Art. 66a. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się przy udzielaniu pomocy obcemu państwu lub korzystaniu z jego pomocy w sprawach dotyczących należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 2a, jeżeli ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska nie stanowi inaczej.

Art. 66b. §1. Obowiązek udzielenia pomocy obcemu państwu lub możliwość skorzystania z jego pomocy istnieje, jeżeli ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska lub prawo obcego państwa zobowiązuje do udzielenia podobnej pomocy Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie dotyczącej należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 2a.

§2. Pomoc, o której mowa w § 1, może polegać na:

Art. 66c. §1. Organem udzielającym pomocy w sprawie należności pieniężnej powstałej na terytorium obcego państwa oraz wnioskującym o udzielenie pomocy przez obce państwo w sprawie takiej należności powstałej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest minister właściwy do spraw finansów publicznych, zwany dalej odpowiednio "organem wykonującym" albo "organem wnioskującym".

§2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma obowiązku udzielenia pomocy obcemu państwu, które odmawia mu udzielenia podobnej pomocy, jeżeli sprawa tej odmowy nie podlega badaniu przez Komitet do Spraw Dochodzenia Należności Unii Europejskiej.

Art. 66d. §1. Wniosek o udzielenie pomocy podpisuje organ wnioskujący oraz opatruje go swoją pieczęcią urzędową.

§2. Do wniosku o udzielenie pomocy dołącza się, w razie potrzeby, odpis dokumentu lub pisma, którego dotyczy ten wniosek.

§3. Do wniosku o udzielenie pomocy oraz dołączonych do niego dokumentów i pism załącza się ich tłumaczenia na jeden z urzędowych języków państwa, które ma udzielić pomocy, z zastrzeżeniem prawa tego państwa do nieprzyjęcia przedstawionego mu tłumaczenia.

§4. Wniosek o udzielenie pomocy może dotyczyć kilku należności pieniężnych pod warunkiem, że są one należne od tego samego zobowiązanego.

§5. Nie można wystąpić z wnioskiem o udzielenie pomocy, jeżeli kwota należności pieniężnych lub łączna kwota kilku takich należności nie przekracza 1500 EURO, z tym że w przypadku należności, o której mowa w art. 2 § 1 pkt 2a lit. e) - nie przekracza 200 EURO.

§6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków o udzielenie pomocy. Rozporządzenie to ustali wzory wniosków o udzielenie informacji, o powiadomienie oraz o wszczęcie egzekucji albo dokonanie zabezpieczenia w sposób odpowiadający wymogom prawa Unii Europejskiej.

Art. 66e. Organ wykonujący może podejmować na terytorium obcego państwa wszelkie czynności dopuszczalne prawem tego państwa, niezbędne do wykonania obowiązku przez zobowiązanego.

Art. 66f. Wniosek o udzielenie pomocy może być w każdym czasie wycofany przez organ wnioskujący. Wycofanie wniosku przekazuje się obcemu państwu w formie pisemnej. Przepisy art. 66d § 1-4 stosuje się odpowiednio.

Art. 66g. Wystąpienie z wnioskiem o udzielenie pomocy lub jego wycofanie następuje na wniosek wierzyciela lub organu egzekucyjnego albo z urzędu.

Art. 66h. §1. Wniosek o udzielenie informacji, kierowany przez organ wnioskujący do obcego państwa może dotyczyć:

§2. Wniosek o udzielenie informacji może dotyczyć również osób, w posiadaniu których znajduje się mienie należące do osób wymienionych w § 1.

Art. 66i. §1. Jeżeli informacje otrzymane od obcego państwa nie są w ocenie organu wnioskującego wystarczające, może on zwrócić się do tego państwa z wnioskiem o nadesłanie informacji uzupełniających.

§2. Wniosek, o którym mowa w § 1, sporządza się na piśmie i przesyła obcemu państwu w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania ostatniej informacji.

§3. Do wniosku, o którym mowa w § 2, stosuje się przepisy dotyczące wniosku o udzielenie informacji.

Art. 66j. §1. Organ wykonujący potwierdza pisemnie obcemu państwu przyjęcie wniosku o udzielenie pomocy, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku.

§2. Otrzymany wniosek o udzielenie pomocy, organ wykonujący niezwłocznie przesyła właściwemu organowi egzekucyjnemu do realizacji.

