1) wprowadzania do obrotu nawozów i ich stosowania,

2) zapobiegania zagrożeniom dla ludzi i zwierząt oraz dla środowiska, które mogą powstać w wyniku przewozu, przechowywania i stosowania nawozów,

3) agrochemicznej obsługi rolnictwa.

1) nawozy - produkty przeznaczone do dostarczania roślinom składników pokarmowych i zwiększania żyzności gleb,

2) nawozy mineralne - nawozy uzyskiwane w drodze procesów chemicznych lub przerobu surowców mineralnych, w tym nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe,

4) nawozy organiczne - substancje organiczne i ich mieszaniny, w tym komposty zawierające składniki pokarmowe roślin,

5) nawozy organiczno-mineralne - mieszaniny nawozów mineralnych i organicznych,

6) wymagania jakościowe nawozów - zawartość składników nawozowych oraz parametry chemiczne, fizyczne i fizykochemiczne nawozów określone w zezwoleniu, o którym mowa w art. 5, albo w załączniku do ustawy,

7) konfekcjonowanie nawozów - pakowanie nawozów lub ich przepakowywanie,

1. Do obrotu można wprowadzać:

1) nawozy, w których zanieczyszczenia nie przekraczają dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń:

2) nawozy naturalne pochodzące od kur lub zwierząt jednokopytnych, które spełniają wymagania weterynaryjne określone w odrębnych przepisach.

2. Nawozy organiczne, organiczno-mineralne oraz mineralne inne niż te, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być wprowadzane do obrotu na podstawie zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy nawozów przeznaczonych wyłącznie do celów naukowo-badawczych oraz tranzytu nawozów przez obszar Rzeczypospolitej Polskiej.

1. Wniosek do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wydanie zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu składa producent nawozu lub importer.

2. Do wniosku należy dołączyć wyniki badań i opinie, o których mowa w ust. 3, oraz projekt instrukcji stosowania i przechowywania nawozu.

3. Zezwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się po uzyskaniu opinii upoważnionej jednostki organizacyjnej, wydanej na podstawie przeprowadzonych badań, stwierdzających, że nawóz:

1) jest przydatny do nawożenia roślin i gleb lub rekultywacji gleb,

2) po prawidłowym zastosowaniu nie wykazuje bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego oddziaływania na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko,

3) spełnia wymagania jakościowe,

4) nie zawiera zanieczyszczeń powyżej wartości dopuszczalnych.

4. Producent lub importer nawozu jest obowiązany dostarczyć upoważnionej jednostce organizacyjnej, przeprowadzającej badania i wydającej opinie, szczegółową dokumentację dotyczącą nawozu.

5. Koszty badań i koszty związane z wydawaniem opinii, o których mowa w ust.3, ponosi producent lub importer nawozu.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, jeżeli nie spełnia on wymagań, o których mowa w ust. 3.

1) nazwę nawozu i jego producenta lub importera oraz symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, a w wypadku nawozów pochodzących z importu również kod Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego,

2) wymagania jakościowe,

3) treść instrukcji stosowania i przechowywania nawozu sporządzoną w języku polskim.

1. Zezwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się na czas nieokreślony.

2. Zezwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu podlega cofnięciu w razie nieprzestrzegania wymagań jakościowych określonych w zezwoleniu lub ujawnienia szkodliwego oddziaływania nawozu na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko.

3. W razie cofnięcia zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu producent lub importer nawozu jest obowiązany wycofać nawóz z obrotu w terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji o cofnięciu zezwolenia.

1. Konfekcjonowanie nawozów może odbywać się tylko za pisemną zgodą producenta lub importera nawozu i po uzgodnieniu z nim rodzaju opakowań.

2. Na każdym opakowaniu lub etykiecie dołączonej do nawozu wprowadzanego do obrotu, a w przypadku nawozów luzem - w zbiorze dokumentów towarzyszących, należy zamieścić w szczególności:

1) informację dotyczącą identyfikacji nawozu, obejmującą:

2) informację o masie nawozu netto lub jego objętości,

3) instrukcję stosowania i przechowywania nawozu,

4) informację o okresie przydatności nawozu do stosowania.

4. Etykiety dołączane do nawozów powinny być włączone w system zamknięcia opakowań.

5. W przypadku nawozów luzem jeden egzemplarz dokumentów towarzyszących zawierający informacje, o których mowa w ust. 2, powinien być dołączony do nawozu w sposób umożliwiający dostęp do tych informacji.

1) jednostki organizacyjne upoważnione do przeprowadzania badań i wydawania opinii, o których mowa w art. 4 ust. 3, posiadające odpowiedni potencjał badawczy,

2) szczegółowy zakres badań nawozów oraz wymagania dotyczące opinii, o których mowa w art. 4 ust. 3, umożliwiających stwierdzenie spełnienia warunków niezbędnych do wydania zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu,

3) szczegółowy zakres dokumentacji dotyczącej nawozów, niezbędnej do przeprowadzenia badań i wydania opinii,

4) wymagania dotyczące treści instrukcji stosowania i przechowywania nawozów, niezbędnej do bezpiecznego ich stosowania,

5) dopuszczalne rodzaje zanieczyszczeń i ich wartości, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska.

1) szczegółowy sposób zamieszczania informacji dotyczącej identyfikacji nawozów, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1, oraz sposób pakowania nawozów umożliwiający ich ochronę jakości i zapobieganie niekorzystnemu wpływowi nawozu na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko,

2) dopuszczalne tolerancje zawartości składników nawozowych, wynikające ze zmienności parametrów produkcji,

2. Nawozy należy stosować w sposób, który nie powoduje zagrożeń dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska.

