Poprzednia część druku


Rozdział 6

Termiczne przekształcanie odpadów

Art. 44.

1. Termiczne przekształcanie odpadów może być prowadzone w spalarniach odpadów niebezpiecznych, spalarniach odpadów komunalnych oraz spalarniach odpadów innych niż niebezpieczne i komunalne, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

2. Spalarnie odpadów powinny być projektowane, budowane, wyposażane i użytkowane w sposób zapewniający osiągnięcie takiego poziomu termicznego przekształcania, przy którym ilość i szkodliwość dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, odpadów i innych emisji powstających wskutek termicznego przekształcania odpadów (pozostałości z termicznego przekształcania odpadów) będzie jak najmniejsza.

3. Dopuszcza się termiczne przekształcanie odpadów niebezpiecznych w spalarniach odpadów innych niż niebezpieczne i komunalne lub w innych instalacjach, pod warunkiem przestrzegania wymagań przewidzianych dla spalarni odpadów niebezpiecznych, z zastrzeżeniem art. 42 ust. 3.

4. Dopuszcza się termiczne przekształcanie odpadów innych niż niebezpieczne w innych instalacjach niż spalarnie odpadów lub w urządzeniach.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, kierując się zasadą wyrażoną w ust. 2, określi w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów inne niż niebezpieczne oraz rodzaje instalacji i urządzeń, w których dopuszcza się ich termiczne przekształcanie.

Art. 45.

1. Zarządzający spalarnią odpadów niebezpiecznych, przed przyjęciem odpadów do ich termicznego przekształcenia, jest obowiązany do:

1) zapoznania się z przekazywanym przez posiadacza odpadów opisem odpadów, który powinien obejmować:

a) fizyczny i chemiczny skład odpadów niebezpiecznych oraz informacje niezbędne do dokonania oceny przydatności tych odpadów do procesu termicznego przekształcenia,

b) właściwości odpadów niebezpiecznych,

c) określenie substancji, z którymi te odpady nie mogą być łączone w celu ich łącznego termicznego przekształcenia,

d) niezbędne zabezpieczenia związane z postępowaniem z tymi odpadami,

2) określenia ilości odpadów,

3) sprawdzenia zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu,

4) pobrania próbek przed rozładowaniem odpadów w celu zweryfikowania zgodności składu fizycznego i chemicznego oraz właściwości odpadów z opisem, o którym mowa w pkt 1; wymóg ten nie dotyczy odpadów medycznych i weterynaryjnych,

5) przechowywania próbek przez okres co najmniej 1 miesiąca po termicznym przekształceniu tych odpadów.

2. Zarządzający spalarnią odpadów niebezpiecznych jest obowiązany również do:

1) badania fizycznych i chemicznych właściwości odpadów powstałych w wyniku termicznego przekształcania odpadów, w tym w szczególności rozpuszczalnych frakcji metali ciężkich,

2) transportu i magazynowania odpadów w postaci pylistej, powstałych w wyniku termicznego przekształcania odpadów, w zamkniętych pojemnikach,

3) określenia bezpiecznej trasy przejazdu odpadów powstałych w wyniku termicznego przekształcania odpadów, jeżeli odpadów tych nie udało się odzyskać lub unieszkodliwić w miejscu ich powstania.

3. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku wytwórców odpadów niebezpiecznych, którzy termicznie przekształcają wyłącznie własne odpady w miejscu ich powstania, pod warunkiem dotrzymywania wymagań określonych dla spalarni odpadów niebezpiecznych.

4. Posiadacz odpadów, który przyjmuje odpady niebezpieczne do termicznego przekształcania odpadów w instalacjach i urządzeniach innych niż spalarnie odpadów niebezpiecznych, jest obowiązany do przestrzegania wymagań, o których mowa w ust. 1 i 2.

Art. 46.

1. Zarządzający spalarnią odpadów komunalnych lub spalarnią odpadów innych niż niebezpieczne i komunalne, przed przyjęciem odpadów do ich termicznego przekształcenia, jest obowiązany do:

1) określenia ilości odpadów,

2) sprawdzenia zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu.

2. Posiadacz odpadów, który przyjmuje odpady komunalne lub inne niż niebezpieczne i komunalne do termicznego przekształcania odpadów w instalacjach i urządzeniach, obowiązany jest do przestrzegania wymagań, o których mowa w ust. 1.

Art. 47.

Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska kierując się właściwościami odpadów określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów, z wyjątkiem odpadów medycznych i weterynaryjnych, oraz sposoby postępowania z odpadami powstałymi w wyniku termicznego przekształcania odpadów.

Art. 48.

1. W razie niedopełnienia przez zarządzającego spalarnią odpadów obowiązków, o których mowa w art. 44-46, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać decyzję o wstrzymaniu działalności w zakresie termicznego przekształcania odpadów.

2. W przypadkach określonych w ust. 1, na wniosek posiadacza odpadów, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może ustalić termin usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, a w razie nieusunięcia ich w tym terminie - wstrzyma działalność w zakresie termicznego przekształcania odpadów.

3. W decyzji, o której mowa w ust. 1 i 2, określa się termin wstrzymania działalności, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia.

4. Postępowanie w sprawie wydania decyzji o wstrzymaniu działalności wszczyna się z urzędu.

5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do posiadacza odpadów, który przyjmuje odpady do termicznego przekształcania w instalacjach i urządzeniach, o których mowa w art. 45 ust. 4 i art. 46 ust. 2.

Art. 49.

1. Kierownikiem spalarni odpadów niebezpiecznych może być wyłącznie osoba, która posiada świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami.

2. Świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami wydaje wojewoda, po złożeniu przez zainteresowanego egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami z wynikiem pozytywnym.

3. Egzamin, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza się na wniosek zainteresowanego zawierający imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Do wniosku dołącza się odpis dyplomu lub świadectwa potwierdzającego posiadane wykształcenie albo zaświadczenie o praktyce zawodowej oraz dowód uiszczenia opłaty związanej z przeprowadzeniem egzaminu.

4. Egzamin, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez wojewodę.

5. Koszty związane z przeprowadzeniem egzaminu oraz wydaniem świadectwa ponosi zainteresowany.

6. W razie uzyskania negatywnego wyniku egzaminu zainteresowany może wystąpić z wnioskiem o wyznaczenie terminu ponownego egzaminu, który może być przeprowadzony najwcześniej po upływie 6 miesięcy od dnia pierwszego egzaminu.

7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do kierownika spalarni odpadów innych niż niebezpieczne i komunalne oraz do kierownika innej instalacji, do której są przyjmowane odpady niebezpieczne do termicznego przekształcania.

8. Minister właściwy do spraw środowiska kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowego unieszkodliwiania odpadów oraz potrzebami ochrony środowiska określi, w drodze rozporządzenia:

1) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej oraz jej skład,

2) zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu,

3) tryb przeprowadzania egzaminu,

4) wysokość opłat związanych z przeprowadzeniem egzaminu i wydaniem świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami oraz sposób ich uiszczania,

5) wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej,

6) wzór świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami.

Rozdział 7

Składowanie i magazynowanie odpadów

Art. 50.

Wyróżnia się następujące typy składowisk odpadów: składowisko odpadów niebezpiecznych, składowisko odpadów obojętnych, składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne.

Art. 51.