§3. Przekazane organowi wykonującemu przez obce państwo dokumenty i informacje związane z wnioskowaną pomocą mogą być udostępnione do wiadomości wyłącznie:

§4. Odpowiedzi na wniosek obcego państwa o udzielenie pomocy udziela organ wykonujący. Przepisy art. 66d § 1-3 stosuje się odpowiednio.

Art. 66k. §1. Organ wykonujący dostarcza na wniosek obcego państwa wszelkie dokumenty i informacje, które mogą być użyteczne lub potrzebne temu państwu w dochodzeniu jego należności pieniężnych.

§2. Organ wykonujący może korzystać z uprawnień określonych w art. 36 § 1.

§3. Organ wykonujący natychmiast przekazuje każdą posiadaną lub uzyskaną informację w takiej formie, w jakiej została ona uzyskana.

§4. Jeżeli część lub całość informacji nie może być uzyskana w terminie oczekiwanym przez obce państwo, organ wykonujący informuje pisemnie to państwo o przyczynach niemożności przekazania informacji w tym terminie oraz wskazuje termin udzielenia odpowiedzi.

§5. Organ wykonujący, po upływie 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku o udzielenie informacji, informuje obce państwo o wynikach postępowania prowadzonego w celu uzyskania wnioskowanych informacji.

Art. 66l. §1. Organ wykonujący nie jest obowiązany udzielić obcemu państwu informacji:

§2. Organ wykonujący informuje pisemnie obce państwo o przyczynach odmowy udzielenia informacji. Informacja w tym zakresie powinna być przekazana niezwłocznie po stwierdzeniu przesłanek, o których mowa w § 1, nie później jednak niż w terminie 6 miesięcy od dnia potwierdzenia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 66j § 1.

Art. 66ł. §1. Wniosek o powiadomienie kierowany przez organ wnioskujący do obcego państwa może dotyczyć osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, która zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej powinna być zawiadomiona o czynnościach i orzeczeniach administracyjnych i sądowych, które zostały podjęte w Rzeczypospolitej Polskiej i które odnoszą się do zobowiązania tej osoby lub jednostki albo do dochodzonej przez nią lub wobec niej należności pieniężnej.

§2. Wniosek o powiadomienie sporządza się w dwóch egzemplarzach.

Art. 66m. §1. Na wniosek obcego państwa organ wykonujący powiadamia zainteresowany podmiot o pismach lub orzeczeniach przekazanych przez to państwo.

§2. Powiadomienie o pismach lub orzeczeniach, o których mowa w § 1, następuje w trybie przepisów o doręczeniach w postępowaniu administracyjnym.

§3. Niezwłocznie po otrzymaniu wniosku o powiadomienie, organ wykonujący podejmuje czynności niezbędne do dokonania tego powiadomienia.

§4. Niezwłocznie po dokonaniu powiadomienia, organ wykonujący informuje obce państwo o dacie i sposobie tego powiadomienia. Do informacji dołącza się odpis potwierdzenia odbioru pisma lub orzeczenia oraz jeden egzemplarz wniosku o powiadomienie, zawierający oświadczenie o dokonaniu powiadomienia.

Art. 66n. §1. Organ wnioskujący może wystąpić do obcego państwa z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, jeżeli:

§2. Wniosek o wszczęcie egzekucji może dotyczyć:

§3. Wniosek o wszczęcie egzekucji może obejmować kilka obowiązków tego samego zobowiązanego.

§4. Wniosek o wszczęcie egzekucji zawiera oświadczenie organu wnioskującego, od jakiej daty możliwe jest wszczęcie egzekucji, oraz że spełnione zostały warunki, o których mowa w § 1.

§5. Występując z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, organ wnioskujący przekazuje obcemu państwu znane mu informacje o mieniu osób, o których mowa w § 2, znajdującym się w posiadaniu osób trzecich.

§6. W razie uzyskania przez organ wnioskujący jakichkolwiek informacji odnoszących się do zobowiązania, którego dotyczy wniosek o wszczęcie egzekucji, organ ten przekazuje te informacje obcemu państwu. W szczególności organ wnioskujący niezwłocznie informuje obce państwo o każdej zmianie wysokości zobowiązania objętego wnioskiem o wszczęcie egzekucji.

§7. Jeżeli zmiana wysokości zobowiązania, o której mowa w § 6, polega na zwiększeniu należności pieniężnej, organ wnioskujący może wystąpić do obcego państwa z dodatkowym wnioskiem o wszczęcie egzekucji. Jeżeli zmiana wysokości zobowiązania polega na zmniejszeniu należności pieniężnej, organ wnioskujący niezwłocznie informuje o tym obce państwo.

