Dalsza część druku

Druk nr 535

1 grudnia 2000 r.

SENAT

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

IV KADENCJA

MARSZAŁEK SEJMU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Pani
Alicja GRZEŚKOWIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przesłać Pani Marszałek do rozpatrzenia przez Senat uchwaloną przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na 92. posiedzeniu w dniu 30 listopada 2000 r. ustawę o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych.

Z poważaniem

(-) w/z Stanisław Zając

Wicemarszałek Sejmu

USTAWA

z dnia 30 listopada 2000 r.

o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania
aktów normatywnych

 

Art. 1.

W ustawie z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz.U. Nr 63, poz. 419, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 60, poz. 369 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 3 otrzymuje brzmienie:

"Art. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dla poszczególnych rodzajów pasz:

1) cechy zepsucia,

2) dopuszczalną procentową ilość zanieczyszczeń i domieszek szkodliwych dla zdrowia zwierząt,

3) najmniejszą procentową ilość składników odżywczych istotnych,

4) dopuszczalny procent zawartości wody

- mając na uwadze zdrowie zwierząt oraz ich potrzeby żywieniowe.";

2) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, jakie dane, poza wymienionymi w ust. 1, powinny być umieszczone w napisie na opakowaniu środków chemicznych i roślinnych, mając na względzie zapewnienie identyfikacji pasz i utrzymanie ich wartości odżywczej oraz należyte informowanie odbiorcy o cechach produktu.";

3) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposoby dokonywania analiz środków żywienia zwierząt, jak również sposoby pobierania próbek oraz ich wielkość, mając na względzie rodzaj paszy oraz zakres i tryb ich pobierania i analiz.";

4) art. 7 otrzymuje brzmienie:

"Art. 7. Nadzór nad jakością środków żywienia zwierząt należy do powiatowych lekarzy weterynarii.".

 

Art. 2.

W dekrecie z dnia 16 kwietnia 1946 r. o zwalczaniu chorób wenerycznych (Dz.U. z 1949 r. Nr 51, poz. 394 oraz z 1975 r. Nr 17, poz. 94) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 6 otrzymuje brzmienie:

"Art. 6. 1. Chorzy po odbyciu kuracji zaleconej przez lekarza mają obowiązek poddawania się badaniom kontrolnym stanu zdrowia.

2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki poddawania się badaniom kontrolnym przez chorych po odbyciu kuracji, uwzględniając w szczególności zakres przeprowadzanych badań oraz terminy ich wykonania.";

2) w art. 10 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru oraz tryb przesyłania doniesień, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając w szczególności dane objęte rejestrem oraz zapewniając poufny tryb przekazywania doniesień.";

3) w art. 12:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej.",

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

"5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób przeprowadzania badań żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, uwzględniając w szczególności zakres i terminy ich wykonywania.".

 

Art. 3.

W ustawie z dnia 19 kwietnia 1950 r. o wyścigach konnych (Dz.U. Nr 20, poz. 173, z 1958 r. Nr 11, poz. 40, z 1976 r. Nr 19, poz. 122 oraz z 1992 r. Nr 68, poz. 341) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 3 otrzymuje brzmienie:

"Art. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizowania i przeprowadzania wyścigów konnych ustalając w szczególności:

1) kwalifikację koni do gonitw,

2) rodzaje gonitw i tryb zapisywania koni do gonitw,

3) sposób powoływania komisji technicznych i zasady wyznaczania sędziów wyścigowych,

4) warunki gonitw,

5) zasady dopuszczania do dosiadania i trenowania koni wyścigowych,

6) postępowanie w przypadkach naruszania warunków gonitw, w tym sposób rozstrzygania protestów

- mając na celu wyselekcjonowanie koni do hodowli.";

2) rozdział 4 "Komitet do spraw wyścigów konnych." skreśla się.

 

Art. 4.

W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz.U. Nr 36, poz. 336, z 1954 r. Nr 57, poz. 284, z 1998 r. Nr 143, poz. 916 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) w art. 3 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje zakładów opieki zdrowotnej i stanowiska, na których może być zatrudniony starszy felczer, z uwzględnieniem programu kursu dokształcającego.

4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, program, organizację i warunki odbywania kursów dokształcających dla felczerów oraz tryb kwalifikowania do odbycia kursu, uwzględniając w szczególności:

1) program kursów ze wskazaniem poszczególnych przedmiotów nauczania oraz liczby godzin zajęć praktycznych i teoretycznych,

2) sposób sprawdzania wiadomości uczestników kursu warunkujących jego pozytywne zakończenie.".

 

Art. 5.

W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 295) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3 skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1;

2) w art. 5 w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:

"Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, jakie tereny uznaje się za odpowiednie pod względem sanitarnym na cmentarze; rozporządzenie w szczególności powinno określać:";

3) w art. 6 w ust. 5 wyrazy "ministra właściwego do spraw administracji publicznej" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw wyznań religijnych";

4) w art. 9:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Zwłoki osób zmarłych na niektóre choroby zakaźne powinny być natychmiast po stwierdzeniu zgonu usunięte z mieszkania i pochowane na najbliższym cmentarzu w ciągu 24 godzin od chwili zgonu.",

b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

"3a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz chorób zakaźnych, o których mowa w ust. 3, ze szczególnym uwzględnieniem chorób zakaźnych występujących w krajach tropikalnych.",

c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. Od chwili zgonu aż do pochowania zwłoki powinny być przechowywane w taki sposób, aby nie mogły powodować szkodliwego wpływu na otoczenie.",

d) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

"6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób przechowywania zwłok, uwzględniając:

1) szczegółowe zasady i sposób ustalania powierzchni cmentarza, obejmującej wyodrębnienie części grzebalnej, terenu gospodarczego, parkingów i innych obiektów usytuowanych na tym terenie,

