyczące ochrony zwi
erząt podczas transportu,f) założenie plomb weterynaryjnych na środki transportu lub partie produktów w punkcie kontroli granicznej wejścia i kontrolę tych plomb w punkcie kontroli gr
anicznej wyjścia.5. Kontrola graniczna, o której mowa w ust. 1, obejmuje również postawienie w świadectwie zdrowia odpowiedniej pieczęci i dokonanie wpisu przez granicznego lekarza weterynarii o przeprowadzeniu kontroli i jej wyniku.
6. Osoba zainteresowana ładunkiem deklaruje w świadectwie weteryn
aryjnym przekroczenia granicy przeznaczenie celne towaru. Świadectwo przekroczenia granicy jest jednocześnie dokumentem zgłoszenia towaru do weterynaryjnej kontroli granicznej.7. W przypadku przywozu deklarowane przeznaczenie celne towaru powinno być zgodne z określonym w decyzji, wydanej przez wł
aściwego powiatowego lekarza weterynarii, miejscem:1) składowania, w przypadku produktów albo
2) kwarantanny lub uboju, w przypadku zwierząt.
8. W razie braku deklaracji określającej przeznaczenie celne w świadectwie weterynaryjnym przekroczenia granicy towar będzie podlegał takiej kontroli weterynaryjnej jak towar przywożony.
9. W przypadku przywozu towaru graniczny lekarz weterynarii zatrzymuje oryginalne świadectwo zdrowia lub inne dokumenty weterynaryjne towarzyszące przesyłce i wystawia świadectwo weterynaryjne przekroczenia granicy zawierające wynik przeprowadzonej weterynaryjnej kontroli granicznej oraz wydaje poświadczone kopie zatrzymanych oryginalnych dokumentów. W przypadku przewozu towaru graniczny lekarz weterynarii wydaje weterynaryjne świadectwo przekroczenia granicy i zatrzymuje kopię oryginału weterynaryjnego świadectwa zdrowia lub innych dokumentów weterynaryjnych towarzyszących przesyłce oraz wydaje poświadczone kopie innych otrzymanych dokumentów. Organ celny uzna za dopuszczalne tylko takie przeznaczenie celne towaru, które jest zgodne z warunkami określonymi przez granicznego lekarza weterynarii w weterynaryjnym świadectwie przekroczenia granicy.
10. Procedura, o której mowa w ust. 9, odnosi się do przywozu towarów do wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej.
11. Graniczny lekarz weterynarii wydaje decyzję w sprawie zakazu przywozu lub przewozu towarów albo nakazu zabicia, uboju lub uboju sanitarnego zwierząt, zniszczenia produktów lub innych rzeczy, jeżeli kontrola wykaże, że:
1) towary nie spełniają warunków określonych w art. 11 i 12,
2) zostały naruszone przepisy art. 10a.
12. Graniczny lekarz weterynarii może:
1) w razie zagrożenia zdrowia ludzi i zwierząt zastosować środki przewidziane w przepisach art. 22 pkt 1-10 i 13,
2) nakazać przeprowadzenie uboju z konieczności zwierząt, które ze względu na stan zdrowia nie nadają się do dalszego transportu, a w szczególności zwierząt, które doznały urazów lub zranień,
3) zakazać przywozu z zagranicy towarów nieoznakowanych zgodnie z przepisami o znakowaniu środków spożywczych lub przepisami o znakowaniu zwierząt,
4) w uzasadnionych przypadkach przeprowadzić kontrolę weterynaryjną w zakresie, jaki uzna za stosowny.
13. Organ celny odmówi przyjęcia zgłoszenia celnego, jeżeli towar podlegający weterynaryjnej kontroli granicznej nie został poddany takiej kontroli lub nie zostały uiszczone opłaty za przeprowadzenie weterynaryjnej kontroli granicznej.
14. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporzą
dzenia:1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej oraz ministrem właściwym do spraw transportu,
wykaz przejść granicznych, na których będzie dokonywana weterynaryjna kontrola graniczna, i ich kategorie, mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt oraz zapewnienie spełniania wymogów określonych dla danej kategorii przejścia granicznego przez poszczególne przejścia graniczne,2) wymagania, jakie powinny być spełniane dla zatwierdzenia p
oszczególnych kategorii przejść granicznych, na których będzie dokonywana weterynaryjna kontrola graniczna, mając na względzie ochronę zdrowia zwierząt i ludzi, a także zapewnienie szczególnych warunków, jakim powinno odpowiadać każda kategoria przejść granicznych, aby mogła być na niej przeprowadzona weterynaryjna kontrola graniczna,3) wymogi, jakie powinny być spełnione dla zatwierdzenia stacji kwarantanny zwierząt, mając na względzie wyeliminowanie możliwości rozprzestrzeniania chorób zakaźnych zwierząt przez zwierzęta prz
ywożone,4) wzory i warunki stosowania pieczęci oraz plomb przez granic
znego lekarza weterynarii, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej,5) formę i sposób zgłoszenia towaru do weterynaryjnej kontroli granicznej oraz wzory weterynaryjnych świadectw przekrocz
enia granicy dla zwierząt i produktów, mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt oraz możliwość przemieszczania się towarów między terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a terytoriami innych państw,6) częstotliwość i sposób przeprowadzania kontroli fizycznej w r
amach weterynaryjnej kontroli granicznej towarów, mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt oraz możliwość przemieszczania się towarów między terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a terytoriami innych państw oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.7) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, szczegółowe zasady i sposób współdziałania org
anów Inspekcji Weterynaryjnej z organami celnymi, mając na względzie zapewnienie sprawnej kontroli granicznej towarów, zapewnienie wymogów weterynaryjnych przy ich wprowadzaniu i wyprowadzaniu do składu celnego, wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego oraz zapewnienie warunków weterynaryjnych przy składowaniu.15. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, procedury kontroli oraz listę portów morskich, w których mogą być rozładowywane świeże ryby lub świeże produkty rybne pochodzące bezpośrednio z połowów, ze statków pod banderą innego kraju, mając na względzie zapewnienie właściwej jakości zdrowotnej ryb poławianych przez statki będące pod banderą innego kraju i produktów rybnych pochodzących z tych statków.
16. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza, w drodze obwies
zczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" wykaz towarów podlegających weterynaryjnej kontroli granicznej, z uwzględnieniem kodów nomenklatury towarowej taryfy celnej (PCN).17. Koszty związane z działaniami, o których mowa w ust. 11-13, obciążają w całości właściciela towarów. Koszty są pomniejszane o ewe
ntualny dochód uzyskany ze sprzedaży surowców po uboju zwierząt lub produktów po ich uzdatnieniu.18. Weterynaryjnej kontroli granicznej nie przeprowadza się w przypa
dku handlu. Organy Inspekcji Weterynaryjnej mogą jednak przeprowadzać wyrywkowe, niedyskryminujące kontrole towarów przywiezionych z krajów członkowskich Unii Europejskiej, a także przeprowadzać takie kontrole w sytuacjach, o których mowa w art. 18 ust. 2 i 3.19. W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się możliwość przywozu zwierząt przez porty morskie lub lotnicze, w których nie prowadzi się weterynaryjnej kontroli granicznej, pod warunkiem, że zwierzęta są transportowane tym samym statkiem lub samolotem do punktu weterynaryjnej kontroli granicznej, w którym ta kontrola zostanie przeprowadzona.";
14) w art. 15:
a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
"1. Towary przywiezione mogą być poddane kwarantannie lub badaniom w miejscu ich przeznaczenia, które określi decyzją graniczny lekarz weterynarii. Szczegółowy zakres badań ustala w instrukcji Główny Lekarz Weterynarii.
2. Uboju przywiezionych zwierząt rzeźnych dokonuje się bez zbędnej zwłoki w rzeźni wyznaczonej przez powiatowego lekarza weterynarii, stosownie do wymagań zdrowotnych zwierząt, przy czym zwierzęta muszą być ubite w tej rzeźni nie później niż 5 dni po ich przywiezieniu do rzeźni.