§8. W razie otrzymania przez organ wnioskujący od obcego państwa informacji o niemożności wyegzekwowania zobowiązania, jeżeli z informacji tej wynika możliwość kontynuowania egzekucji, organ ten może wystąpić do obcego państwa z wnioskiem o kontynuowanie postępowania egzekucyjnego. Wniosek ten składa się w formie pisemnej, w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania informacji o niemożności wyegzekwowania zobowiązania. Przepisy § 3 i 5 stosuje się odpowiednio.

§9. Jeżeli wniosek o wszczęcie egzekucji stał się nieuzasadniony wskutek okoliczności określonych w art. 59, organ wnioskujący niezwłocznie informuje o tym obce państwo.

§10. Czynności egzekucyjne dokonane przez obce państwo na wniosek instytucji wnioskującej wywołują taki sam skutek, jak podjęte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 66o. §1. W razie otrzymania przez organ wykonujący od obcego państwa wniosku o wszczęcie egzekucji, organ ten dokonuje sprawdzenia tego wniosku oraz na jego podstawie wystawia tytuł wykonawczy, o którym mowa w art. 26 § 1, i kieruje go do właściwego organu egzekucyjnego w celu wykonania. Przepisów art. 15 nie stosuje się.

§2. We wniosku o wszczęcie egzekucji, jako wierzyciela wskazuje się również organ wykonujący. Organowi temu w postępowaniu egzekucyjnym przysługują prawa wierzyciela.

§3. We wniosku o wszczęcie egzekucji wysokość egzekwowanej należności pieniężnej podaje się w walucie obcego państwa i w złotych. Wysokość egzekwowanej należności pieniężnej przelicza się na złote według ostatniego średniego kursu waluty obcego państwa w stosunku do złotego, ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego przed dniem podpisania wniosku o wszczęcie egzekucji.

§4. Tytuł wykonawczy wystawiony zgodnie z § 1 może nie zawierać pełnej treści określonej w art. 27 § 1 pkt 3.

§5. Tytuł wykonawczy organ wykonujący wystawia niezwłocznie po otrzymaniu wniosku o wszczęcie egzekucji, o ile orzeczenie lub akt prawny, w oparciu o który obce państwo wystąpiło z tym wnioskiem, został sporządzony prawidłowo.

§6. Jeżeli w następstwie sprawdzenia, o którym mowa w § 1, organ wykonujący poweźmie wątpliwość co do wniosku o wszczęcie egzekucji albo orzeczenia lub innego aktu prawnego, w oparciu o który obce państwo wystąpiło z tym wnioskiem, organ ten zawiadamia niezwłocznie obce państwo o tych wątpliwościach.

§7. Organ wykonujący niezwłocznie informuje obce państwo o skierowaniu wniosku o wszczęcie egzekucji do wykonania przez właściwy organ egzekucyjny.

§8. Organ egzekucyjny egzekwuje zobowiązania w złotych.

§9. W razie otrzymania przez organ wykonujący informacji od obcego państwa o zmianie wysokości zobowiązania polegającej na zmniejszeniu należności pieniężnej, postępowanie egzekucyjne jest prowadzone w dalszym ciągu, z ograniczeniem do kwoty wskazanej w tej informacji.

§10. Jeżeli przed terminem otrzymania informacji, o której mowa w § 9, należność pieniężna została wyegzekwowana w wysokości wyższej niż wynika to z tej informacji, a wyegzekwowana należność nie została przekazana obcemu państwu, nienależnie wyegzekwowana kwota podlega zwrotowi zobowiązanemu.

§11. W razie otrzymania przez organ wykonujący od obcego państwa dodatkowego wniosku o wszczęcie egzekucji przeciwko temu samemu zobowiązanemu, przepisy § 1-8 stosuje się odpowiednio.

§12. Dodatkowy wniosek o wszczęcie egzekucji podlega wykonaniu równocześnie z wnioskiem pierwotnym. Jeżeli równoczesne wykonanie tego wniosku nie jest możliwe, postępowanie egzekucyjne wszczyna się tylko wtedy, gdy wartość zobowiązania nie jest mniejsza od kwoty określonej w art. 66d § 5.

Art. 66p. §1. Organ wykonujący nie ma obowiązku skierowania wniosku obcego państwa o wszczęcie egzekucji do wykonania, jeżeli:

§2. O powodach odmowy skierowania wniosku obcego państwa o wszczęcie egzekucji do wykonania organ wykonujący informuje obce państwo.