2) sposób zagospodarowania powierzchni grzebalnej,

3) wymogi, jakim musi odpowiadać dom pogrzebowy,

4) warunki i sposób przechowywania zwłok i szczątków,

5) warunki sanitarne przeprowadzania ekshumacji.";

5) w art. 10:

a) dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zasady przekazywania zwłok do celów naukowych, w tym:

1) warunki uzasadniające przekazanie zwłok do celów naukowych,

2) tryb przekazywania zwłok,

3) sposób ponoszenia kosztów transportu zwłok.",

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania ze zwłokami osób zmarłych w czasie odbywania kary pozbawienia wolności w tym osoby najbliższe, które należy powiadamiać o zgonie, sposób tego powiadamiania, wskazanie podmiotów wydających zgodę na pochowanie zwłok, tryb postępowania ze zwłokami, które nie zostaną odebrane przez osoby najbliższe oraz sposób ponoszenia kosztów pochówku zleconego przez zakład karny.";

6) w art. 11:

a) w ust. 3:

- w pkt 2 skreśla się wyrazy "w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej -",

- w pkt 3 skreśla się wyrazy "oraz ministrem właściwym do spraw administracji publicznej",

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Osoby wymienione w ust. 1 i 2 stwierdzają zgon i jego przyczyny w wydawanych w tym celu kartach zgonu. Karty zgonu są wydawane w dwóch egzemplarzach.",

c) dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

"4a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty zgonu oraz sposób jej wypełnienia.";

7) w art. 12 w ust. 4 wyrazy "właściwy do spraw administracji publicznej" zastępuje się wyrazami "właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej";

8) w art. 14:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. W przypadku śmierci na skutek choroby zakaźnej wymienionej w wykazie, o którym mowa w art. 9 ust. 3a, zezwolenie na przewóz zwłok nie może być udzielone przed upływem dwóch lat od dnia zgonu.",

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

"5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb wydawania zezwolenia na przewóz zwłok i szczątków, uwzględniając w szczególności:

1) organy, które wydają zezwolenia,

2) wykaz dokumentów niezbędnych w celu uzyskania zezwolenia oraz tryb postępowania,

3) wymagania sanitarno-techniczne jakim powinien odpowiadać transport zwłok i szczątków.";

9) art. 20 otrzymuje brzmienie:

"Art. 20.1. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać cmentarze, groby i inne miejsca grzebania zwłok.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji grobów, a w szczególności prowadzenia ksiąg cmentarnych.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, pojęcie zwłok w rozumieniu niniejszej ustawy, postępowanie ze zwłokami i szczątkami oraz warunki ich ekshumacji i przewozu.";

10) w art. 21 w ust. 2 wyrazy "do spraw administracji publicznej" zastępuje się wyrazami "do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej".

 

Art. 6.

W ustawie z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu niedozwolonego wyrobu spirytusu (Dz.U. Nr 27, poz. 169, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1991 r. Nr 107, poz. 460, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1999 r. Nr 101, poz. 1178) w art. 2 po ust. 2 dodaje się ust. 3-4 w brzmieniu:

"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki ewidencji, zakupu, przerobu i zużycia spirytusu czystego albo skażonego w zakładach opieki zdrowotnej i aptekach, uwzględniając w szczególności:

1) sposób ewidencji i kontroli zużywania spirytusu,

2) maksymalną ilość spirytusu wydawanego jednorazowo.

4. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych, każdy w zakresie swojego działania, określi, w drodze rozporządzenia, warunki ewidencji, zakupu, przerobu i zużycia spirytusu czystego albo skażonego w odniesieniu do zakładów opieki zdrowotnej i aptek, utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ze szczególnym uwzględnieniem określenia ewidencji, kontroli zużywania i maksymalnej ilości spirytusu wydawanego jednorazowo.".

 

Art. 7.

W ustawie z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu gruźlicy (Dz.U. Nr 27, poz. 170, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1975 r. Nr 17, poz. 94, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 141, poz. 692 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając w szczególności warunki, jakim powinien odpowiadać lokal przeznaczony na przekwaterowanie oraz koszty przekwaterowania.";

2) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki dokonywania zgłoszeń, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności wzór zgłoszenia oraz termin jego dokonywania.".

 

Art. 8.

W ustawie z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz.U. z 1998 r. Nr 10, poz. 36) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 54 otrzymuje brzmienie:

"Art. 54. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje, wzory i sposób prowadzenia dzienników i innych dokumentów statków, z uwzględnieniem rodzajów statków.";

2) w art. 249 § 3 otrzymuje brzmienie:

"§ 3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, procentowy podział części wynagrodzenia za ratownictwo przypadającego dla załogi statku, z uwzględnieniem osobistego wkładu załogi statku w ratownictwo, oraz tryb postępowania w tych sprawach.";

3) w art. 251 § 2 otrzymuje brzmienie:

"§ 2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady obliczania i przeznaczenia wynagrodzenia za ratownictwo należnego jednostkom pływającym wymienionym w § 1 oraz tryb postępowania w tych sprawach, z uwzględnieniem w szczególności wypadków wyłączających możliwość dochodzenia wynagrodzenia, organów uprawnionych do podejmowania decyzji w tej sprawie, trybu dochodzenia wynagrodzenia w przypadku braku umowy o ratownictwo, podmiotów uprawnionych do zawierania umów, górnej granicy wysokości wynagrodzenia oraz określenia podmiotu, na którego rachunek wynagrodzenie to podlega przekazaniu.";

4) art. 344 otrzymuje brzmienie:

"Art. 344. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania organów administracji morskiej w zakresie przygotowania dokumentacji szkody uzasadniającej odpowiedzialność Międzynarodowego Funduszu, z uwzględnieniem obowiązujących w tym zakresie umów międzynarodowych.".

 

Art. 9.