3. Ostateczna kontrola weterynaryjna towaru odbywa się w punkcie weterynaryjnej kontroli granicznej, a graniczny lekarz weterynarii w zależności od jej wyniku wydaje jedną z następujących decyzji:
1) o dopuszczeniu do handlu,
2) o uzdatnianiu produktów z przeznaczeniem na cele paszowe,
3) nakazującą wywóz za granicę,
4) nakazującą zniszczenie,
5) nakazującą zabicie zwierzęcia lub ubój sanitarny w wyznaczonej rzeźni albo wyładunek zwierzęcia,
6) pozwalającą na złożenie w magazynie celnym,
7) pozwalającą, na wniosek zainteresowanego, na wprowadzenie do składu celnego, wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłow
ego.",b) w ust. 4 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
"Przywóz cofniętego towaru może nastąpić tylko przez ten punkt kontroli granicznej, przez który nastąpił wywóz.",
c) dodaje się ust. 6-9 w brzmieniu:
"6. Towary przywiezione mogą być poddane wyrywkowemu badaniu w miejscach przeznaczenia przed wprowadzeniem na rynek lub przetworzeniem zgodnie z procedurą postępowania ustaloną w instrukcji wydanej przez Głównego Lekarza Weterynarii.
7. Jeżeli graniczny lekarz weterynarii nakaże kwarantannę zwierząt, to p
owinna ona odbyć się, w zależności od stwierdzonego ryzyka, w jednym z następujących miejsc:1) w punkcie kontroli granicznej lub w jego pobliżu,
2) w gospodarstwie przeznaczenia,
3) w stacji kwarantanny usytuowanej w pobliżu miejsca przeznaczenia zwierząt.
8. Dopuszcza się ustalenie stacji kwarantanny w kraju eksportującym, pod warunkiem że spełnia warunki weterynaryjne obowiązujące w Unii Europejskiej.
9. Właściwy powiatowy lekarz weterynarii sprawujący nadzór nad składem celnym, wolnym obszarem celnym, składem wolnocłowym, w zakresie przestrzegania warunków weterynaryjnych, kontroluje wprowadzanie i wyprowadzanie towarów ze składu celnego, wolnego obszaru celnego, składu wolnocł
owego w zakresie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1-4.";15) dodaje się art. 15a w brzmieniu:
"Art. 15a. 1. Przepisów o przywozie i przewozie towarów, o których mowa w art. 11-15, nie stosuje się do:
1) niewielkich partii towaru przeznaczonych do własnego spożycia i stanowiących część bagażu osobistego,
2) paczek wysyłanych przez osoby prywatne do osób prywa
3) próbek handlowych,
4) produktów przeznaczonych do określonych badań lub analiz,
5) produktów przeznaczonych do spożycia na pokładzie międzyn
arodowych środków transportu, pod warunkiem że nie zostaną one wprowadzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,6) psów i kotów towarzyszących podróżnym i nie przeznaczonych do obrotu, pod warunkiem że są zaopatrzone w świadectwo zdrowia,
7) spreparowanych zwierząt lub ich części nieprzeznaczonych do działalności gospodarczej.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1) wielkości oraz wymagania weterynaryjne w zakresie przywozu i przewozu towarów, o których mowa w ust. 1,
2) szczegółowe zasady kontroli przez organy celne przywożonych z zagranicy i przewożonych psów i kotów, o których mowa w ust. 1 pkt. 6
- mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.";
16) art. 16 i 17 otrzymują brzmienie:
"Art. 16. 1. W razie uzasadnionego niebezpieczeństwa przeniesienia z zagranicy choroby zakaźnej zwierząt lub innego zagrożenia dla zdrowia i życia ludzi lub zwierząt Rada Ministrów, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, w drodze rozporządzenia:
1) zakazuje przywozu do kraju lub przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej towarów lub innych produktów,
2) może określić postępowanie granicznego lekarza weterynarii w stosunku do osób przybywających z zagranicy oraz ich produ
któw- mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt.
Art. 17. 1. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi listy krajowych zakładów
uprawnionych do produkcji na rynki innych krajów, zwanych dalej "listami Głównego Lekarza Weterynarii". Zakłady produkujące materiał biologiczny, pozyskujące, przetwarzające i składujące mięso i inne środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, niejadalne produkty zwierzęce, środki żywienia zwierząt mogą zostać wpisane na właściwą listę Głównego Lekarza Weterynarii, jeżeli spełniają warunki weterynaryjne obowiązujące w produkcji na rynek krajów członkowskich Unii Europejskiej lub określone przez właściwe organy weterynaryjne kraju, do którego przeznaczony jest produkt.2. Nadzór nad przestrzeganiem przez producenta warunków, o których mowa w ust. 1, sprawuje powiatowy lekarz weterynarii.