1. Organ właściwy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla składowiska odpadów może uzależnić wydanie tej decyzji od przedstawienia przez inwestora ekspertyzy co do możliwości odzysku odpadów lub ich unieszkodliwienia w inny sposób niż przez składowanie.

2. Wyznaczenie składowiska odpadów w pobliżu lotnisk wymaga zgody organów administracji lotniczej.

3. Wyznaczenie składowiska odpadów w pobliżu obiektów zabytkowych lub na terenie występowania istniejących stanowisk archeologicznych wymaga zgody wojewódzkiego konserwatora zabytków.

4. Wyznaczenie składowiska odpadów w obszarze pasa nadbrzeżnego oraz morskich portów i przystani wymaga zgody dyrektora urzędu morskiego.

5. Organ właściwy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla składowiska odpadów, odmówi wydania takiej decyzji w przypadku braku zgody wymaganej w ust. 2-4 lub jeżeli istnieje uzasadniona technicznie, ekologicznie lub ekonomicznie możliwość odzysku lub unieszkodliwiania odpadów bez budowy składowiska odpadów.

6. Organ właściwy do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę składowiska odpadów, ustala w tej decyzji obowiązek ustanowienia zabezpieczenia roszczeń, mogących powstać w związku z funkcjonowaniem składowiska.

Art. 52.

1. Wniosek o wydanie pozwolenia na budowę składowiska odpadów powinien dodatkowo zawierać:

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby wnioskodawcy oraz zarządzającego składowiskiem odpadów, jeżeli są to różne podmioty oraz adres składowiska odpadów,

2) rodzaje odpadów przewidziane do składowania na danym składowisku odpadów,

3) przewidywaną całkowitą ilość składowanych odpadów oraz pojemność składowiska odpadów,

4) opis terenu składowiska odpadów, a w szczególności jego charakterystykę geologiczną i hydrogeologiczną,

5) opis sposobu zapobiegania zanieczyszczeniu środowiska lub ograniczenia ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko,

6) plan dotyczący eksploatacji, zarządzania i monitorowania składowiska odpadów,

7) plan dotyczący zamknięcia składowiska odpadów oraz działań poeksploatacyjnych,

8) sposoby zapobiegania awariom i sposoby postępowania w przypadku ich wystąpienia,

9) kwalifikacje planowanego do zatrudnienia personelu,

10) proponowaną wysokość i formę zabezpieczenia roszczeń.

2. Organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę składowiska odpadów określa w nim wymagania zapewniające ochronę życia i zdrowia ludzi, ochronę środowiska oraz ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich.

3. Wymagania, o których mowa w ust. 2, dotyczą:

1) typu składowiska odpadów,

2) warunków technicznych składowiska odpadów,

3) rodzaju odpadów dopuszczonych do składowania na składowisku odpadów,

4) rodzaju odpadów niebezpiecznych dopuszczonych do składowania na wydzielonej części składowiska odpadów innych niż niebezpieczne, jeżeli część tego składowiska wydzielono do składowania odpadów niebezpiecznych,

5) ogólnej ilości odpadów dopuszczonych do składowania,

6) sposobu eksploatacji składowiska,

7) docelowej rzędnej (maksymalnej wysokości) składowania,

8) sposobu gromadzenia, oczyszczania i odprowadzania odcieków,

9) sposobu gromadzenia, oczyszczania i wykorzystywania lub unieszkodliwiania gazu składowiskowego,

10) sposobu, częstotliwości i czasu monitorowania składowiska odpadów,

11) sposobu postępowania w przypadku wystąpienia awarii,

12) określenia technicznego sposobu zamknięcia składowiska odpadów

13) kierunku rekultywacji,

14) obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie składowiska odpadów,

15) określenia wysokości i formy zabezpieczenia roszczeń.

Art. 53.

1. Pozwolenie na użytkowanie składowiska odpadów może być wydane po zatwierdzeniu instrukcji eksploatacji składowiska odpadów oraz po przeprowadzeniu kontroli przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

2. Wniosek o zatwierdzenie instrukcji eksploatacji składowiska odpadów powinien zawierać:

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby wnioskodawcy oraz zarządzającego składowiskiem odpadów, jeżeli są to różne podmioty oraz adres składowiska odpadów,

2) określenie typu składowiska odpadów,

3) określenie, czy na tym składowisku, jeżeli nie jest to składowisko odpadów niebezpiecznych, zostały wydzielone części, na których mają być składowane określone rodzaje odpadów niebezpiecznych,

4) rodzaje odpadów przeznaczonych do składowania na tym składowisku,

5) wskazanie kwalifikacji kierownika i pracowników składowiska odpadów,

6) wyszczególnienie urządzeń technicznych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania składowiska odpadów (np. kompaktor, spychacz, waga, brodzik dezynfekcyjny, środki transportu),

7) wyszczególnienie aparatury kontrolno-pomiarowej wraz ze schematem rozmieszczenia punktów pomiarowych,

8) określenie sposobu składowania poszczególnych rodzajów odpadów,

9) określenie rodzaju i grubości stosowanej warstwy izolacyjnej,

10) określenie godzin otwarcia składowiska odpadów,

11) określenie sposobu zabezpieczenia składowiska odpadów przed dostępem osób nieuprawnionych,

12) określenie procedury przyjęcia odpadów na składowisko odpadów,

13) określenie sposobów i częstotliwości prowadzonych badań,

14) określenie sposobu prowadzenia dokumentacji dotyczącej eksploatacji składowiska odpadów.

3. Instrukcję eksploatacji składowiska odpadów zatwierdza, w drodze decyzji:

1) wojewoda - dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzania raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów o ochronie środowiska,

2) starosta - dla pozostałych przedsięwzięć.

4. W decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów określa się:

1) typ składowiska odpadów,

2) w razie potrzeby wydzielone części składowiska odpadów innych niż niebezpieczne, na których mogą być składowane określone rodzaje odpadów niebezpiecznych,

3) rodzaje odpadów dopuszczonych do składowania na tym składowisku odpadów,

4) urządzenia techniczne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składowiska,

5) aparaturę kontrolno-pomiarową wraz ze schematem rozmieszczenia punktów pomiarowych,

6) sposoby składowania poszczególnych rodzajów odpadów,

7) rodzaj i grubość stosowanej warstwy izolacyjnej,

8) godziny otwarcia składowiska odpadów,

9) sposób zabezpieczenia składowiska odpadów przed dostępem osób nieuprawnionych,

10) procedury przyjęcia odpadów na składowisko odpadów,

11) sposoby i częstotliwość prowadzenia badań,

12) sposób prowadzenia dokumentacji dotyczącej eksploatacji składowiska odpadów,

13) dodatkowe wymagania związane ze specyfiką składowania odpadów.

5. Organ, o którym mowa w ust. 3 odmówi, w drodze decyzji, zatwierdzenia instrukcji eksploatacji składowiska odpadów, jeżeli:

1) kierownik składowiska odpadów nie posiada świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami,

2) instrukcja zawiera ustalenia sprzeczne z wymaganiami sanitarnymi, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowymi, a także wymaganiami ochrony środowiska.

3) sposób eksploatacji jest sprzeczny z założeniami przyjętymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub o pozwoleniu na budowę,

4) sposób eksploatacji mógłby powodować zagrożenia dla zdrowia, życia ludzi lub dla środowiska.

