Druk nr 420
7 czerwca 2000 r.
SENAT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
IV KADENCJA
KOMISJA
KULTURY I ŚRODKÓW PRZEKAZU
Pani
Alicja GRZEŚKOWIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Na podstawie art. 77 ust. 1, w związku z art. 76 ust. 1 Regulaminu Senatu Komisja Kultury i Środków Przekazu wnosi o podjęcie inicjatywy ustawodawczej dotyczącej projektu ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji.
W załączeniu przekazuję projekt ustawy wraz z uzasadnieniem.
Jednocześnie informuję, że w dalszych pracach nad tym projektem ustawy komisję reprezentować będzie senator
Dorota Czudowska.Przewodnicząca Komisji
Kultury i Środków Przekazu
(-) Krystyna Czuba
p r o j e k t
USTAWA
z dnia...
o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji
Art. 1 .
W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34,
z 1995 r. Nr 66, poz. 335, Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999 oraz z 2000 r. Nr 29 poz. 356 i 358) wprowadza s
Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
UZASADNIENIE
Celem nowelizacji ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34 z późn. zm.) jest wprowadzenie, nie znanej dotąd prawu polskiemu, instytucji nadawcy społecznego. Jej istota polega na tym, że poprzez swoją działalność nadawca radiowy lub telewizyjny realizuje wartościowe funkcje o charakterze ogólnospołecznym, nie dążąc przy tym do wypracowania maksymalnego zysku, w zamian za posiadanie określonych, nadanyc
h ustawą przywilejów, przede wszystkim o charakterze finansowym. Nadawca taki, realizując z własnego budżetu zadania o tzw. misyjnym charakterze, spełnia funkcje typowe dla publicznej radiofonii lub telewizji. Instytucja nadawcy społecznego, choć różnie ukształtowana, istnieje w Belgii, Francji, Holandii, Szwecji, Niemczech. Wydaje się, że nadszedł odpowiedni moment, aby została wprowadzona do polskiego porządku prawnego.Projekt ustawy ustanawia zamknięty katalog przesłanek, których spełnienie będzie konieczne do uznania danego podmiotu za nadawcę społecznego przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji. Należy podkreślić, iż tylko łączne spełnienie wszystkich przesłanek spowoduje możliwość uzyskania takiego statusu. Ponadto projekt w taksatywny sposób statu
uje krąg podmiotów, uprawnionych do ubiegania się o uznanie za nadawcę społecznego przez organ koncesyjny; są to: stowarzyszenie, fundacja, kościół lub inny związek wyznaniowy o uregulowanej sytuacji prawnej albo ich osoba prawna. Przewiduje się zwolnienie nadawcy społecznego z opłat za udzielenie lub zmianę koncesji, a także przyznanie prawa pierwszeństwa przy rozpatrywaniu wniosków o przydział częstotliwości.W celu wyeliminowania potencjalnych nadużyć w postaci naruszenia wymogów, określonych w ustawie, projekt przewiduje sankcję w postaci uchylenia przez organ koncesyjny decyzji, uznającej dany podmiot za nadawcę społecznego. Uchylenie decyzji przez KRRiTV będzie wiązać się z obowiązkiem uiszczenia opłat za udzielenie lub zmianę koncesji na zasadach ogó
lnych wraz z odsetkami ustawowymi, liczonymi od dnia udzielenia lub zmiany koncesji. Przytoczona sankcja nie będzie naruszać postanowień przepisu art. 38 ustawy o radiofonii i telewizji, ustanawiającego przesłanki cofnięcia koncesji nadawcy radiowemu lub telewizyjnemu.Istotnym zapisem niniejszego projektu ustawy jest nałożenie obowiązku na operatora sieci kablowej, aby dostępne na danym obszarze programy krajowych nadawców społecznych były przez niego wprowadzane do sieci w kolejności następującej po wprowadzeniu ogólnokrajowych programów radiofonii i telewizji publicznej oraz regionalnych programów radiofonii i telewizji publicznej dostępnych na danym obszarze.
Projekt ustawy nie przewiduje ustanowienia delegacji ustawowych dla Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
Uchwalenie ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji w proponowanym brzmieniu będzie asumptem do zaistnienia w polskich mediach coraz większej ilości wartościowych programów o szeroko pojętej tematyce ogólnospołecznej.