3. Wpis zakładu na listę, o której mowa w ust. 1, następuje na wniosek właściciela zakładu, po przeprowadzeniu kontroli przez powiatow
ego lekarza weterynarii i wydaniu, na podstawie kontroli sprawdzającej, pozytywnej opinii przez wojewódzkiego lekarza weterynarii oraz po zatwierdzeniu zakładu przez właściwy organ weterynaryjny Unii Europejskiej albo kraju, do którego są przeznaczone produkty, jeżeli takie zatwierdzenie jest wymagane.4. Jeżeli zakład nie spełnia albo nie przestrzega wymaganych waru
nków weterynaryjnych, albo uniemożliwia przeprowadzenie skutecznej kontroli, Główny Lekarz Weterynarii, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, dokonuje zawieszenia uprawnień, o których mowa w ust. 1, lub skreślenia zakładu z listy Głównego Lekarza Weterynarii.5. O wpisach i zmianach dokonywanych na listach, o których mowa w ust. 1, Główny Lekarz Weterynarii powiadamia właściwego woj
ewódzkiego, a także powiatowego lekarza weterynarii, którzy dokonują odpowiednich adnotacji w rejestrze, o którym mowa w art. 5 ust. 3c i art. 31 ust. 4.6. Produkcja środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego w zakł
adach posiadających uprawnienia, o których mowa w ust. 1, może być prowadzona wyłącznie z użyciem surowców pochodzących z zakładów uprawnionych do produkcji na rynek danego kraju lub obszaru, z wyłączeniem produktów niepodlegających takim wymaganiom.7. Jeżeli zakłady, o których mowa w ust. 6, prowadzą produkcję z z
astosowaniem surowców pochodzących z zakładów nieposiadających takich uprawnień, to surowce te powinny być przechowywane w oddzielnych magazynach, a proces produkcji z ich użyciem powinien być prowadzony w oddzielnych pomieszczeniach lub w wydzielonym cyklu produkcyjnym i czasie. Uzyskane w ten sposób produkty nie mogą być oznakowane inaczej niż produkty przeznaczone na rynek krajowy i mogą być wprowadzone wyłączenie do obrotu krajowego.";17) art. 18 otrzymuje brzmienie:
"Art. 18. 1. Towary przeznaczone do wywozu podlegają kontroli weterynaryjnej w miejscu wysyłki, z zastrzeżeniem u
st. 2 i 3.2. Organy Inspekcji Weterynaryjnej mogą przeprowadzać kontrole przesyłek zwierząt w trakcie transportu, w punktach kontroli gr
anicznej oraz w punkcie postojowym, mające na celu sprawdzenie przestrzegania przepisów o ochronie zwierząt.3. Właściwy organ Inspekcji Weterynaryjnej może w każdym czasie z
arządzić, z zachowaniem wymogów prawa celnego, weterynaryjną kontrolę graniczną przy wywozie towarów, w przypadku podejrzenia wystąpienia:1) nieprawidłowości dotyczących przebiegu kontroli,
2) nieprawidłowości w wydanych dokumentach weterynaryjnych,
3) innych okoliczności stanowiących zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zwi
erząt.4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, gatunki zwierząt i produkty, którymi handel określają przepisy Unii Europejskiej, sposób prowadzenia kontroli weterynaryjnej, wymagania weterynaryjne, jakim muszą odpowiadać zwierzęta i produkty, oraz wzory wymaganych świadectw zdrowia lub dokumentów handlowych, mając na względzie swobodne przemieszczanie towarów między terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a terytoriami innych krajów członkowskich Unii Europejskiej.";
18) w art. 19 w ust. 1:
a) po wyrazie "zwierzęcia" dodaje się wyrazy "wymienionej w załączniku nr 1 do ustawy,",
b) w pkt 1 wyrazy "niezwłocznego, nie później niż w ciągu 24 godzin," zastępuje się wyrazem "natychmiastowego";
19) dodaje się art. 20a w brzmieniu:
"Art. 20a. 1. Tworzy się system gromadzenia i przekazywania informacji dotyczących występowania chorób zakaźnych, o których mowa w art. 3.
2. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi księgę chorób zakaźnych zwierząt zawier
ającą informacje o chorobach podlegających:1) natychmiastowemu zgłoszeniu,
2) rejestracji.
3. Lekarze weterynarii, o których mowa w art. 20 ust. 1, przekazują właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii roczne informacje o chorobach podlegających rejestracji.
4. Powiatowi lekarze weterynarii przekazują wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii:
1) informacje o chorobach zakaźnych zwierząt, o których mowa w art. 3 ust. 1, natychmiast po ich wystąpieniu oraz za każdy mi
2) zbiorcze informacje roczne o występowaniu chorób, o których mowa w art. 3 ust. 1a.
5. Wojewódzcy lekarze weterynarii, w trybie określonym w ust. 4, przekazują informacje Głównemu Lekarzowi Weterynarii, który wykonując postanowienia konwencji i umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, powiadamia Komisję Europejską, właściwe organizacje międzynarodowe oraz inne kraje o występowaniu chorób zakaźnych zwierząt w Rzeczypospolitej Polskiej.
6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór księgi chorób zakaźnych zwierząt, wzory raportów oraz sposoby przekazywania informacji o występowaniu chorób zakaźnych zwierząt, mając na względzie ujednolicenie sposobu zbierania i przekazywania danych dotyczących występowania chorób zakaźnych zwierząt.";
20) art. 21 otrzymuje brzmienie:
"Art. 21. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządz
enia:1) sposoby postępowania przy zwalczaniu poszczególnych chorób zakaźnych zwierząt, a w szczególności procedury stwierdzania i wygaszania ognisk tych chorób oraz sposób prowadzenia dok
umentacji w tym zakresie,2) procedurę uznawania obszaru kraju lub jego części za wolne od chorób, o których mowa w
pkt 1- mając na względzie zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych zwierząt, ochronę zdrowia ludzi i zwierząt, jak również możliwość przemieszczania zwierząt i produktów pochodzenia zwi
erzęcego między obszarami o takim samym statusie zdrowotnym.";21) dodaje się art. 21a w brzmieniu:
"Art. 21a. 1. W powiatach, województwach, a także w skali całego kraju przyg
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, po zasięgnięciu opinii Rady Sanita
rno-Epizootiologicznej, określi, w drodze rozporządzenia, warunki tworzenia i wykonywania planów gotowości, o których mowa w ust. 1, kierując się potrzebą szybkiego i skutecznego likwidowania ognisk chorób zakaźnych zwierząt.3. Projekty planów gotowości zwalczania chorób, wyszczególnionych w załączniku nr 1 do ustawy, przygotowują odpowiednio powiatowy lekarz weterynarii, wojewódzki lekarz weterynarii, Główny Lekarz Weterynarii, powołując w swoich strukturach organizacyjnych z
espoły kryzysowe.";22) w art. 22:
a) w pkt 2 po wyrazach "miejsca pochodzenia" skreśla się przecinek i dodaje wyrazy "lub świadectw zdrowia zwierząt",
b) w pkt 4 wyrazy "paszy, surowców paszowych" zastępuje się wyrazami "środków żywienia zwierząt",
c) pkt 9 i 13 otrzymują brzmienie:
"9) wyznaczyć określone miejsca, w odniesieniu do których obowiązuje zakaz wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania zwierząt lub sprowadzania i wywożenia mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych produktów zwierzęcych, zwłok zwierzęcych i środków żywienia zwierząt,",
13) określać sposób postępowania ze zwierzętami chorymi albo podejrzanymi o zakażenie, zwłokami zwierzęcymi, mięsem, środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego i niejadalnymi produktami zwierzęcymi oraz środkami żywienia zwierząt zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie,";
23) w art. 23:
a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
"6) nakazać przegląd zwierząt, oczyszczanie, odkażanie, deratyzację i dezy
nfekcję miejsc przebywania zwierząt lub miejsc przechowywania i przetwarzania zwłok zwierzęcych, mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych produktów zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, a także oczyszczanie i odkażanie środków transportu,",b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii wojewoda uchyla wydane rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2.";
24) w art. 25 w ust. 2 wyraz "surowców" zastępuje się wyrazem "produktów";
25) dodaje się art. 25a w brzmieniu:
"Art. 25a. 1. Wprowadza się obowiązek zwalczania chorób lub infekcji, które mogą być w naturalny sposób przenoszone ze zwierzęcia na człowieka lub przez środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia:
1) listę chorób, o których mowa w ust. 1, podlegających zwalczaniu u zwierząt,
2) programy zwalczania chorób, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość odszkodowania w przypadku nakazu zabicia zwierząt
- kierując się potrzebą ochrony zdrowia i życia ludzi.