W ustawie z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich (Dz.U. Nr 58, poz. 320, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 oraz 1989 r. Nr 33, poz. 175 i Nr 35, poz. 192) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 10 otrzymuje brzmienie:

"Art. 10. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres udziału przewodniczących i wiceprzewodniczących izb morskich w pracy sądów, uwzględniając zakres zadań tych osób w izbach morskich oraz konieczność zachowania udziału sędziów czynnych zawodowo w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości.";

2) w art. 11:

a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) do pozostałych pracowników - przepisy o pracownikach sądów i prokuratury.",

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska, zaszeregowanie oraz szczegółowe zasady wynagradzania pracowników izb morskich, a także kwalifikacje wymagane dla pracowników izb morskich wymienionych w ust. 1 pkt 2, dostosowując odpowiednio przepisy, o których mowa w ust. 1, do zakresu działania i struktury organizacyjnej izb morskich.";

3) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, na wniosek przewodniczącego izby morskiej, określi, w drodze zarządzenia, liczbę ławników dla izby z uwzględnieniem terytorialnego zakresu działania izby morskiej.";

4) w art. 17 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określi, w drodze rozporządzenia, regulamin wewnętrznego urzędowania izb morskich, uwzględniając w tym zadania przewodniczącego izby, podstawowe zadania referentów, kierownika sekretariatu i sekretarza izby, szczegółowy sposób prowadzenia i protokołowania rozpraw, tryb występowania o pomoc prawną i komunikowania się z innymi organami oraz organizację pracy izby.";

5) w art. 27 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, obowiązki kapitanatów (bosmanatów) portów w zakresie prowadzenia dochodzeń w sprawach wypadków morskich w celu wyjaśnienia wszystkich okoliczności wypadku.".

 

Art. 10.

W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz.U. z 1999 r. Nr 98, poz. 1150) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 10:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może tworzyć, w drodze rozporządzenia, specjalistyczne jednostki organizacyjne, powoływane w celu ochrony zabytków, nadając im statut określający w szczególności zakres kompetencji jednostki organizacyjnej, obszar oraz formy jej działalności, a także zasady współdziałania z innymi organami ochrony dóbr kultury.",

b) ust. 3 skreśla się;

2) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania i cofania zezwoleń na prowadzenie prac konserwatorskich, archeologicznych i wykopaliskowych oraz warunki ich prowadzenia, jak również kwalifikacje osób, które mają prawo prowadzenia tej działalności, w tym w szczególności wykształcenie i staż pracy wymagane od wykonawców prac konserwatorskich, archeologicznych i wykopaliskowych, dane zamieszczane we wniosku o udzielenie zezwolenia, rodzaje dokumentów załączanych do wniosku, sposób prowadzenia dokumentacji prac konserwatorskich, archeologicznych i wykopaliskowych w tym sposób dokumentowania poszczególnych etapów prac.";

3) w art. 23 skreśla się ust. 5;

4) dodaje się art. 25a i art. 25b w brzmieniu:

"Art. 25a. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, zasady zabezpieczenia zabytków przed zniszczeniem, uszkodzeniem, dewastacją i zaginięciem, w tym w szczególności na wypadek katastrofy, klęski żywiołowej lub konfliktu zbrojnego, uwzględniając zasady sporządzania planów ochrony, siły i środki do realizacji prac zabezpieczających, organizację ochrony na szczeblu ogólnokrajowym, wojewódzkim, powiatowym i gminnym oraz w ramach instytucji będących w posiadaniu zabytków, a także zadania związane z objęciem zabytków ochroną specjalną.

Art. 25b. 1. Koordynację przedsięwzięć związanych z ochroną dóbr kultury w razie konfliktu zbrojnego zapewnia Polski Komitet Doradczy, zwany dalej "Komitetem".

2. Komitet jest organem pomocniczym Rady Ministrów.

3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, skład Komitetu, jego organizację, zakres i tryb działania oraz sposób finansowania jego działalności, uwzględniając zapewnienie realizacji Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego oraz w szczególności zasady powoływania i odwoływania przewodniczącego, sekretarza, członków Komitetu oraz ich liczbę, obowiązki i uprawnienia, procedury głosowania, zasady pokrywania kosztów związanych z działalnością Komitetu oraz obsługą administracyjną, a także obowiązek składania sprawozdań z działalności Komitetu Prezesowi Rady Ministrów.";

5) w art. 30 skreśla się oznaczenie ust. 1 oraz ust. 2;

6) art. 44 otrzymuje brzmienie:

"Art. 44. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, tryb zgłaszania wniosków oraz wydawania zezwoleń i zaświadczeń na wywóz za granicę dóbr kultury. Rozporządzenie określi w szczególności dane zamieszczane we wniosku i rodzaje dokumentów załączanych do wniosku, organy i podmioty właściwe do wydawania zezwoleń i zaświadczeń, a także sposób oznaczania dóbr kultury wywożonych za granicę umożliwiający ich identyfikację i zabezpieczający je przed uszkodzeniem.";

7) art. 68 otrzymuje brzmienie:

"Art. 68. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w porozumieniu z właściwymi ministrami, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zabytków nieruchomych dostępnych dla publiczności, terminy i czas ich zwiedzania, zasady wykorzystywania tych obiektów dla celów dydaktyczno-oświatowych, formę graficzną znaku umieszczanego na obiekcie informującego o szczególnej roli zabytku, uwzględniając uzasadnione interesy ich użytkowników.";

8) art. 71 otrzymuje brzmienie:

"Art. 71. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, organizację i formy działania społecznej opieki nad zabytkami, uwzględniając rodzaje podmiotów mogących pełnić funkcję społecznych opiekunów zabytków, obowiązki i uprawnienia społecznych opiekunów zabytków, formy ich współdziałania z wojewódzkimi konserwatorami zabytków oraz warunki i tryb nadawania i cofania uprawnień społecznych opiekunów zabytków.";

9) w art. 72 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, wzór i wymiar odznaki biorąc pod uwagę wzornictwo i wymiary odznak stosowane w polskiej falerystyce, tryb przedstawiania wniosków o nadanie odznaki oraz niezbędne dokumenty wymagane przy składaniu wniosku o nadanie odznaki, uwzględniając sytuację, w których przyznaje się odznakę, określenie podmiotów uprawnionych do wręczania odznaki oraz tryb jej wręczania i sposób noszenia.".