6. Organ właściwy do zatwierdzenia instrukcji eksploatacji składowiska odpadów jest obowiązany, za zgodą strony, na rzecz której decyzja zatwierdzająca instrukcję eksploatacji składowiska odpadów została wydana, do przeniesienia tej decyzji na rzecz innej osoby, jeżeli wyrazi ona zgodę na przyjęcie wszystkich warunków zawartych w tej decyzji.

Art. 54.

1. Zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wymaga zgody właściwego organu.

2. Zgodę na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wydaje, na wniosek zarządzającego składowiskiem odpadów, w drodze decyzji:

1) wojewoda - dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzania raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów o ochronie środowiska,

2) starosta - dla pozostałych przedsięwzięć

po przeprowadzeniu kontroli składowiska odpadów przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać:

1) określenie technicznego sposobu zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części,

2) harmonogram działań związanych z rekultywacją składowiska odpadów.

4. Zgoda, o której mowa w ust. 1, na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części określa:

1) techniczny sposób zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części,

2) harmonogram działań związanych z rekultywacją składowiska odpadów,

3) warunki sprawowania nadzoru nad zrekultywowanym składowiskiem odpadów.

5. Zarządzający składowiskiem, po wykonaniu obowiązków określonych w decyzji o zgodzie na zamknięcie składowiska, może złożyć wniosek o uchylenie ustanowionego zabezpieczenia roszczeń. Przepis art. 35 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 55.

1. Zakazuje się składowania odpadów:

1) występujących w postaci ciekłej, w tym odpadów zawierających wodę w ilości powyżej 95% masy całkowitej, z wyłączeniem szlamów,

2) o właściwościach wybuchowych, żrących, utleniających, wysoce łatwopalnych lub łatwopalnych,

3) medycznych i weterynaryjnych,

4)powstających w wyniku prac naukowo-badawczych, rozwojowych lub działalności dydaktycznej, które nie są zidentyfikowane lub są nowe i których oddziaływanie na środowisko jest nieznane,

5) opon i ich części,

6) w śródlądowych wodach powierzchniowych i podziemnych,

7) w morskich wodach wewnętrznych,

8) w przypadkach określonych w przepisach odrębnych.

2. Zakazuje się rozcieńczania lub sporządzania mieszanin odpadów ze sobą lub z innymi substancjami lub materiałami w celu spełnienia kryteriów dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, kierując się właściwościami odpadów, może określić w drodze rozporządzenia, kryteria dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu.

4. Odpady powinny być składowane w sposób selektywny. Dopuszcza się składowanie określonych rodzajów odpadów w sposób nieselektywny (mieszanie), jeżeli w wyniku takiego składowania nie nastąpi zwiększenie negatywnego oddziaływania tych odpadów na środowisko.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, kierując się właściwościami odpadów, może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów, które mogą być składowane w sposób nieselektywny.

Art. 56.

1. Odpady przed umieszczeniem na składowisku odpadów powinny być poddane procesowi przekształcenia fizycznego, chemicznego lub biologicznego oraz segregacji, w celu ograniczenia zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi lub dla środowiska lub też ograniczenia ilości lub objętości składowanych odpadów.

2. Obowiązki określone w ust. 1 nie dotyczą odpadów obojętnych oraz odpadów, w stosunku do których proces przekształcenia fizycznego, chemicznego lub biologicznego nie spowoduje ograniczenia zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi lub dla środowiska ani ograniczenia ilości lub objętości składowanych odpadów.

Art. 57.

1. Na składowisku odpadów niebezpiecznych nie mogą być składowane odpady inne niż niebezpieczne.

2. Stałe odpady niebezpieczne, które po procesie przekształcenia nie wchodzą w reakcje z innymi odpadami, mogą być składowane na wydzielonych częściach składowisk odpadów innych niż niebezpieczne z wyjątkiem składowisk odpadów obojętnych, jeżeli odcieki z tych odpadów spełniają kryteria przewidziane dla dopuszczenia odpadów innych niż niebezpieczne do składowania na składowiskach odpadów innych niż niebezpieczne.

3. Na składowanie odpadów niebezpiecznych na wydzielonych częściach innych składowisk odpadów wytwórca odpadów niebezpiecznych jest obowiązany uzyskać zezwolenie starosty, właściwego ze względu na miejsce składowania odpadów, wydawane w drodze decyzji, po uzgodnieniu z wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta, a w obszarze pasa nadbrzeżnego oraz morskich portów i przystani również z dyrektorem urzędu morskiego; wymóg uzgodnienia z prezydentem miasta nie dotyczy prezydenta miasta na prawach powiatu.

4. Wytwórca odpadów niebezpiecznych dołącza do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, oświadczenie zarządzającego składowiskiem odpadów o możliwości składowania odpadów niebezpiecznych zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 52 oraz jego zgodę na składowanie tych odpadów.

Art. 58.

Na składowiskach odpadów obojętnych mogą być składowane tylko odpady obojętne.

Art. 59.

1. Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany:

1) ustalić ilość odpadów przed ich przyjęciem na składowisko,

2) sprawdzić zgodność przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu,

3) zapewnić selektywne składowanie odpadów, mając na uwadze uniknięcie szkodliwych dla środowiska reakcji pomiędzy składnikami tych odpadów, możliwość dalszego ich wykorzystania oraz rekultywację i ponowne zagospodarowanie terenu składowiska odpadów,

4) utrzymywać i eksploatować składowisko odpadów w sposób zapewniający właściwe funkcjonowanie urządzeń technicznych stanowiących wyposażenie składowiska odpadów oraz zachowanie wymagań sanitarnych, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowych, a także zasad ochrony środowiska, zgodnie z zatwierdzoną instrukcją eksploatacji składowiska odpadów,

5) odmówić przyjęcia odpadów na składowisko odpadów, których skład jest niezgodny z dokumentami wymaganymi przy obrocie odpadami lub zezwoleniem na składowanie odpadów niebezpiecznych na wydzielonej części innego składowiska odpadów lub zezwoleniem na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów i zawiadomić o tym niezwłocznie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska,

6) zawiadomić organ, który wydał decyzję o pozwoleniu na użytkowanie składowiska odpadów oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o zakończeniu eksploatacji i wykonaniu prac rekultywacyjnych,

7) monitorować składowisko odpadów przed rozpoczęciem, w trakcie i po zakończeniu eksploatacji składowiska oraz corocznie przesyłać uzyskane wyniki wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w terminie do końca pierwszego kwartału, po zakończeniu roku kalendarzowego, którego te wyniki dotyczyły,

8) powiadamiać niezwłocznie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o stwierdzonych zmianach obserwowanych parametrów, wskazujących na możliwość wystąpienia lub powstanie zagrożeń dla środowiska.

2. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 8 wojewódzki inspektor ochrony środowiska określi, w drodze decyzji, zakres i harmonogram działań niezbędnych do ustalenia przyczyn zmian obserwowanych parametrów oraz możliwych zagrożeń dla środowiska, a następnie po ich ustaleniu określi, w drodze decyzji, zakres i harmonogram działań niezbędnych do usunięcia przyczyn i skutków stwierdzonych zagrożeń dla środowiska.

3. W razie niedopełnienia przez zarządzającego składowiskiem odpadów obowiązków, o których mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać decyzję o wstrzymaniu użytkowania składowiska odpadów.