3. Do zwalczania chorób, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19-21 i 22-25.";
26) art. 26-29 otrzymują brzmienie:
"Art. 26. 1. Zwierzęta rzeźne i ich mięso, mięso zwierząt łownych i innych zwierząt przeznaczone do spożycia przez ludzi, środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego oraz środki żywienia zwierząt objęte są obowiązkiem badania, które należy do zadań powiatowego lekarza weterynarii.
2. Powiatowy lekarz weterynarii organizuje i nadzoruje badania, o których mowa w ust. 1, ustala terenowe obwody badania i obwody badania dla poszczególnych rzeźni oraz wyznacza dla nich lekarzy weterynarii i inne osoby, o których mowa w art. 44, uprawnione do przeprowadzania badań.
Art. 27. 1. Ubój zwierząt rzeźnych, których świeże mięso lub jego przetwory mają być wprowadzane na rynek, wykonywany jest wyłącznie w rzeźni, przy czym ubój z konieczności może być wykonywany również poza rzeźnią za zgodą i pod nadzorem lekarza weterynarii.
2. Do uboju w rzeźni mogą być dopuszczone zwierzęta rzeźne zaop
atrzone w świadectwo zdrowia oraz w przypadku bydła, owiec, kóz, świń, koni oznakowane zgodnie z systemem rejestracji i identyfikacji zwierząt.3. Powiatowy lekarz weterynarii, kierując do uboju sanitarnego zwi
erzęta rzeźne wydaje skierowanie określające w szczególności przyczynę wydania skierowania i dane identyfikujące zwierzę lub zwierzęta oraz inne informacje istotne z uwagi na ocenę mięsa.4. Lekarz weterynarii, kierując do uboju z konieczności zwierzęta, w
ydaje skierowanie zawierające dane identyfikujące zwierzę, przyczynę wydania skierowania, informację o stosowanych środkach farmaceutycznych oraz inne informacje istotne z uwagi na ocenę mięsa.5. Dopuszcza się ubój drobiu na terenie ferm drobiu o małej zdolności produkcyjnej oraz królików na terenie gospodarstw, jeżeli mięso ma być dostarczone do sprzedaży detalicznej lub bezpośrednio do ko
nsumenta w tej samej lub sąsiedniej miejscowości oraz po spełnieniu warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 32 pkt 3.6. Dopuszcza się:
1) ubój zwierząt dzikich utrzymywanych na terenie gospodarstwa, w którym są chowane, pod warunkiem uzyskania zgody powi
2) ubój świń, owiec i kóz na terenie gospodarstw, pod warunkiem wykorzystania uzyskanego mięsa wyłącznie na potrz
eby własne,3) obrót niewielką ilością mięsa zwierząt łownych, polegający na bezpośrednim dostarczaniu towaru przez uprawniony podmiot do konsumenta lub sprzedaży detalicznej,
4) przechowywanie i rozbiór mięsa zwierząt łownych w miejscach sprzedaży detalicznej lub przyległych pomieszczeni
Art. 28. 1. Obowiązkiem badania są objęte:
1) przed ubojem - zwierzęta rzeźne, z których świeże mięso oraz jego przetwory mają być wprow
2) po uboju - mięso i narządy zwierząt rzeźnych, z wyjątkiem ni
eprzeznaczonego do wprowadzania na rynek mięsa królików i drobiu,3) po odstrzeleniu - mięso i narządy zwierząt łownych, z wyjątkiem zwierzyny drobnej niepoddanej patroszeniu, skórowaniu lub odpierzeniu, dostarczonej bezpośrednio do konsumenta lub sprzedaży detalicznej.