§3. Informację o odmowie wraz z jej uzasadnieniem organ wykonujący przesyła również Komisji Europejskiej.

Art.66r. §1. Organ egzekucyjny, za zgodą organu wykonującego, wyrażoną po uzgodnieniu z państwem obcym, może odroczyć wykonanie zobowiązania na czas określony albo rozłożyć je na raty zgodnie z prawem polskim, z tym że okresy ograniczeń w dochodzeniu zobowiązania wynikające z udzielenia ulg w spłacie zobowiązania reguluje prawo państwa obcego.

§2. Odsetki z tytułu nieterminowego wykonania zobowiązania, określone w orzeczeniu lub innym akcie prawnym, w oparciu o który obce państwo wystąpiło z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, przekazuje się obcemu państwu.

Art. 66s. §1. Jeżeli w postępowaniu egzekucyjnym zobowiązany zgłosi zarzuty w sprawie prowadzenia tego postępowania, organ wykonujący niezwłocznie informuje o tym obce państwo, a także o sposobie rozpatrzenia tych zarzutów.

§2. W razie otrzymania przez organ wykonujący od obcego państwa informacji o zaskarżeniu zobowiązania będącego przedmiotem postępowania egzekucyjnego, organ ten niezwłocznie zawiadamia właściwy organ egzekucyjny, który wstrzymuje czynności egzekucyjne.

Art. 66t. §1. Jeżeli część lub całe zobowiązanie nie może być wyegzekwowane, organ wykonujący informuje obce państwo o przyczynach niemożności jego wyegzekwowania.

§2. Organ wykonujący informuje obce państwo o wynikach postępowania egzekucyjnego również po upływie 12 miesięcy od dnia potwierdzenia przyjęcia wniosku o wszczęcie egzekucji.

§3. Jeżeli w następstwie informacji, o których mowa w § 1 lub § 2, obce państwo zwróciło się o kontynuowanie postępowania egzekucyjnego, postępowanie to jest prowadzone w dalszym ciągu, chyba że zachodzą powody jego umorzenia, z wyjątkiem przypadku określonego w art. 59 § 1 pkt 9.

Art. 66u. Kwoty uzyskane z egzekucji prowadzonej na podstawie przepisów niniejszego rozdziału nie korzystają z prawa pierwszeństwa zaspokojenia wierzyciela przy podziale sumy uzyskanej z tej egzekucji.

Art. 66w. §1. Wyegzekwowane kwoty należności pieniężnej przekazuje się obcemu państwu.

§2. Wyegzekwowane kwoty należności pieniężnej oraz odsetki, o których mowa w art. 66r § 2, przekazuje się w złotych, w terminie miesiąca od dnia ich wyegzekwowania.

Art. 66x. §1. Obowiązek uznaje się za wykonany, niezależnie od odsetek, o których mowa w art. 66r § 2, jeżeli został on wyegzekwowany w złotych w kwocie, która po przeliczeniu według zasady określonej w art. 66o § 4 jest równa kwocie określonej w walucie obcego państwa w orzeczeniu lub innym akcie prawnym, w oparciu o który obce państwo wystąpiło z wnioskiem o wszczęcie egzekucji.

§2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do obowiązku egzekwowanego przez obce państwo na wniosek instytucji wnioskującej.

§3. Jeżeli wyegzekwowana przez obce państwo kwota roszczenia po przeliczeniu na złote według średniego kursu waluty obcego państwa w stosunku do złotego, ogłaszanego przez prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia otrzymania kwoty jest wyższa lub niższa od kwoty wykazanej w tytule wykonawczym, różnica stanowi odpowiednio dochód lub stratę wierzyciela.

Art. 66y. §1. W postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na wniosek obcego państwa o wszczęcie egzekucji nie pobiera się kosztów egzekucyjnych od tego państwa.

§2. Przepis § 1 nie dotyczy wierzyciela.

Art. 66z. Przepisy art. 66n-66y stosuje się odpowiednio do wniosku obcego państwa o dokonanie zabezpieczenia należności pieniężnej.".

"Art. 8. Opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych podlegają:

"Art. 10. 1. Rada gminy określa, w drodze uchwały, wysokość stawek podatku od środków transportowych, z tym że roczna stawka podatku od jednego środka transportowego nie może przekroczyć:

2. Przy określaniu stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 5 i 7, rada gminy uwzględnia rodzaj środka transportowego i jego wpływ na środowisko naturalne, dopuszczalną masę całkowitą, rok produkcji albo wiek pojazdu, nacisk na siodło ciągnika albo liczbę miejsc do siedzenia.