4. Decyzję, o której mowa w ust. 3, może wydać również wojewódzki inspektor sanitarny w przypadku stwierdzenia zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi.

5. W przypadkach określonych w ust. 3 i 4, na wniosek zarządzającego składowiskiem odpadów, odpowiednio wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub wojewódzki inspektor sanitarny może ustalić termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, a w razie nieusunięcia ich w tym terminie - wstrzyma użytkowanie składowiska odpadów.

6. W decyzjach, o których mowa w ust. 3-5, ustala się termin wstrzymania użytkowania, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jego zakończenia.

7. Decyzje, o których mowa w ust. 2, oraz decyzje o wstrzymaniu użytkowania składowiska odpadów wydawane są z urzędu.

Art. 60.

Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia kierując się zależnościami między możliwością występowania zagrożeń dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska a lokalizacją i technicznymi parametrami składowiska odpadów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, czas, sposób oraz warunki prowadzenia monitoringu składowisk odpadów.

Art. 61.

Cena za przyjęcie odpadów do składowania na składowisko odpadów powinna uwzględniać w szczególności koszty budowy, eksploatacji, zamknięcia, rekultywacji, monitorowania i nadzorowania składowiska odpadów.

Art. 62.

Do kierownika składowiska odpadów stosuje się art. 49.

Art. 63.

1. Magazynowanie odpadów może odbywać się na terenie, do którego posiadacz odpadów ma tytuł prawny.

2. Miejsce magazynowania odpadów nie wymaga wyznaczenia w trybie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym.

3. Odpady przeznaczone do odzysku lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, mogą być magazynowane, jeżeli konieczność magazynowania wynika z procesów technologicznych lub organizacyjnych i nie przekracza terminów uzasadnionych zastosowaniem tych procesów, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat.

4. Odpady przeznaczone do składowania mogą być magazynowane jedynie w celu zebrania odpowiedniej ilości tych odpadów do transportu na składowisko odpadów, nie dłużej jednak niż przez okres 1 roku.

5. Okresy magazynowania odpadów, o których mowa w ust. 3 i 4 liczone są łącznie dla wszystkich posiadaczy odpadów.

6. Określenie miejsca i sposobu magazynowania odpadów następuje w:

1) pozwoleniu zintegrowanym, o którym mowa w przepisach ochrony środowiska,

2) pozwoleniu na wytwarzanie odpadów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1,

3) decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1,

4) informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 pkt 2,

5) zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, o którym mowa w art. 26 ust. 1,

6) zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów, o którym mowa w art. 28 ust. 1.

Rozdział 8

Międzynarodowy obrót odpadami

Art. 64.

Międzynarodowy obrót odpadami polega na przywozie odpadów z zagranicy na terytorium państwa polskiego, przewozie odpadów pochodzących z zagranicy przez terytorium państwa polskiego oraz wywozie odpadów za granicę z terytorium państwa polskiego.

Art. 65.

1. Zakazuje się przywozu z zagranicy odpadów niebezpiecznych, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Dopuszcza się przywóz odpadów niebezpiecznych, określonych w przepisach, o których mowa w ust. 4, za zezwoleniem Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, wydanym w drodze decyzji, jeżeli są spełnione łącznie warunki, o których mowa w ust. 8.

3. Do wydawania zezwoleń na przywóz z zagranicy odpadów niebezpiecznych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zezwoleń na przywóz z zagranicy odpadów innych niż niebezpieczne.

4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów niebezpiecznych dopuszczonych do przywozu z zagranicy, okres, przez jaki odpady te mogą być przywożone oraz ich ilości, kierując się potrzebami gospodarki narodowej oraz możliwością bezpiecznego dla życia, zdrowia ludzi i dla środowiska ich odzysku.

5. Zakazuje się przywozu z zagranicy odpadów wymieszanych z przedmiotami lub substancjami nie będącymi odpadami.

6. Przywóz z zagranicy odpadów innych niż niebezpieczne jest dopuszczalny jedynie za zezwoleniem Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, wydanym w drodze decyzji. Kopię zezwolenia Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje Prezesowi Głównego Urzędu Ceł, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej oraz marszałkowi województwa i wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta właściwym ze względu na miejsce odzysku.

7. Odbiór odpadów przekazywanych do urządzeń odbiorczych w portach morskich, rzecznych i lotniczych, powstałych w trakcie normalnej eksploatacji statków morskich i żeglugi śródlądowej oraz statków powietrznych, a także ze sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń o polskiej przynależności oraz z polskich stacji badawczych w Arktyce i Antarktyce, nie podlega ograniczeniom, o których mowa w ust. 1, 5 i 6.

8. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 6, może być wydane, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

1) odpady przeznaczone są do odzysku w kraju lub za granicą, z wyjątkiem działań określonych jako R1 i R10 w załączniku nr 5 do ustawy,

2) nie ma na terenie kraju możliwych do pozyskania odpadów nadających się do równorzędnego odzysku lub też występują one w niewystarczającej ilości,

3) odpady przywiezione z zagranicy lub sposób ich odzysku w kraju nie spowodują wzrostu zagrożenia dla środowiska i nie przyczynią się do zwiększenia masy składowanych odpadów.

9. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może uzależnić wydanie zezwolenia od przedstawienia przez przywożącego odpady z zagranicy ekspertyzy co do spełnienia warunków określonych w ust. 8 w zależności od rodzaju odpadów, oraz przedstawienia decyzji zezwalającej na użytkowanie obiektu, pozwolenia zintegrowanego, pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, pozwolenia na wytwarzanie odpadów, zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów.

10. Zezwolenie na przywóz odpadów z zagranicy wydaje się na czas oznaczony nie dłuższy niż 5 lat, na wniosek przywożącego odpady, zawierający:

1) opis przywożonych odpadów, w tym ich fizycznych i chemicznych właściwości,

2) określenie ilości przywożonych odpadów,

3) wskazanie miejsca odzysku,

4) opis sposobu gospodarowania przywiezionymi odpadami, w tym opis technologii ich odzysku wraz z opisem oddziaływania na środowisko,

5) wskazanie imienia i nazwiska lub nazwy i adresu lub siedziby wytwórcy odpadów oraz ich dostawcy,

6) uzasadnienie potrzeby przywiezienia odpadów z zagranicy.

11. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może zażądać udokumentowania informacji zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 10.

12. Dokument przywozowy dla odpadów innych niż niebezpieczne stanowi załącznik do zezwolenia, o którym mowa w ust. 6.

13. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 i 6, może być przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska cofnięte, w drodze decyzji, bez odszkodowania w razie stwierdzenia, że przywożący odpady nie przestrzega zawartych w zezwoleniu warunków. Kopię decyzji o cofnięciu zezwolenia Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje niezwłocznie Prezesowi Głównego Urzędu Ceł, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej oraz marszałkowi województwa i wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta właściwym ze względu na miejsce odzysku.

14. Odpady sprowadzane z zagranicy, które nie zostały odzyskane zgodnie z zezwoleniem, podlegają zwrotowi do ich dostawcy.

15. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki kierując się właściwościami odpadów, może określić, w drodze rozporządzenia, listę odpadów, których przywóz z zagranicy nie wymaga zezwolenia, o którym mowa w ust. 6.