 

Art. 11.

W ustawie z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz.U. Nr 32, poz. 153, z 1984 r. Nr 53, poz. 272, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzory flag, emblematów i proporców, jakie mogą posiadać poszczególne rodzaje polskiego lotnictwa cywilnego oraz warunki ich użycia, z uwzględnieniem miejsca ich umieszczania.";

2) w art. 20 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:

"5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1) wymagania techniczne, jakim powinny odpowiadać statki powietrzne i ich części,

2) warunki i zakres sprawdzania zdatności statków powietrznych do lotu, wydawania świadectw sprawności technicznej statków powietrznych oraz wzory tych świadectw,

uwzględniając poszczególne rodzaje statków powietrznych.

6. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady eksploatacji statków powietrznych, z uwzględnieniem poszczególnych ich rodzajów.";

3) art. 22 otrzymuje brzmienie:

"Art. 22. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentów wymaganych dla statku powietrznego i rodzaje dokumentów, które powinny znajdować się w statku powietrznym w czasie lotu, oraz wzory tych dokumentów, uwzględniając sposób ich prowadzenia.";

4) art. 25 otrzymuje brzmienie:

"Art. 25. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, organy lotniczego nadzoru technicznego, sprawujące nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawa lotniczego oraz zakres ich działania, z uwzględnieniem zadań poszczególnych organów.";

5) w art. 34 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"2. W przypadkach uzasadnionych potrzebami szkolenia lub treningu lotniczego albo wykonania specjalnych zadań, jak loty związane z akcją przeciwpożarową lub przeciwpowodziową oraz w innych przypadkach, które określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw transportu - statki powietrzne mogą startować lub lądować na terenach nie będących lotniskami.

3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, warunki jakim powinny odpowiadać tereny, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze zapewnienie warunków bezpieczeństwa lotów.";

6) art. 35 otrzymuje brzmienie:

"Art. 35. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, organy upoważnione do wykonywania nadzoru nad przestrzeganiem przepisów prawa lotniczego i przepisów wydanych na jego podstawie, dotyczących lotnisk i lotniczych urządzeń naziemnych, z uwzględnieniem ich szczegółowych zadań.";

7) w art. 42 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"3. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje sprawności fizycznej i psychicznej kandydatów na członków personelu lotniczego, sprawdzane w trakcie badań lotniczo-lekarskich, z uwzględnieniem podziału członków personelu lotniczego na specjalności lotnicze.

4. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wykonywania przez członków personelu latającego uprawnień wynikających z licencji, niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa lotów, uwzględniając w szczególności normy czasu wykonywania przez personel lotniczy czynności lotniczych.";

8) w art. 44:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Minister właściwy do spraw transportu i Minister Obrony Narodowej określą, w drodze rozporządzenia:

1) zasady wyznaczenia części polskiej przestrzeni powietrznej i lotnisk dla ruchu cywilnych statków powietrznych oraz ruchu lotniczego statków powietrznych w tych częściach przestrzeni powietrznej i na tych lotniskach,

2) warunki wykonywania przez cywilne statki powietrzne lotów poza częściami przestrzeni powietrznej i lotniskami, o których mowa w pkt 1,

z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ruchu lotniczego.",

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, państwowe organy kierownictwa, kontroli i nadzoru ruchu lotniczego (organy ruchu lotniczego), a także organy współdziałające przy zabezpieczaniu i obsłudze tego ruchu, oraz ustali zakres i szczegółowe zasady ich działania.";

9) w art. 48 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw łączności, określi, w drodze rozporządzenia, wyjątki od zakazów wymienionych w ust. 1, dotyczące w szczególności:

1) wykonywania lotów akrobacyjnych w wyznaczonej strefie lotów akrobacyjnych nad osiedlem lub innym skupiskiem ludności, z uwzględnieniem najmniejszej dopuszczalnej wysokości takich lotów,

2) wykonywania lotów próbnych nad osiedlem lub innym skupiskiem ludności przy zachowaniu bezpiecznej wysokości,

3) wykonywania zrzutów, zgodnie z zadaniem lotu,

4) wykonywania zdjęć fotograficznych w polskiej przestrzeni powietrznej, z uwzględnieniem warunków dopuszczalności ich wykonywania,

5) używania znajdujących się na statku powietrznym urządzeń telekomunikacyjnych w zakresie nie utrudniającym przekazywania i odbierania wiadomości bezpośrednio związanych z bezpieczeństwem statku powietrznego, mając na uwadze bezkolizyjne przekazywanie i odbieranie wiadomości bezpośrednio związanych z bezpieczeństwem statku powietrznego.";

10) w art. 50 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, organy upoważnione do przeprowadzania poszukiwań i organizowania akcji ratowniczej w razie zaginięcia lub innego wypadku statku powietrznego, zagrożenia bezpieczeństwa albo przymusowego lądowania statku powietrznego poza lotniskiem, a także organy upoważnione do przeprowadzania badań okoliczności i przyczyn wypadków lotniczych oraz zadania i tryb postępowania tych organów ze szczególnym uwzględnieniem obowiązków jednostek biorących udział w poszukiwaniach i organizowaniu akcji ratowniczej.";

11) art. 53 otrzymuje brzmienie:

"Art. 53. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, lotniska, na których mogą być wykonywane starty i lądowania statków powietrznych w ruchu międzynarodowym, mając na uwadze zapewnienie warunków bezpieczeństwa.".

 

Art. 12.

W ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz.U. Nr 28, poz. 169, z 1982 r. Nr 11, poz. 80, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) art. 15 otrzymuje brzmienie:

"Art. 15. 1. Spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu.

2. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia, wzór statutu spółki, biorąc pod uwagę wymagania, o których mowa w art. 17.".

 

Art. 13.

W ustawie z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz.U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 60, poz. 369, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 20 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pracowników zakładów opieki zdrowotnej oraz innych osób powołanych do pracy przy zwalczaniu epidemii, w tym w szczególności:

1) wynagrodzenie pracowników oraz innych osób powołanych wyłącznie do pracy przy zwalczaniu epidemii,

2) wynagrodzenie pracowników medycznych oraz innych osób powołanych do wykonywania dodatkowo poza godzinami pracy zadań związanych ze zwalczaniem epidemii.";

2) w art. 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych - każdy w swoim zakresie działania - w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określą, w drodze rozporządzenia:

1) organy i zakłady właściwe do wykonywania zadań określonych w ustawie oraz sposób wykonywania tych zadań w stosunku do osób uprawnionych do korzystania ze świadczeń służby zdrowia podległych tym ministrom, jak również w stosunku do innych osób zamieszkałych na terenach obiektów wojskowych, uwzględniając w szczególności określenie rodzaju zakładów i organów, o których mowa w przepisach ustawy, trybu przeciwdziałania powstaniu chorób zakaźnych, rodzaju dokumentacji oraz zasad wynagradzania osób powołanych do prac przy zwalczaniu chorób zakaźnych;

2) zasady współpracy organów, o których mowa w pkt 1, z organami podległymi ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w zakresie czynności związanych ze zwalczaniem chorób zakaźnych, w tym instytucje współpracujące, zasady i zakres współpracy.";

3) art. 23 i 24 otrzymują brzmienie:

"Art. 23. 1. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia:

1) warunki higieniczno-sanitarne w przewozach kolejowych, drogowych i lotniczych oraz na terenach kolejowych,

2) zasady wykonywania nadzoru nad przestrzeganiem warunków, o których mowa w pkt 1.

2. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia:

1) warunki higieniczno-sanitarne w morskich portach i przystaniach,

2) zasady wykonywania nadzoru nad przestrzeganiem warunków, o których mowa w pkt 1.

Art. 24. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady współpracy podległych im organów w zakresie zwalczania chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone ze zwierząt kręgowych na ludzi lub z ludzi na zwierzęta kręgowe, w szczególności:

1) wykaz chorób, których współpraca dotyczy,

2) jednostkę zobowiązaną do współpracy,

3) zakres współpracy.".

 

Art. 14.

W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz.U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 20, poz. 107 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1116) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Rada Ministrów może uznać, w drodze rozporządzenia, za uzdrowisko miejscowość (miasto, gminę lub część gminy), uwzględniając posiadanie warunków niezbędnych do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego.";

2) w art. 3 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzorcowy statut uzdrowiska, w tym w szczególności organizację i szczegółowe zasady działania uzdrowiska.";

3) w art. 6:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, typowe rodzaje zakładów oraz urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego, uwzględniając w szczególności zakres ich zadań.",

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

"4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykorzystania warunków naturalnych w poszczególnych uzdrowiskach do leczenia uzdrowiskowego uwzględniając w szczególności walory klimatyczne i naturalne zasoby lecznicze terenu.";

4) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy zakres działania organów określonych w ust. 1 pkt 1-4 w dziedzinie prowadzenia zakładów i urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego, uwzględniając w szczególności cel działania oraz specyfikę tego leczenia,

2) zakres i formy współdziałania ministra właściwego do spraw zdrowia i jego organów oraz innych organów i instytucji prowadzących zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego oraz obiekty wypoczynku, uwzględniając w szczególności dążenie do pełnego wykorzystania naturalnych i innych właściwości uzdrowisk dla potrzeb lecznictwa uzdrowiskowego, wypoczynku i turystyki.".

 

Art. 15.

W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189, Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 6 § 2 otrzymuje brzmienie:

"§2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania wierzycieli należności pieniężnych przy podejmowaniu czynności, o których mowa w § 1, uwzględniając wymogi dotyczące kontroli terminowości zapłaty zobowiązań pieniężnych, obowiązek sporządzania i doręczania upomnień a ponadto konieczność powiadamiania organu egzekucyjnego o zmianach wysokości i terminu płatności egzekwowanej należności.";

2) w art. 46 § 3 otrzymuje brzmienie:

"§3. Sposób udzielania pomocy organowi egzekucyjnemu i egzekutorowi przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych, przypadki, w których wymagana jest pomoc organów, sposób postępowania, tryb występowania o udzielenie pomocy, sposób jej realizacji, a także sposób dokumentowania wykonywanych czynności i rozliczania ich kosztów określi, w drodze rozporządzenia:

1) Minister Obrony Narodowej - w przypadku udzielania pomocy przez Żandarmerię Wojskową lub wojskowe organy porządkowe,

2) minister właściwy do spraw wewnętrznych - w przypadku udzielania pomocy przez Policję lub Straż Graniczną,

3) Prezes Rady Ministrów - w przypadku udzielania pomocy przez Urząd Ochrony Państwa.";

3) w art. 50 § 3 otrzymuje brzmienie:

"§3. Sposób asystowania przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych, uwzględniając w szczególności przypadki i miejsca, w których wymagana jest asysta organów, sposób postępowania przy wykonywaniu asysty, tryb powiadamiania właściwych organów, wymagane dokumenty, sposób dokumentowania wykonywanych czynności i rozliczania ich kosztów, określi, w drodze rozporządzenia:

1) Minister Obrony Narodowej - w przypadku wykonywania asysty przez Żandarmerię Wojskową lub wojskowe organy porządkowe,

2) minister właściwy do spraw wewnętrznych - w przypadku wykonywania asysty przez Policję lub Straż Graniczną,

3) Prezes Rady Ministrów - w przypadku wykonywania asysty przez Urząd Ochrony Państwa.";

4) w art. 85:

a) w § 1 skreśla się zdanie czwarte,

b) dodaje się § 1a w brzmieniu:

"§1a. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb zawiadamiania o zajęciu wkładu oszczędnościowego placówek banku, placówek pocztowych i innych placówek obsługujących obrót oszczędnościowy oraz moment w którym zawiadomienie to uważa się za dokonane w stosunku do placówek obsługujących obrót oszczędnościowy innych niż oddział banku prowadzący rachunek wkładu, uwzględniając potrzebę jak najszybszego wstrzymania wypłat z zajętego rachunku oraz prawidłowego orzekania o odpowiedzialności placówek za dokonane wypłaty.".