2. W zależności od wyniku badania zwierzęcia, przeprowadzonego przed ubojem, może być wydane:
1) zezwolenie na ubój,
2) zezwolenie na ubój z zachowaniem określonych w
arunków,3) zakaz uboju.
3. Po uboju wszystkie części zwierzęcia powinny pozostać w miejscu uboju do czasu zbadania, wydania oceny i oznakowania mięsa, z wyłączeniem prób pobranych do badań laboratoryjnych.
Art. 29. 1. W zależności od wyniku badania mięsa rozróżnia się i odpowiednio zn
akuje:1) mięso zdatne do spożycia,
2) mięso warunkowo zdatne do spożycia,
3) mięso niezdatne do spożycia.
2. Mięso pozyskane ze świń, kóz i owiec poddanych ubojowi we własnym gospodarstwie podlega dodatkowemu znakowaniu i może być wykorzystane wyłącznie na własne potrzeby.
3. Mięso i jego przetwory przeznaczone do wprowadzania na rynek powinny być zaopatrzone w jeden z następujących dokumentów:
1) świadectwo zdrowia wystawione przez urzędowego lekarza w
2) handlowy dokument identyfikacyjny zawierający znak weterynaryjny.
4. Przeznaczone do spożycia mięso wołowe, poza wymaganiami okr
eślonymi w ust. 3, może być wprowadzone na rynek po dołączeniu do każdego elementu lub porcji mięsa etykiety zawierającej dane pochodzące z dokumentu identyfikacyjnego zwierzęcia.5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, informacje, jakie powinny zawierać etykiety, o których m
owa w ust. 4, mając na względzie możliwość zidentyfikowania zwierzęcia, od którego mięso pochodzi, jak również miejsca jego pochodzenia i przebywania.6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób uzdatnienia mięsa warunkowo zdatnego do spożycia oraz postępowania z mięsem niezdatnym do spożycia, mając na względzie zachowanie zdrowia ludzi i zwierząt.";
27) w art. 30:
a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
"Ocena wydana w tym trybie ma charakter ostateczny.",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Wniosek o zmianę oceny mięsa, o którym mowa w ust. 1, składany jest na piśmie powiatowemu lekarzowi weterynarii za pośrednictwem lekarza, który dokonał bad
ania.";28) art. 31 otrzymuje brzmienie:
"Art. 31. 1. Podmioty podejmujące działalność lub zajmujące się ubojem zwierząt rzeźnych lub skupem zwierząt łownych, rozbiorem i przetwórstwem mięsa oraz produkcją mięsa mielonego i wyrobów mięsnych niepo
ddanych obróbce termicznej, pozyskiwaniem, przetwórstwem mleka, ryb, skorupiaków, mięczaków, jaj konsumpcyjnych i innych środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, a także ich składowaniem i transportem, są obowiązane:1) zapewnić warunki weterynaryjne, w tym wynikające z projektu technologicznego zakładu, opracowanego na etapie projektu b
2) zgłosić zamiar rozpoczęcia działalności właściwemu powiat
owemu lekarzowi weterynarii co najmniej 60 dni przed jej rozpoczęciem oraz zaprzestanie działalności w terminie 7 dni od jej zaprzestania.2. Obowiązek wynikający z ust. 1 nie dotyczy podmiotów zajmujących się pozyskiwaniem mleka i jaj konsumpcyjnych dla własnych potrzeb.
3. Powiatowy lekarz weterynarii, po dokonaniu kontroli w zakresie, o którym mowa w ust. 1, wydaje decyzję w sprawie dopuszczenia lub niedopuszczenia zakładu do prowadzenia produkcji, nadaje weter
ynaryjny numer identyfikacyjny, o ile jest on wymagany, a także kwalifikuje zakład do prowadzenia sprzedaży:1) na rynek Unii Europejskiej lub innych państw,
2) na rynek krajowy,
3) bezpośredniej.
4. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr zakładów dopuszczonych do prowadzenia produkcji na obszarze jego właściwości. Do rejestru wpisuje się informacje dotyczące przeprowadzonych kontroli oraz decyzji wydanych w trybie ust. 3 i art. 31b.
5. Powiatowy lekarz weterynarii może w każdym czasie kontrolować, czy są spełnione i utrzymywane warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1.";
29) dodaje się art. 31a-31c w brzmieniu:
"Art. 31a. 1. Dla zakładów prowadzących działalność, o której mowa w art. 31, którym nadano weterynaryjny numer indentyfikacyjny, wprowadza się system numeracji, który prowadzi Główny Lekarz Weterynarii.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia:
1) określi sposób prowadzenia systemu numeracji, o którym m
2) może rozszerzyć zakres nadawania numeracji innym rodzajom działalności, w tym wymienionym w art. 5
- mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.
Art. 31b. 1. Powiatowy lekarz weterynarii w razie stwierdzenia, że działalność, o której mowa w art. 31, prowadzona jest niezgodnie z warunkami weterynaryjnymi, w zależności od zagrożenia zdrowia ludzi, zwierząt albo naruszenia przepisów o ochronie zwierząt, wydaje decyzję:
1) nakazującą usunięcie uchybień,
2) zakazującą produkcji niektórych produktów lub handlu,
3) ograniczającą wielkość produkcji lub nakazującą jej wstrzym
anie,4) ograniczającą obszar wprowadzania na rynek.
2. Powiatowy lekarz weterynarii może cofnąć decyzję o dopuszczeniu zakładu do prowadzenia produkcji oraz o nadaniu weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego, o którym mowa w art. 31 ust. 3, jeżeli kierujący zakładem nie zastosuje się do zaleceń wydanych w celu zapewnienia wymaganych warunków weterynaryjnych w określonym terminie.
3. Przepisy art. 31 i 31b nie naruszają przepisów art. 5 i 6.
Art. 31c. 1. Podmioty, o których mowa w art. 31 ust. 1, odpowiadają za jakość i bezpieczeństwo zdrowotne środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego w zakresie prowadzonej przez nie działalności.
2. W przypadku podejrzenia niewłaściwej jakości zdrowotnej środków spożywczych, o których mowa w ust. 1, powiatowy lekarz weterynarii podejmuje czynności kontrolne w celu sprawdzenia jakości zdrowotnej tych środków, przed wprowadzeniem ich na rynek. Przepisy art. 31b stosuje się odpowiednio.
3. Środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego przeterminowane lub o niewłaściwej jakości zdrowotnej wprowadzone do obrotu nie podlegają zwrotowi do producenta.
4. W razie stwierdzenia, że środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego o niewłaściwej jakości zdrowotnej zostały wprowadzone na rynek, właściwy powiatowy lekarz weterynarii powiadamia o tym właściwy organ Inspekcji Sanita
rnej.5. Postępowanie ze środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego o niewłaściwej jakości zdrowotnej regulują przepisy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.";
30) art. 32 otrzymuje brzmienie:
"Art. 32. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia,
określi:1) sposób badania zwierząt rzeźnych, badania, oceny i znakowania mięsa tych zwierząt oraz mięsa zwierząt łownych, wykorzyst
2) szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy prowadzeniu działalności, o których mowa w art. 31 ust. 1, oraz wzory świadectw, o których mowa w art. 29 ust. 3 pkt 1,
3) szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy uboju zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka, królików, jeleni i danieli utrzymywanych w warunkach fermowych na terenie gospodarstw, oraz szczegółowe warunki udzielania zgody na ubój,
4) rodzaje działalności gospodarczej i rodzaje zakładów nadzorowanych przez organy Inspekcji Weterynaryjnej, którym nadaje się weterynaryjny numer indentyfikacyjny,
5) szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy prowadzeniu działalności związanej ze sprzedażą bezpośrednią
- mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej, jak również potrzebę ujednolicenia sposobów badania zwierząt rzeźnych i ich mięsa, prowadzenia dokumentacji w tym zakresie, oceny, znakowania i postępowania z mięsem oraz przestrzegania zasad ochrony zwierząt.";