16. Minister właściwy do spraw administracji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki kierując się możliwością zapewnienia sprawdzenia zgodności zgłoszonego rodzaju odpadów z faktyczną zawartością ładunku przywożonego z zagranicy, może określić w drodze rozporządzenia wykaz przejść granicznych, przez które odpady mogą być wwożone na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Art. 66.

1. Wywóz za granicę odpadów niebezpiecznych jest dopuszczalny wyłącznie za zezwoleniem Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje kopię wydanego zezwolenia Prezesowi Głównego Urzędu Ceł i Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.

2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane, jeżeli:

1) sposób gospodarowania odpadami za granicą będzie bezpieczny dla środowiska,

2) właściwe organy władz państwa przyjmującego odpady niebezpieczne oraz państw, przez których terytoria odpady te będą przewożone, wyrażą zgodę na ich przyjęcie oraz przewóz.

3. Przepisy ust. 1 i 2 mają odpowiednie zastosowanie w przypadku przewozu odpadów niebezpiecznych przez terytorium państwa polskiego.

4. Zezwolenie na wywóz odpadów niebezpiecznych za granicę wydaje się na czas oznaczony, na wniosek wywożącego odpady, zawierający:

1) opis wywożonych odpadów, w tym ich fizycznych i chemicznych właściwości, wraz z opisem sposobu wytworzenia tych odpadów i informacją o wymaganiach dotyczących zasad ostrożnego obchodzenia się z odpadami,

2) określenie ilości wywożonych odpadów,

3) wskazanie trasy wywozu odpadów, rodzaju transportu i opakowania odpadów oraz informacji o ubezpieczeniu transportu,

4) wskazanie imienia i nazwiska lub nazwy i adresu lub siedziby podmiotu odbierającego odpady oraz miejsca ich odzysku lub unieszkodliwiania,

5) opis sposobu gospodarowania odpadami za granicą,

6) uzasadnienie potrzeby wywozu odpadów.

5. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może zażądać udokumentowania informacji zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 4.

6. Dokument wywozowy dla odpadów niebezpiecznych stanowi załącznik do zezwolenia, o którym mowa w ust. 1.

7. Zezwolenie na przewóz odpadów niebezpiecznych przez terytorium państwa polskiego wydaje się na czas oznaczony, na wniosek zawierający:

1) opis przewożonych odpadów, w tym ich fizycznych i chemicznych właściwości, wraz z opisem sposobu wytworzenia tych odpadów i informacją o wymaganiach dotyczących zasad ostrożnego obchodzenia się z odpadami,

2) określenie ilości przewożonych odpadów,

3) wskazanie trasy przewozu odpadów, rodzaju transportu i opakowania odpadów oraz informacji o ubezpieczeniu transportu,

4) wskazanie nazwy i adresu podmiotu odbierającego odpady oraz miejsca ich odzysku lub unieszkodliwiania.

8. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może zażądać udokumentowania informacji zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 7.

9. Dokument przewozowy dla odpadów niebezpiecznych stanowi załącznik do zezwolenia, o którym mowa w ust. 7.

10. Jeżeli zagospodarowanie wywiezionych z terytorium państwa polskiego odpadów nie może być dokonane zgodnie z warunkami kontraktu albo też wywóz nastąpił bez zezwolenia, wywożący odpady jest obowiązany do odebrania tych odpadów.

11. Minister właściwy do spraw środowiska może kierując się wymaganiami obowiązującymi w państwach, do których odpady są wywożone, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek uzyskiwania zezwoleń na wywóz do określonych państw odpadów innych niż niebezpieczne.

12. Minister właściwy do spraw środowiska kierując się potrzebą ujednolicenia wniosków, w drodze rozporządzenia, wprowadzi obowiązek składania wniosku o wydanie zezwolenia na przewóz lub na wywóz odpadów niebezpiecznych za granicę na formularzu, według wzoru określonego w rozporządzeniu.

Art. 67.

1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska prowadzi rejestr decyzji wydanych w zakresie międzynarodowego obrotu odpadami, zawierający następujące dane: imię i nazwisko lub nazwę, adres lub siedzibę posiadaczy odpadów uczestniczących w międzynarodowym obrocie odpadami.

2. Minister właściwy do spraw środowiska kierując się potrzebą ujednolicenia tego rejestru określi, w drodze rozporządzenia, wzór rejestru, o którym mowa w ust. 1.

3. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw transportu kierując się potrzebą ujednolicenia tych dokumentów określi, w drodze rozporządzenia, wzory dokumentów stosowanych w międzynarodowym obrocie odpadami.

Rozdział 9

Przepisy karne

Art. 68.

Kto:

1) będąc zobowiązanym do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów pozbywa się ich lub przekazuje podmiotom, które nie uzyskały wymaganych zezwoleń, lub

2) wbrew zakazom dotyczącym składowania odpadów lub niezgodnie z wymaganiami określonymi w zatwierdzonej instrukcji eksploatacji składowiska odpadów składuje odpady, lub

3) w miejscach na ten cel nieprzeznaczonych magazynuje lub składuje odpady, lub

4) w celu spełniania kryteriów dopuszczenia odpadów do składowania na składowiskach odpadów, rozcieńcza lub sporządza mieszaniny odpadów ze sobą lub innymi substancjami lub materiałami, lub

5) powodując wzrost zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzi lub środowiska, miesza odpady niebezpieczne różnych rodzajów lub odpady niebezpieczne z odpadami innymi niż niebezpieczne lub dopuszcza do mieszania tych odpadów, lub

6) bez wymaganego zezwolenia, prowadzi działalność w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów

podlega karze aresztu albo grzywny.

Art. 69.

Kto:

1) wbrew zakazowi termicznie przekształca odpady poza instalacjami i urządzeniami do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, lub

2) termicznie przekształca lub dopuszcza do przekształcania odpadów niebezpiecznych w spalarniach albo w innych obiektach przemysłowych, które nie spełniają wymagań przewidzianych dla spalarni odpadów niebezpiecznych,

podlega karze aresztu albo grzywny.

Art. 70.

Kto PCB (polichlorowane difenyle, polichlorowane trifenyle, monometylotetrachloro-difenylometan, monometylodichlorodifenylometan, monometylodibromodifenylometan oraz mieszaniny zawierające jakąkolwiek z tych substancji w ilości powyżej 0,005% wagowo łącznie):

1) odzyskuje, lub

2) spala na statkach, lub

3) miesza z olejami odpadowymi w czasie zbierania lub magazynowania

podlega karze aresztu albo grzywny.

Art. 71.

Kto miesza oleje odpadowe z innymi odpadami niebezpiecznymi w czasie ich zbierania lub magazynowania, jeżeli poziom zanieczyszczeń w olejach odpadowych przekracza dopuszczalne wartości

podlega karze aresztu albo grzywny.

Art. 72.

Kto prowadząc działalność gospodarczą, w wyniku której powstają odpady w postaci baterii lub akumulatorów, zbiera te odpady w sposób nieselektywny lub unieszkodliwia je łącznie z innymi rodzajami odpadów

podlega karze aresztu i grzywny.

Art. 73.