 

Art. 16.

W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 9:

a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, organizacje społeczne zwolnione od opłat sądowych w sprawach cywilnych i rodzaje spraw, których dotyczy to zwolnienie, uwzględniając przede wszystkim statutowe cele działalności danej organizacji i możliwości oraz potrzeby realizacji tych celów na drodze postępowania cywilnego.";

2) w art. 45 ust 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, koszty sądowe w postępowaniu przy zakładaniu ksiąg wieczystych, uwzględniając w szczególności rodzaj i wysokość wpisu oraz wydatki ponoszone w związku z postępowaniem.".

 

Art. 17.

W ustawie z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 29, poz. 245, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1985 r. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1992 r. Nr 33, poz. 144, Nr 91, poz. 456, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 21 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, obowiązki zakładów żywienia zbiorowego i zakładów wprowadzających do obrotu wyroby garmażeryjne w zakresie przechowywania próbek wydawanych lub sprzedawanych środków spożywczych, w tym zwłaszcza szczegółowe zasady i sposób pobierania i przechowywania próbek potraw oraz osoby uprawnione do ich pobierania. ";

2) art. 23 otrzymuje brzmienie:

"Art. 23. Pracownicy inspektoratów wykonują nadzór, o którym mowa w art. 22 ust. 3 i 3a, na podstawie pisemnego upoważnienia właściwego organu Inspekcji Weterynaryjnej albo Inspekcji Sanitarnej.";

3) w art. 28 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

"1a. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania przy pobieraniu próbek oraz przy badaniach i ocenie jakości zdrowotnej środka spożywczego, w razie braku norm lub przepisów wydanych na innej podstawie, uwzględniając sposób pobierania i przechowywania próbek oraz osoby uprawnione do ich pobierania.";

4) w art. 34 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw rolnictwa oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykonywania nadzoru sanitarnego przez Wojskową Inspekcję Weterynaryjną nad zakładami zaopatrującymi wojsko w środki spożywcze, określając w szczególności uprawnienia wojskowych inspektoratów weterynaryjnych, zakres i częstotliwość dokonywania kontroli oraz zasady współdziałania z Inspekcją Weterynaryjną.".

 

Art. 18.

W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152 oraz z 2000 r. Nr 19, poz. 239 i Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 771 wyrazy "art. 772-774" zastępuje się wyrazami "art. 772-775";

2) w art. 774 skreśla się pkt 2;

3) dodaje się art. 775 w brzmieniu:

"Art. 775. §1. Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługuje zwrot kosztów związanych z podróżą służbową.

§2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania oraz wysokość należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, w szczególności w zakresie diet oraz zwrotu kosztów przejazdów, noclegów i innych udokumentowanych wydatków.";

4) w art. 237 § 2-4 otrzymują brzmienie:

"§2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy zawierający dane dotyczące poszkodowanego, składu zespołu powypadkowego, wypadku i jego skutków, stwierdzenie że wypadek jest lub nie jest wypadkiem przy pracy oraz wnioski i zalecane środki profilaktyczne, a także pouczenie dla stron postępowania powypadkowego.

§3. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór statystycznej karty wypadku przy pracy, uwzględniając dane dotyczące pracodawcy, poszkodowanego, wypadku przy pracy, a także jego skutków oraz sposób i terminy jej sporządzania i przekazywania do właściwego urzędu statystycznego.

§4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1) sposób dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób, a także prowadzenia rejestrów chorób zawodowych, uwzględniając w szczególności wzory dokumentów stosowanych w postępowaniu dotyczącym tych chorób oraz dane objęte rejestrem,

2) wytyczne diagnostyczno-orzecznicze i kryteria rozpoznawania chorób zawodowych, uwzględniając w szczególności rodzaj choroby oraz czynniki szkodliwe i uciążliwe wywołujące te choroby.".

 

Art. 19.

W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 19:

a) ust. 2 skreśla się,

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, ministrem właściwym do spraw środowiska i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb sprawowania nadzoru i kontroli w zakresie gospodarki wodnej i urządzeń wodnych, pozostających w użytkowaniu Sił Zbrojnych, oraz zakres i tryb udzielania organom administracji państwowej informacji w tym zakresie.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, dla realizacji zadań z zakresu gospodarki wodnej, może, w drodze rozporządzenia, tworzyć, łączyć, dzielić i znosić jednostki organizacyjne, określając szczegółowy zakres zadań, tryb i zasady działania, siedzibę oraz obszary ich działania. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw gospodarki wodnej będzie się kierował podziałem hydrograficznym kraju, koniecznością utrzymania majątku Skarbu Państwa związanego z gospodarką wodną, rodzajem zadań i kompetencji w zakresie gospodarki określonych w ustawie oraz potrzebą koordynacji działań o znaczeniu ponadregionalnym, zwłaszcza w zakresie programowania i planowania w gospodarce wodnej.";

c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

"6. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej może, w drodze zarządzenia, powoływać organy opiniodawcze i doradcze w zakresie ochrony wód i gospodarki wodnej, określając ich nazwę, skład osobowy, cel powołania, zakres i tryb działania, a także zasady wynagradzania za uczestnictwo w nich, kierując się koniecznością konsultacji społecznych w zakresie programów rozwoju zasobów wodnych.";