3. W przypadku nieuchwalenia przez radę gminy stawek podatku, o których mowa w ust. 1, stosuje się stawki obowiązujące w roku poprzedzającym rok podatkowy.";

"Art. 12a. Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych przepisów nie mają zastosowania do podatku od środków transportowych.";

"Art. 12b. 1. Stawki określone w załącznikach 1-3 do ustawy, począwszy od 2001 r., ulegają przeliczeniu na następny rok podatkowy zgodnie z procentowym wskaźnikiem kursu EURO na dzień 1 października danego roku w stosunku do kursu EURO w roku bazowym.

2. Za rok bazowy, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się rok 2000.

3. Do przeliczenia stawek określonych w załącznikach 1-3 stosuje się kurs EURO ustalony na podstawie średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. Kurs EURO w roku bazowym wynosi 3,9562 zł.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych oblicza corocznie wskaźnik, o którym mowa w ust. 1. Jeżeli wskaźnik jest niższy niż 5%, stawki określone w załącznikach 1-3 nie ulegają zmianie na następny rok podatkowy.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, stawki, o których mowa w ust. 1, obowiązujące na następny rok podatkowy przeliczone zgodnie zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-4, zaokrąglając je w górę do pełnych groszy.";

"a) posiada bezpośrednio lub pośrednio przez inne podmioty (zależne) większość głosów w organach innego podmiotu (zależnego), także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub,",

a) dom maklerski,

b) bank,

c) zakład ubezpieczeń,

d) fundusz inwestycyjny,

e) fundusz emerytalny,

f) instytucję finansową, której członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub Narodowy Bank Polski, lub przynajmniej jedno z państw należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, zwanej dalej "OECD", lub bank centralny takiego państwa lub instytucję, z którą Rzeczpospolita Polska zawarła umowę regulującą jej działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

g) podmiot, do którego jest kierowana imienna propozycja nabycia akcji lub obligacji zamiennych na akcje wyemitowanych na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki będącej ich emitentem - jeżeli w wyniku nabycia podmiot ten stanie się posiadaczem akcji reprezentujących nie mniej niż 20% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki,

h) podmiot dominujący w stosunku do emitenta lub podmiot, który posiada nie mniej niż 20% i nie więcej niż 50% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub zgromadzeniu wspólników,

i) podmiot, który w wyniku skierowanej do niego propozycji nabycia papierów wartościowych, obejmie papiery wartościowe o łącznej wartości co najmniej 100 000 EURO, liczonej według ich ceny emisyjnej, przeliczanej na złote polskie według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień podjęcia uchwały o emisji tych papierów wartościowych,

a) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z akcjami dopuszczonymi do publicznego obrotu, albo akcjami wyemitowanymi poza tym terytorium, albo

b) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z akcjami wyemitowanymi poza tym terytorium

"Art. 7a. 1. Oświadczenia woli składane w związku z dokonywaniem czynności w zakresie publicznego obrotu papierami wartościowymi mogą być wyrażone za pomocą elektronicznych nośników informacji. Związane z tymi oświadczeniami dokumenty mogą być sporządzane na elektronicznych nośnikach informacji, jeżeli dokumenty te zostaną w sposób należyty sporządzone, utrwalone, zabezpieczone i przechowywane.

2. Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności formę pisemną, uznaje się, że czynność dokonana w formie, o której mowa w ust. 1, spełnia wymagania także wtedy, gdy forma pisemna zastrzeżona została pod rygorem nieważności.

3. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, warunki składania za pomocą elektronicznych nośników informacji oświadczeń woli w związku z dokonywaniem czynności w publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz sposób sporządzania, utrwalania, zabezpieczenia i przechowywania dokumentów związanych z tymi oświadczeniami, tak aby zapewnić bezpieczeństwo obrotu oraz ochronę interesów inwestorów.";

1) podejmowanie czynności faktycznych i prawnych związanych z obsługą towarzystw funduszy inwestycyjnych, funduszy inwestycyjnych, towarzystw emerytalnych i funduszy emerytalnych,

2) dokonywanie czynności związanych z obrotem prawami majątkowymi, o których mowa w art. 97,

3) dokonywanie czynności związanych z obrotem towarami giełdowymi w rozumieniu odrębnej ustawy.