Kto:

1) wytwarza odpady bez wymaganej decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi lub z naruszeniem jej warunków, lub

2) wytwarza odpady bez wymaganego złożenia informacji o wytworzonych odpadach oraz sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami lub prowadzi gospodarkę odpadami niezgodnie ze złożoną informacją, lub

3) wytwarza odpady pomimo wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w art. 24 ust. 5 albo rozpoczyna eksploatację instalacji przed upływem terminu do wniesienia sprzeciwu, lub

4) nie posiadając zatwierdzonej instrukcji eksploatacji składowiska odpadów eksploatuje składowisko odpadów, lub

5) bez wymaganej zgody organu zamyka składowisko lub jego wydzieloną część, lub

6) będąc obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów lub przekazywania wymaganych informacji lub zbiorczego zestawienia danych, nie wykonuje tego obowiązku albo wykonuje go nieterminowo lub niezgodnie ze stanem rzeczywistym, lub

7) stosuje nieustabilizowane lub nieprzygotowane odpowiednio do celu i sposobu ich stosowania komunalne osady ściekowe, lub wbrew obowiązkowi nie przeprowadza badań komunalnych osadów ściekowych lub gruntów, na których mają być stosowane

podlega karze grzywny.

Art. 74.

1. Kto zarządzając spalarnią odpadów niebezpiecznych lub instalacją inną niż spalarnia odpadów niebezpiecznych przyjmuje odpady niebezpieczne do termicznego przekształcania, nie sprawdzając zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu lub nie pobierając lub nie przechowując próbek tych odpadów

podlega karze aresztu albo grzywny.

2. Kto zarządzając spalarnią odpadów komunalnych lub spalarnią odpadów innych niż komunalne lub niebezpieczne albo inną instalacją lub urządzeniem przyjmuje odpady inne niż niebezpieczne do termicznego przekształcenia, nie sprawdzając zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadów

podlega karze aresztu albo grzywny.

Art. 75.

Kto zarządzając składowiskiem odpadów nie dopełnia ciążących na nim obowiązków w zakresie:

1) ustalenia ilości odpadów przed przyjęciem odpadów na składowisko, lub

2) sprawdzenia zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu, lub

3) utrzymywania i eksploatacji składowiska odpadów w sposób zapewniający właściwe funkcjonowanie urządzeń technicznych stanowiących wyposażenie składowiska odpadów oraz zachowanie wymagań sanitarnych, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowych, a także zasad ochrony środowiska, zgodnie z zatwierdzoną instrukcją eksploatacji składowiska odpadów, lub

4) odmowy przyjęcia na składowisko odpadów o składzie niezgodnym z dokumentami wymaganymi przy obrocie odpadami lub zezwoleniem, lub

5) monitorowania składowiska odpadów w trakcie jego eksploatacji i po jej zakończeniu lub prowadzi monitorowanie niezgodnie z wymaganiami, lub

6) przesyłania uzyskanych wyników monitorowania składowiska odpadów wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska, lub

7) powiadamiania wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o stwierdzonych zmianach obserwowanych parametrów wskazujących na możliwość wystąpienia zagrożeń dla środowiska, lub

8) przechowywania zbiorczych zestawień danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku lub unieszkodliwiania tych odpadów oraz przekazania ich następnemu właścicielowi lub zarządcy nieruchomości

podlega karze aresztu albo grzywny.

Art. 76.

Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 68-75, następuje na zasadach i w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.

Rozdział 10

Przepis końcowy

Art. 77.

Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie.

Załączniki do ustawy

z dnia 15 lutego 2001 r.

(poz. ....)

Załącznik nr 1

Kategorie odpadów

Q1 Pozostałości z produkcji lub konsumpcji, nie wymienione w pozostałych kategoriach

Q2 Produkty nie odpowiadające wymaganiom jakościowym

Q3 Produkty, których termin przydatności do właściwego użycia upłynął

Q4 Substancje lub przedmioty, które zostały rozlane, rozsypane, zgubione lub takie, które uległy innemu zdarzeniu losowemu, w tym zanieczyszczone wskutek wypadku lub powstałe wskutek prowadzenia akcji ratowniczej

Q5 Substancje lub przedmioty zanieczyszczone lub zabrudzone w wyniku planowych działań (np. pozostałości z czyszczenia, materiały z opakowań - od-pady opakowaniowe, pojemniki, itp.)

Q6 Przedmioty lub ich części nie nadające się do użytku (np. usunięte baterie, zużyte katalizatory itp.)

Q7 Substancje, które nie spełniają już należycie swojej funkcji (np. zanieczyszczone kwasy, zanieczyszczone rozpuszczalniki, zużyte sole hartownicze itp.)

Q8 Pozostałości z procesów przemysłowych (np. żużle, pozostałości podestylacyjne itp.)

Q9 Pozostałości z procesów usuwania zanieczyszczeń (np. osady ściekowe, szlamy z płuczek, pyły z filtrów, zużyte filtry itp.)

Q10 Pozostałości z obróbki skrawaniem lub wykańczania (np. wióry, zgary itp.)

Q11 Pozostałości z wydobywania lub przetwarzania surowców (np. pozostałości górnicze itp.)

Q12 Podrobione lub zafałszowane substancje, materiały lub przedmioty (np. oleje zanieczyszczone PCB itp)

Q13 Wszelkie substancje, materiały lub przedmioty, których użycie zostało prawnie zakazane (np. PCB itp.)

Q14 Substancje, materiały lub przedmioty, dla których posiadacz nie znajduje już dalszego zastosowania (np. odpady z rolnictwa, gospodarstw domowych, od-pady biurowe, z placówek handlowych, sklepów itp.)

Q15 Zanieczyszczone substancje lub materiały powstające podczas rekultywacji gleby i ziemi

Q16 Wszelkie substancje, materiały lub przedmioty, które nie zostały uwzględnione w powyższych kategoriach (np. z działalności usługowej, remontowej)

Załącznik nr 2

Kategorie lub rodzaje odpadów niebezpiecznych

Kategorie lub rodzaje odpadów wymienione według ich charakteru lub działalności, wskutek której powstały.

Lista A:

Odpady wykazujące którąkolwiek z właściwości wyszczególnionych w załączniku nr 4 i które składają się z:

1. odpadów medycznych i weterynaryjnych,

2. środków farmaceutycznych, leków i związków stosowanych w medycynie lub w weterynarii,

3. środków do impregnacji lub konserwacji drewna,

4. biocydów i środków fitofarmaceutycznych,

5. pozostałości substancji stosowanych jako rozpuszczalniki,

6. halogenowanych substancji organicznych nie stosowanych jako rozpuszczalniki, z wyjątkiem obojętnych materiałów spolimeryzowanych,

7. soli hartowniczych zawierających cyjanki,

8. olejów mineralnych i substancji oleistych (np. z obróbki metali),

9. emulsji, mieszanin: olej-woda, węglowodór-woda,

10. substancji zawierających PCB (np. dielektryki itp.),

11. materiałów smolistych powstających wskutek rafinacji, destylacji lub jakiejkolwiek obróbki pirolitycznej (np. pozostałości podestylacyjne itp.),

12. tuszów, barwników, pigmentów, farb, lakierów lub pokostów,

13. żywic, lateksu, plastyfikatorów, klejów lub spoiw,

14. substancji chemicznych powstających w wyniku prac naukowo-badawczych, badawczo-rozwojowych lub działalności dydaktycznej, które nie są zidentyfikowane lub są nowe i których oddziaływanie na człowieka lub środowisko jest nieznane (np. pozostałości laboratoryjne itp.),

15. środków pirotechnicznych i innych materiałów wybuchowych,

16. chemikaliów stosowanych w przemyśle fotograficznym lub do obróbki zdjęć (np. do wywoływania),

17. wszelkich substancji lub przedmiotów zanieczyszczonych dowolną pochodną polichlorowanego dibenzofuranu,

18. wszelkich substancji lub przedmiotów zanieczyszczonych dowolną pochodną polichlorowanej dibenzo-p-dioksyny.