3. Dawka nawozu naturalnego, zastosowana w ciągu roku, nie może zawierać więcej niż 170 kg azotu (N) w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych.

1) sprzęt ten jest wyposażony w specjalne, służące do tego celu, urządzenia,

2) prędkość wiatru nie przekracza 3 m/s, a wilgotność względna powietrza wynosi co najmniej 60%,

1) na glebach zalanych wodą oraz przykrytych śniegiem lub zamarzniętych do głębokości 30 cm,

2) naturalnych w postaci płynnej oraz azotowych na glebach bez okrywy roślinnej, położonych na stokach o nachyleniu większym niż 10%,

3) naturalnych w postaci płynnej podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi.

1. Prace polegające na świadczeniu usług w zakresie stosowania nawozów mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby posiadające świadectwo ukończenia szkolenia w tym zakresie; nie dotyczy to absolwentów szkół rolniczych.

2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1 prowadzą jednostki organizacyjne upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

1) szczegółowy sposób stosowania nawozów, który nie powoduje zagrożeń dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska,

2) jednostki organizacyjne upoważnione do prowadzenia szkoleń z zakresu stosowania nawozów, dysponujące odpowiednim potencjałem technicznym i kadrą posiadającą wiedzę w tym zakresie.

1. Nawozy w postaci stałej, przewożone luzem, powinny być zabezpieczone w sposób, który uniemożliwia ich rozsypywanie się, pylenie i zamoknięcie.

1. Nawozy mineralne, organiczne i organiczno-mineralne w postaci stałej należy przechowywać w opakowaniach jednostkowych, zgodnie z instrukcją stosowania i przechowywania.

2. Nawozy, o których mowa w ust.1, mogą być również przechowywane luzem w pryzmach formowanych na utwardzonym i nieprzepuszczalnym podłożu, po ich przykryciu materiałem wodoszczelnym, zgodnie z instrukcją stosowania i przechowywania.

3. Przepis ust. 2 nie dotyczy saletry amonowej i nawozów zawierających azotan amonowy w ilości, która odpowiada zawartości azotu całkowitego powyżej 28%.

4. Nawozy w postaci płynnej należy przechowywać w zamkniętych opakowaniach lub w szczelnych, przystosowanych do tego celu zbiornikach.

1. Zadania związane z agrochemiczną obsługą rolnictwa realizuje stacja chemiczno-rolnicza, zwana dalej "Stacją", podległa ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa.

2. Stacja jest jednostką budżetową.

3. Zadania Stacji w terenie realizują jej oddziały.

4. Stacją kieruje dyrektor powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

1. Do zadań Stacji należy w szczególności:

1) wykonywanie analiz gleb, roślin, płodów rolnych i leśnych,

2) doradztwo w sprawach nawożenia,

3) wykonywanie badań i ocena jakości nawozów,

5) prowadzenie działalności szkoleniowej i informacyjnej w zakresie, o którym mowa w pkt 1-4.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może powierzyć Stacji wykonywanie innych zadań z zakresu stosowania nawozów, ochrony środowiska oraz badania jakości płodów rolnych i leśnych.

1. Kto wprowadził do obrotu nawozy bez spełnienia warunków określonych w art. 3 jest obowiązany do wycofania ich z obrotu na własny koszt oraz do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania wprowadzającego do obrotu, opłaty sankcyjnej stanowiącej 100% kwoty należnej za sprzedane nawozy.

1. Wojewódzki inspektor skupu i przetwórstwa artykułów rolnych przekazuje kopię decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 2, właściwemu urzędowi skarbowemu.

2. W razie niespełnienia obowiązku wniesienia opłaty sankcyjnej wynikającego z decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 2, właściwy urząd skarbowy zawiadamia o tym wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, który wystawia tytuł wykonawczy, stanowiący podstawę do przymusowego ściągnięcia tej opłaty w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

1. Kto:

3) wprowadza do obrotu nawozy niespełniające wymagań jakościowych,

4) wprowadza do obrotu nawozy, w których zanieczyszczenia przekraczają dopuszczalne wartości zanieczyszczeń,

5) stosuje nawozy w sposób niezgodny z obowiązującymi warunkami i zasadami, powodując zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt lub dla środowiska,

6) wykonuje prace polegające na świadczeniu usług w zakresie stosowania nawozów, nie posiadając uprawnień w tym zakresie,

7) przewozi lub przechowuje nawozy w sposób niezgodny z obowiązującymi w tym zakresie zasadami, powodując zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt lub dla środowiska,

8) nie wycofa nawozu wprowadzonego do obrotu wbrew obowiązkowi określonemu w art. 6 ust. 3, art. 21 ust. 1 i art. 29 ust. 2 i 3

- podlega karze grzywny.

2. W sprawach o czyny określone w ust. 1 orzeka się na podstawie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

1) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

2) pkt 7 otrzymuje brzmienie:

1. Producenci lub importerzy nawozów, których nie można wprowadzać do obrotu, a które znajdują się w obrocie w dniu wejścia w życie ustawy, są obowiązani, w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy, wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa na wprowadzenie tych nawozów do obrotu.

2. Nawozy, których nie można wprowadzać do obrotu i co do których nie wystąpiono z wnioskiem wymienionym w ust.1, mogą pozostawać w obrocie nie dłużej niż przez rok od dnia wejścia w życie ustawy; po upływie tego terminu obowiązek wycofania tych nawozów z obrotu ciąży na producencie lub importerze nawozu.

3. Jeżeli po złożeniu wniosku, o którym mowa w ust.1, minister właściwy do spraw rolnictwa odmówi wydania zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, nawóz ten powinien być wycofany z obrotu przez producenta lub importera w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się tej decyzji.