2) w art. 31 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, określi, w drodze rozporządzenia:

1) wymagania, jakim powinien odpowiadać operat wodnoprawny, uwzględniając część opisową i graficzną operatu wodnoprawnego oraz wymagania niezbędne dla racjonalnego wykorzystywania zasobów środowiska i racjonalnej gospodarki wodnej,

2) sposób rejestracji i prowadzenia obserwacji wydajności ujęć wód podziemnych, uwzględniając wymagania dotyczące okresowych pomiarów wydajności ujęcia i poziomu zwierciadła wody,

3) wzory karty rejestracyjnej i książki eksploatacyjnej ujęcia wody podziemnej oraz instrukcje ich prowadzenia, uwzględniając wymogi dokumentowania danych niezbędnych do kontroli warunków i przebiegu eksploatacji ujęcia,

4) sposób ustawiania i utrzymywania wodnych urządzeń pomiarowych, w tym wymagania zapewniające kontrolę przestrzegania warunków pozwolenia wodnoprawnego oraz prowadzenie hydrograficznej obserwacji wód,

5) sposób ustawiania na brzegach wód znaków żeglugowych i ich utrzymywania, uwzględniając wymagania bezpieczeństwa żeglugi.";

3) art. 56 otrzymuje brzmienie:

"Art. 56. 1. Za szczególne korzystanie z wód, a także za korzystanie ze stanowiących własność państwa urządzeń wodnych pobiera się opłaty.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, powiatowych funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz gminnych funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

3. Opłaty za pobór wody i wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi ustala i pobiera wojewoda na podstawie informacji, którą zakład jest obowiązany złożyć w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku, a jeżeli produkcja zakładu ma charakter okresowy - w terminie 15 dni po zakończeniu każdego okresu, w którym zakład prowadził produkcję.

4. Informacja, o której mowa w ust. 3, powinna zawierać dane o ilości pobranej wody powierzchniowej i podziemnej, ilości, rodzaju, stanie i składzie odprowadzanych do wód lub do ziemi ścieków oraz ładunku zawartych w nich zanieczyszczeń, określonych wskaźnikami: pięciodobowym biochemicznym zapotrzebowaniem tlenu (BZT5), chemicznym zapotrzebowaniem tlenu oznaczonym metodą dwuchromianową (ChZT), zawiesiną ogólną, sumą jonów chlorków i siarczanów, sumą metali ciężkich, fenolami lotnymi.

5. Skład ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi ustala się w miejscu wylotu ścieków z urządzeń oczyszczających lub kolektorów zakładów, z tym że w przypadku wprowadzania wód chłodniczych razem ze ściekami skład ścieków ustala się przed ich zmieszaniem.

6. Jeżeli zakład nie złoży w terminie informacji, o której mowa w ust. 3 i 4, albo złoży informację nasuwającą zastrzeżenia, decyzję w sprawie opłaty, o której mowa w ust. 3, wydaje się na podstawie ustaleń dokonanych przez organ pobierający opłatę.

7. W razie niezłożenia informacji w terminie, o którym mowa w ust. 3, organ ustalający opłatę stosuje stawki obowiązujące w dniu wszczęcia postępowania.

8. Opłaty za korzystanie z urządzeń wodnych, żeglugę i spław oraz wydobywanie z wód żwiru, piasku i innych materiałów ustala i pobiera dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej, na podstawie informacji, którą zakład prowadzący działalność żeglugową obejmującą przewóz osób lub towarów w celach zarobkowych i na własny rachunek lub zakład wydobywający z wód żwir, piasek i inne materiały, jest obowiązany składać za każdy miesiąc uprawiania żeglugi lub prowadzenia wydobycia, w terminie do 15 dnia następnego miesiąca.

9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość stawki opłat za pobór m3 wody,

2) rodzaje zanieczyszczeń, za których wprowadzanie do wód lub do ziemi pobiera się opłaty oraz stawki tych opłat za kg ładunku lub za m3 ścieków,

3) wysokość stawki opłat za korzystanie z urządzeń wodnych, żeglugę i spław oraz za wydobywanie z wód żwiru, piasku i innych materiałów.

10. Rada Ministrów ustalając stawki opłat za pobór wody, o których mowa w ust. 9 pkt 1, uzależni ich wysokość od tego, czy woda jest powierzchniowa, czy podziemna oraz od jej jakości, a także kierować się będzie wielkością zasobów wodnych możliwych do wykorzystania w poszczególnych dorzeczach oraz kosztem uzyskania wód z tych zasobów. Rada Ministrów może zróżnicować stawki opłat za pobór wody dla poszczególnych dorzeczy lub ich części. Maksymalna stawka opłaty za pobór wody podziemnej nie może być wyższa niż 10 promili najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów, a za pobór wody powierzchniowej nie może być wyższa niż 5 promili tego wynagrodzenia.

11. Rada Ministrów wskazując rodzaje zanieczyszczeń i ustalając stawki opłat za ich wprowadzanie do wód lub do ziemi, o których mowa w ust. 9 pkt 2, kierować się będzie szkodliwością tych zanieczyszczeń dla środowiska wodnego oraz potrzebą zapewnienia szczególnej ochrony zasobów wód podziemnych oraz wód jezior. Maksymalna stawka opłaty za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi nie może być wyższa niż:

1) za 1 kg zanieczyszczeń zawartych w ściekach wprowadzanych do wód lub do ziemi - 10%,

2) za 1 m3 wód chłodniczych - 0,2%

- najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów dla roku poprzedniego.