 

Lista B:

Odpady, które zawierają którykolwiek ze składników wyliczonych w załączniku nr 3 i mają którekolwiek z właściwości wyliczonych w załączniku nr 4, i składają się z:

19. mydeł, tłuszczów lub wosków pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego,

20. niehalogenowanych substancji organicznych nie stosowanych jako rozpuszczalniki,

21. nieorganicznych substancji nie zawierających metali lub związków metali,

22. popiołów lub żużli,

23. gleby i ziemi, w tym urobku z pogłębiania,

24. soli hartowniczych nie zawierających cyjanków,

25. pyłów lub proszków metalicznych,

26. zużytych materiałów katalitycznych,

27. cieczy lub szlamów zawierających metale lub związki metali,

28. pozostałości z operacji usuwania zanieczyszczeń (np. pyły z filtrów), z wyjątkiem (29), (30) i (33),

29. szlamów z płuczek,

30. szlamów z zakładów uzdatniania wody,

31. pozostałości z dekarbonizacji,

32. pozostałości z kolumn jonowymiennych,

33. osadów ściekowych, nie poddanych unieszkodliwieniu lub nie nadających się do zastosowania w rolnictwie,

34. osadów z czyszczenia zbiorników lub urządzeń,

35. urządzeń zanieczyszczonych,

36. pojemników zanieczyszczonych po produktach, które zawierały jeden lub więcej składników wymienionych w załączniku nr 3 (np. opakowania, butle gazowe itp.),

37. baterii, akumulatorów i innych ogniw elektrycznych,

38. olejów roślinnych,

39. substancji lub przedmiotów pochodzących z selektywnej zbiórki odpadów z gospodarstw domowych,

40. innych odpadów.

 

Załącznik nr 3

Składniki odpadów, które kwalifikują je jako odpady niebezpieczne

Składniki odpadów z listy B załącznika nr 2, które kwalifikują je jako odpady niebezpieczne, jeśli posiadają właściwości opisane w załączniku nr 4

Odpady zawierające jako składniki:

C1 beryl, związki berylu,

C2 związki wanadu,

C3 związki chromu (VI),

C4 związki kobaltu,

C5 związki niklu,

C6 związki miedzi,

C7 związki cynku,

C8 arsen, związki arsenu,

C9 selen, związki selenu,

C10 związki srebra,

C11 kadm, związki kadmu,

C12 związki cyny,

C13 antymon, związki antymonu,

C14 tellur, związki telluru,

C15 związki baru z wyjątkiem siarczanu baru,

C16 rtęć, związki rtęci,

C17 tal, związki talu,

C18 ołów, związki ołowiu,

C19 siarczki nieorganiczne,

C20 nieorganiczne związki fluoru, z wyjątkiem fluorku wapnia,

C21 cyjanki nieorganiczne,

C22 następujące metale alkaliczne lub metale ziem alkalicznych: lit, sód, potas, wapń, magnez w postaci niezwiązanej,

C23 kwaśne roztwory lub kwasy w postaci stałej,

C24 roztwory zasadowe i zasady w postaci stałej,

C25 azbest (pył i włókna),

C26 fosfor, związki fosforu, z wyjątkiem fosforanów mineralnych,

C27 karbonylki metali,

C28 nadtlenki,

C29 chlorany,

C30 nadchlorany,

C31 azydki,

C32 PCB,

C33 farmaceutyki oraz związki stosowane w medycynie lub w weterynarii,

C34 biocydy i substancje fitofarmaceutyczne (np. pestycydy),

C35 substancje zakaźne,

C36 kreozoty,

C37 izocyjaniany, tiocyjaniany,

C38 cyjanki organiczne (np. nitryle),

C39 fenole, związki fenolowe,

C40 halogenowane rozpuszczalniki,

C41 rozpuszczalniki organiczne, z wyjątkiem rozpuszczalników halogenowanych,

C42 związki halogenoorganiczne, z wyjątkiem obojętnych materiałów spolimeryzowanych i innych substancji, o których mowa w niniejszym załączniku,

C43 aromatyczne, policykliczne i heterocykliczne związki organiczne,

C44 aminy alifatyczne,

C45 aminy aromatyczne,

C46 etery,

C47 substancje o właściwościach wybuchowych, z wyjątkiem substancji wyszczególnionych w innych punktach niniejszego załącznika,

C48 organiczne związki siarki,

C49 jakąkolwiek pochodną polichlorowanego dibenzofuranu,

C50 jakąkolwiek pochodną polichlorowanej dibenzo-p-dioksyny,

C51 węglowodory i ich związki z tlenem, azotem lub siarką nie uwzględnione w inny sposób w niniejszym załączniku.

 

Załącznik nr 4

Właściwości odpadów, które powodują, że odpady są niebezpieczne

H1 "wybuchowe": substancje i preparaty, które mogą wybuchnąć pod wpływem ognia lub które są bardziej wrażliwe na wstrząs lub tarcie niż dinitrobenzen,

H2 "utleniające": substancje i preparaty, które wykazują silnie egzotermiczne reakcje podczas kontaktu z innymi substancjami, w szczególności z substancjami łatwopalnymi,

H3-A "wysoce łatwopalne":

1) ciekłe substancje lub preparaty mające temperaturę zapłonu poniżej 21°C (w tym nadzwyczaj łatwopalne ciecze),

2) substancje lub preparaty, które mogą rozgrzać się, a w efekcie zapalić się w kontakcie z powietrzem w temperaturze otoczenia bez jakiegokolwiek dostarczenia energii,

3) stałe substancje lub preparaty, które mogą się łatwo zapalić po krótkim kontakcie ze źródłem zapłonu i które palą się nadal lub tlą po usunięciu źródła zapłonu,

4) gazowe substancje i preparaty, które są łatwopalne w powietrzu pod normalnym ciśnieniem,

5) substancje i preparaty, które w kontakcie z wodą lub wilgotnym powietrzem tworzą wysoce łatwopalne gazy w niebezpiecznych ilościach,

H3-B "łatwopalne": ciekłe substancje i preparaty mające temperaturę zapłonu równą lub wyższą niż 21°C i niższą lub równą 55°C,

H4 "drażniące": substancje i preparaty nie żrące, które poprzez krótki, długotrwały lub powtarzający się kontakt ze skórą lub błoną śluzową mogą wywołać stan zapalny,

H5 "szkodliwe": substancje i preparaty, które jeśli są wdychane lub dostają się drogą pokarmową lub wnikają przez skórę mogą spowodować ograniczone zagrożenie dla zdrowia,

H6 "toksyczne": substancje i preparaty (w tym wysoce toksyczne substancje i preparaty), które jeśli są wdychane lub dostają się drogą pokarmową lub wnikają przez skórę mogą spowodować poważne, ostre lub chroniczne zagrożenie zdrowia, a nawet śmierć,