"Art. 34a. 1. Klient banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 57 ust. 1, może w umowie, której przedmiotem jest prowadzenie rachunku papierów wartościowych, zastrzec, że rozliczenie zawartej na jego zlecenie transakcji nastąpi po dostarczeniu bankowi potwierdzenia tej transakcji.

2. Papiery wartościowe nabyte w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, zostają zapisane na rachunku papierów wartościowych:

- prowadzonym w celu ewidencjonowania papierów wartościowych nabywanych lub zbywanych na rzecz klientów, o których mowa w ust. 1.

3. Przeniesienie papierów wartościowych będących przedmiotem transakcji, o której mowa w ust. 1, z rachunku podmiotu, o którym mowa w ust. 2, na rachunek papierów wartościowych klienta, następuje po dostarczeniu bankowi przez klienta i ten podmiot zgodnych potwierdzeń tej transakcji, w terminie wskazanym w potwierdzeniu złożonym przez klienta.

4. Papiery wartościowe zbyte w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, pozostają zapisane na rachunku papierów wartościowych klienta do chwili wskazanej w dostarczonym przez niego potwierdzeniu transakcji.

5. W przypadku niedostarczenia zgodnych potwierdzeń transakcji, o której mowa w ust. 1, do dnia, w którym powinno nastąpić jej rozliczenie w Krajowym Depozycie, podmiot, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, odpowiada wobec podmiotu, który na rachunek klienta zawarł transakcję na rynku regulowanym, za zapłatę ceny oraz dostarczenie papierów wartościowych do rozliczenia. W przypadku, gdy klient przekazuje zlecenie bezpośrednio podmiotowi, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podmiot ten odpowiada za rozliczenie zawartej transakcji.

6. Przepisy ust. 1-5 nie mają zastosowania w przypadku, gdy przed rozliczeniem transakcji, o której mowa w ust. 1, w Krajowym Depozycie, nastąpiło wygaśnięcie lub ustanie stosunku prawnego będącego podstawą świadczenia usług przez podmiot, o którym mowa w ust. 2, na rzecz klienta, lub utrata przez ten podmiot uprawnień do prowadzenia działalności maklerskiej.

7. Przenoszenie papierów wartościowych w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, pomiędzy rachunkami papierów wartościowych klienta banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych i podmiotu określonego w ust. 2 uważa się za dokonywane na rynku regulowanym.

8. Nabycie papierów wartościowych w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, przez podmiot, o którym mowa w ust. 2, powoduje powstanie po stronie tego podmiotu obowiązków określonych w przepisach rozdziału 9 wyłącznie w przypadku, gdy papiery te pozostają zapisane na jego rachunku papierów wartościowych, o którym mowa w ust. 2, w dniu następującym po dniu rozliczenia tej transakcji w Krajowym Depozycie.";

"Art. 36a. 1. Udzielenie przez Komisję zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej spółce akcyjnej:

- następuje po zasięgnięciu pisemnej opinii organu nadzoru państwa członkowskiego lub państwa należącego do OECD lub WTO, który udzielił zezwolenia na prowadzenie działalności w tym państwie; przedmiotem opinii jest sposób prowadzenia tej działalności, w szczególności jego zgodność z przepisami prawa obowiązującymi w tym państwie.

2. Przez wywieranie znacznego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, rozumie się posiadanie nie mniej niż 20% i nie więcej niż 50% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub zgromadzeniu wspólników - w przypadku spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, lub uprawnienie do podejmowania decyzji dotyczącej kształtowania polityki finansowej lub bieżącej działalności gospodarczej tej osoby prawnej.";

"Art. 40. 1. Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej zawiera:

2. Do wniosku załącza się:

3. W skład zarządu domu maklerskiego, jak również w skład władz jednostki organizacyjnej banku prowadzącego działalność maklerską, w ramach której jest prowadzona ta działalność, oraz w skład władz jednostki organizacyjnej banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych, w której rachunki te są prowadzone, powinny wchodzić co najmniej dwie osoby posiadające wykształcenie wyższe i co najmniej trzyletni staż pracy w instytucjach rynku finansowego.";

"Art. 41. Dom maklerski jest obowiązany zatrudniać co najmniej:

1) jednego maklera - do wykonywania każdej z czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 1-3 i 6, ust. 2a oraz ust. 2b pkt 2 i 3,

2) dwóch doradców - do wykonywania czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 4,

3) jednego doradcę - do wykonywania czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5.";