12. Realizując upoważnienie, o którym mowa w ust. 9 pkt 3, Rada Ministrów będzie się kierować rodzajem i wielkością obiektów pływających, masą przewożonych towarów, ilością miejsc pasażerskich oraz nośnością wymierzoną, rodzajem i wielkością obiektów pływających oraz porą korzystania z tych urządzeń, uwzględniając komu zostało powierzone utrzymanie poszczególnych odcinków śródlądowych dróg wodnych oraz urządzeń wodnych, mając na względzie, że maksymalna stawka opłaty za:

1) żeglugę pustych statków towarowych i barek nie może być wyższa niż 0,5 grosza za jeden tonokilometr nośności wymierzonej, a statków pasażerskich i wycieczkowych - 2,5 grosza za iloczyn jednego miejsca na statku i każdego kilometra przebytej drogi wodnej,

2) przewóz towarów oraz holowanie i spław drewna nie może być wyższa niż 2 grosze za jeden tonokilometr,

3) jedno przejście przez śluzę lub pochylnię w godzinach 7.00 - 16.00 nie może być wyższa niż 2% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów, a w godzinach 16.00-7.00 - 4% tego wynagrodzenia,

4) wydobywanie z wód żwiru piasku i innych materiałów nie może być wyższa niż 5% ceny zbytu tych materiałów.

13. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie uiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają wraz z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.";

4) w art. 56a:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Termin uiszczania opłat, o których mowa w art. 56 ust. 1, wynosi 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca opłatę stała się ostateczna, z zastrzeżeniem ust. 3.",

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

"3. Opłatę za korzystanie ze śluzy lub pochylni przez statki, o których mowa w art. 56c ust. 3 pkt 1, pobiera się w miejscu śluzowania lub przejścia przez pochylnię. Za pobraną opłatę wystawia się potwierdzenie jej uiszczenia.";

5) w art. 56b:

a) w ust. 1 wyraz "wysokości" zastępuje się wyrazem "ustalenia",

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Opłaty nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się decyzji w sprawie jej ustalenia.";

6) dodaje się art. 56c i 56d w brzmieniu:

"Art. 56c. 1. Zwolniony z opłat jest pobór wody:

1) wykorzystanej do celów, o których mowa w art. 46,

2) dokonywany dla potrzeb przerzutów wody,

3) dla potrzeb energetyki wodnej pod warunkiem zwrotu takiej samej ilości wody o co najmniej nie gorszej jakości, w odległości do jednego km od miejsca jej poboru,

4) dla potrzeb związanych z wytwarzaniem energii cieplnej lub elektrycznej pod warunkiem, że jest to woda powierzchniowa zużywana zwrotnie,

5) dla potrzeb funkcjonowania pomp cieplnych, wykorzystujących energię wody podziemnej, pod warunkiem zwrotu do wód podziemnych takiej samej ilości wody o co najmniej nie gorszej jakości,

6) dla potrzeb chowu lub hodowli ryb, pod warunkiem, że pobór ten oraz odprowadzanie wykorzystanej wody jest zgodne z pozwoleniem wodnoprawnym,

7) dla potrzeb nawadniania użytków rolnych i leśnych,

8) pochodzącej z odwodnienia gruntów, obiektów lub wykopów budowlanych oraz zakładów górniczych.

2. Zwolnione z opłat jest wprowadzanie:

1) do ziemi - ścieków w celu rolniczego wykorzystania, w przypadku posiadania pozwolenia wodnoprawnego na takie ich wykorzystanie,

2) do wód - zużytych wód chłodniczych oraz z obiegów chłodzących, jeżeli ich temperatura nie przekracza +26oC, albo naturalnej temperatury wody gdy temperatura ta jest wyższa niż +26oC,

3) do wód - wód zasolonych, jeżeli wartość sumy jonów chlorków i siarczanów w tych wodach nie przekracza 500 mg na litr,

4) do wód lub do ziemi - wód opadowych.

3. Z opłat za korzystanie z urządzeń wodnych, za żeglugę i spław zwolnione są:

1) statki do 15 ton nośności, w tym łodzie sportowo-turystyczne, z tym że zwolnienie nie dotyczy opłat za korzystanie ze śluz lub pochylni,

2) statki jednostek organizacyjnych właściciela wód lub urządzeń wodnych zlokalizowanych na wodach,

3) statki jednostek sił zbrojnych, jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz jednostek ratowniczych,

4) statki inspektoratów żeglugi śródlądowej,

5) statki Państwowej Straży Rybackiej i Społecznej Straży Rybackiej,

6) statki urzędów morskich,

7) promy leżące w ciągach wód publicznych.

4. Dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych ogólnokształcących i zawodowych, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli oraz dla studentów szkół wyższych opłatę za korzystanie ze śluzy lub pochylni obniża się o połowę.

Art. 56d. 1. Stawki opłat, o których mowa w art. 56, podlegają z dniem 1 stycznia każdego roku kalendarzowego podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi zmian cen towarów i usług konsumpcyjnych planowanemu w ustawie budżetowej na ten rok.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, nie później niż w terminie do dnia 30 listopada ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wysokość stawek opłat na rok następny uwzględniając dotychczasowe zmiany wysokości stawek oraz zasadę, o której mowa w ust. 1.";

7) w art. 63 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwymi do spraw rozwoju wsi, określi, w drodze rozporządzenia:

1) wymagania jakim powinny odpowiadać ścieki przeznaczone do rolniczego wykorzystania,

2) warunki położenia gruntów, na których stosowane jest rolnicze wykorzystanie ścieków oraz dopuszczalne zawartości metali ciężkich w wierzchniej warstwie gruntów

- uwzględniając potrzebę ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochrony wód powierzchniowych i podziemnych przed zanieczyszczeniem .";

8) w art. 64 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz ministrem właściwym do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, zasady usuwania ścieków ze statków i obiektów określonych w ust. 1, uzależniając wymagania usuwania ścieków od przeznaczania, rozmiarów i mocy silnika statku, a w razie potrzeby określając termin dostosowania statku do wymagań ustalonych w rozporządzeniu.";

9) w art. 117 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi oraz ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, wzorcowe statuty poszczególnych rodzajów spółek wodnych i ich związków, uwzględniając postanowienia dotyczące celów spółki i środków do ich osiągnięcia.".

Dalsza część druku