H7 "rakotwórcze": substancje i preparaty, które jeśli są wdychane lub dostają się drogą pokarmową lub wnikają przez skórę mogą wywoływać raka lub też zwiększyć częstotliwość jego występowania,

H8 "żrące": substancje i preparaty, które w zetknięciu z żywymi tkankami mogą spowodować ich zniszczenie,

H9 "zakaźne": substancje i preparaty zawierające żywe mikroorganizmy lub ich toksyny, o których wiadomo lub co do których istnieją wiarygodne podstawy do przyjęcia, że powodują choroby człowieka lub innych żywych organizmów,

H10 "działające szkodliwie na rozrodność": substancje i preparaty, które jeśli są wdychane lub dostaną się drogą pokarmową lub jeśli wnikają przez skórę mogą wywołać niedziedziczne wrodzone deformacje lub też zwiększyć częstotliwość ich występowania,

H11 "mutagenne": substancje i preparaty, które jeśli są wdychane lub dostaną się drogą pokarmową lub jeśli wnikają przez skórę mogą wywołać dziedziczne defekty genetyczne lub też zwiększyć częstotliwość ich występowania,

H12 substancje i preparaty, które w wyniku kontaktu z wodą, powietrzem lub kwasem uwalniają toksyczne lub wysoce toksyczne gazy,

H13 substancje i preparaty, które po zakończeniu procesu unieszkodliwiania, mogą w do wolny sposób, wydzielić inną substancję, np. w formie odcieku, która posiada jaką- kolwiek spośród cech wymienionych powyżej,

H14 "ekotoksyczne": substancje i preparaty, które stanowią lub mogą stanowić bezpośrednie lub opóźnione zagrożenie dla jednego lub więcej elementów środowiska.

 

Jeżeli odpady posiadają chociażby jedną z cech wymienionych poniżej w pkt. a) - i) uznaje się je za posiadające właściwości wymienione w punktach od H3 do H8 (tzn. są one odpadami niebezpiecznymi):

a) charakteryzują się temperaturą zapłonu do 55° C,

b) zawierają jedną lub więcej substancji określonych w odrębnych przepisach jako wysoce toksyczne o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 0,1%,

c) zawierają jedną lub więcej substancji określonych w odrębnych przepisach jako toksyczne o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 3%,

d) zawierają jedną lub więcej substancji określonych w odrębnych przepisach jako szkodliwe o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 25%,

e) zawierają jedną lub więcej substancji żrących określonych w odrębnych przepisach jako R35 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 1%,

f) zawierają jedną lub więcej substancji żrących określonych w odrębnych przepisach jako R34 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 5%,

g) zawierają jedną lub więcej substancji drażniących określonych w odrębnych przepisach jako R41 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 10%,

h) zawierają jedną lub więcej substancji drażniących określonych w odrębnych przepisach jako R36, R37, R38 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 20%,

i) zawierają jedną lub więcej substancji określonych w odrębnych przepisach jako rakotwórcze (kategorie 1 lub 2) o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 0,1%,

j) zawierają jedną lub więcej substancji działające szkodliwie na rozrodczość (kategorie 1 lub 2) określonych w odrębnych przepisach jako R60, R61 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 0,5%,

k) zawierają jedną lub więcej substancji działające szkodliwie na rozrodczość (kategoria 3) określonych w odrębnych przepisach jako R62, R63 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 5%,

l) zawierają jedną lub więcej substancji mutagennych (kategorie 1 i 2) określonych w odrębnych przepisach jako R46 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 0,1%,

ł) zawierają jedną lub więcej substancji mutagennych (kategoria 3) określonych w odrębnych przepisach jako R40 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 1%.

 

Załącznik nr 5

Działania polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub w części lub prowadzące
do odzyskania z odpadów substancji lub materiałów lub energii
wraz z ich wykorz
ystaniem

R1 Wykorzystanie jako paliwa lub innego środka wytwarzania energii

R2 Regeneracja lub odzyskiwanie rozpuszczalników

R3 Recykling lub regeneracja substancji organicznych, które nie są stosowane jako rozpuszczalniki (włączając kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcania)

R4 Recykling lub regeneracja metali i związków metali

R5 Recykling lub regeneracja innych materiałów nieorganicznych

R6 Regeneracja kwasów lub zasad

R7 Odzyskiwanie składników stosowanych do usuwania zanieczyszczeń

R8 Odzyskiwanie składników z katalizatorów

R9 Powtórna rafinacja oleju lub inne sposoby ponownego wykorzystania oleju

R10 Rozprowadzenie na powierzchni ziemi, w celu nawożenia lub ulepszania gleby lub rekultywacji gleby i ziemi

R11 Wykorzystanie odpadów pochodzących z któregokolwiek z działań wymie- nionych w punktach od R1 do R10

R12 Wymiana odpadów w celu poddania któremukolwiek z działań wymienionych w punktach od R1 do R11

R13 Magazynowanie odpadów, które mają być poddane któremukolwiek z działań wymienionych w punktach od R1 do R12 (z wyjątkiem tymczasowego maga- zynowania w czasie zbiórki w miejscu, gdzie odpady są wytwarzane)

R14 Inne działania prowadzące do wykorzystania odpadów w całości lub części lub do odzyskania z odpadów substancji lub materiałów, łącznie z ich wykorzystaniem, nie wymienione w punktach od R1 do R13

 

Załącznik nr 6

Procesy unieszkodliwiania odpadów

D1 Składowanie na składowiskach odpadów obojętnych

D2 Obróbka w glebie i ziemi (np. biodegradacja odpadów płynnych lub szlamów w glebie i ziemi)

D3 Składowanie poprzez głębokie wtryskiwanie (np. wtryskiwanie odpadów, które można pompować)

D4 Retencja powierzchniowa (np. umieszczanie odpadów na poletkach osadowych lub lagunach)

D5 Składowanie na składowiskach odpadów niebezpiecznych lub na składowiskach odpadów innych niż niebezpieczne

D6 Odprowadzanie do wód z wyjątkiem mórz *

D7 Lokowanie (zatapianie) na dnie mórz

D8 Obróbka biologiczna nie wymieniona w innym punkcie niniejszego załącznika, w wyniku której powstają odpady, unieszkodliwiane za pomocą któregokolwiek z procesów wymienionych w punktach od D1 do D12 (np. fermentacja)

D9 Obróbka fizyczno-chemiczna nie wymieniona w innym punkcie niniejszego załącznika, w wyniku której powstają odpady, unieszkodliwiane za pomocą któregokolwiek z procesów wymienionych w punktach od D1 do D12 (np. parowanie, suszenie, strącanie)

D10 Termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach zlokalizowanych na lądzie

D11 Termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach zlokalizowanych na morzu

D12 Składowanie odpadów w pojemnikach w ziemi (np. w kopalni)

D13 Sporządzanie mieszanki lub mieszanie przed poddaniem któremukolwiek z procesów wymienionych w punktach od D1 do D12

D14 Przepakowywanie przed poddaniem któremukolwiek z procesów wymienionych w punktach od D1 do D13

D15 Magazynowanie w czasie któregokolwiek z procesów wymienionych w punktach od D1 do D14 (z wyjątkiem tymczasowego magazynowania w czasie zbiórki w miejscu, gdzie odpady są wytwarzane)

 

* - Odprowadzanie do wód z wyjątkiem mórz w całości objęte jest zakazem.


Poprzednia część druku