Druk nr 144

6 listopada 1998 r.

SENAT

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

IV KADENCJA

MARSZAŁEK SEJMU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Pani
Alicja GRZEŚKOWIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ PO
LSKIEJ

Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przesłać Pani Marszałek do rozpatrzenia przez Senat uchwaloną przez Sejm Rzeczypospolitej
Polskiej na 33. posiedzeniu w dniu 5 listopada 1998 r. ustawę o zmianie ustawy o radiof
onii i telewizji oraz ustawy o zamówieniach publicznych.

(-) Maciej Płażyński


USTAWA

z dnia 5 listopada 1998 r.

o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy

o zamówieniach publicznych

Art. 1.

W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335, Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 4:

a) pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

"4) programem jest uporządkowany zestaw audycji radiowych lub telewizyjnych, reklam i innych przekazów, regularnie rozpowszechniany, pochodzący od jednego nadawcy,

5) audycją jest część programu radiowego lub telewizyjnego, stanowiąca odrębną całość ze względu na jej treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo,",

b) pkt 7 otrzymuje brzmienie:

"7) sponsorowaniem jest bezpośrednie lub pośrednie finansowanie albo współfinansowanie tworzenia lub rozpowszechniania audycji lub innych przekazów, przez osobę nie będącą nadawcą lub producentem audycji, dla upowszechnienia własnej nazwy, firmy, znaku towarowego lub innego oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorcę, towar lub usługę,",

c) w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu:

"10) telesprzedażą jest audycja zawierająca bezpośrednie oferty sprzedaży towarów lub odpłatnego świadczenia usług.";

2) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Krajowa Rada stoi na straży wolności słowa, prawa do informacji oraz interesu publicznego w radiofonii i telewizji, w szczególności samodzielności nadawców, interesów odbiorców oraz otwartego i pluralistycznego charakteru radiofonii i telewizji.";

3) w art. 8 w ust. 1 wyrazy "Zakład pracy" zastępuje się wyrazem "Pracodawca";

4) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Krajowa Rada wydaje rozporządzenia, a w sprawach indywidualnych podejmuje uchwały.";

5) w art. 10:

a) ust. 2-4 otrzymują brzmienie:

"2. Na żądanie Przewodniczącego Krajowej Rady nadawca jest zobowiązany do przedstawienia materiałów i dokumentów oraz udzielenia wyjaśnień w zakresie niezbędnym do kontroli zgodności działania nadawcy z ustawą, innymi przepisami regulującymi tworzenie lub rozpowszechnianie programów oraz warunkami koncesji. W postanowieniu Przewodniczący ustala wykaz żądanych materiałów i dokumentów oraz zakres postępowania wyjaśniającego.

3. Przewodniczący Krajowej Rady wzywa nadawcę do zaniechania działań w zakresie tworzenia lub rozpowszechniania programów, jeżeli naruszają one przepisy ustawy, inne przepisy regulujące tworzenie, rozpowszechnianie programów lub warunki koncesji.

4. Przewodniczący Krajowej Rady, na podstawie uchwały tej Rady, wydaje decyzję nakazującą zaniechanie przez nadawcę działań w zakresie, o którym mowa w ust. 3.",

b) dodaje się ust. 6-8 w brzmieniu:

"6. Przepisy ust. 2-4 stosuje się odpowiednio w przypadku naruszenia przez nadawcę ustawowych zakazów reklamy określonych towarów lub usług.

7. Przewodniczący Krajowej Rady może wytoczyć powództwo cywilne o przepadek na rzecz Skarbu Państwa świadczenia spełnionego w zamian za nadanie w programie reklamy lub telesprzedaży towaru lub usługi objętej ustawowym zakazem reklamy albo za nadanie audycji sponsorowanej przez osoby, które nie mogą sponsorować audycji. Do udziału Przewodniczącego Krajowej Rady w postępowaniu cywilnym stosuje się odpowiednio przepisy o udziale prokuratora.

8. Krajowa Rada może określić, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania czynności podlegających kontroli, o której mowa w ust. 2.";

6) w art. 12 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Sejm i Senat uchwałami przyjmują lub odrzucają sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, Prezydent wydaje postanowienie. Uchwała lub postanowienie o przyjęciu sprawozdania może zawierać uwagi i zastrzeżenia.";

7) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Przepis ust. 1 nie narusza odpowiedzialności innych osób za treść poszczególnych audycji, reklam lub innych przekazów.";

8) w art. 15:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1. Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, minimalny udział w programie, nie mniejszy jednak niż 30% kwartalnego czasu nadawania programu, audycji produkcji krajowej (z wyłączeniem reklam, transmisji sportowych, przekazów tekstowych, teleturniejów i konkursów radiowych), z uwzględnieniem charakteru poszczególnych nadawców i ich programów oraz pasm czasowych emisji.

2. Nadawcy programów telewizyjnych przeznaczają co najmniej 10% rocznego czasu nadawania programu na audycje produkcji krajowej (z wyłączeniem reklam, transmisji sportowych, przekazów tekstowych i teleturniejów), wytworzone przez krajowych producentów niezależnych.",

b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

"4. Krajowa Rada może określić, w drodze rozporządzenia, wymogi dotyczące udziału w programie audycji produkcji krajowej oraz audycji producentów niezależnych, dla programów tematycznych i specjalistycznych na poziomie niższym niż ustalony w ust. 1 i 2, z uwzględnieniem charakteru poszczególnych programów.

5. Krajowa Rada może postanowić, że w koncesji część udziału, o którym mowa w ust. 1, będzie zastąpiona obowiązkiem przeznaczenia określonych środków na finansowanie produkcji krajowej.";

9) dodaje się art. 15a-15c w brzmieniu:

"Art. 15a. 1. Telewizyjną audycją produkcji krajowej jest audycja wytworzona przez producenta europejskiego mającego siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:

1) koszt towarów i usług przeznaczonych do wytworzenia audycji, nabytych od podmiotów zagranicznych nie przekroczył 2/ 3 budżetu audycji,

2) pierwotna wersja językowa audycji została wytworzona w języku polskim,

3) obywatele polscy stanowią większość zespołu twórczego, do którego zalicza się dziennikarza, autora scenariusza, reżysera, realizatora wizji, realizatora dźwięku, realizatora światła, kamerzystów, scenografa, odtwórców dwóch głównych ról, kompozytora i montażystę.

2. Jeżeli postanowienia umów międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską nie stanowią inaczej, audycję telewizyjną będącą koprodukcją z udziałem co najmniej jednego producenta europejskiego mającego siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, uznaje się za audycję produkcji krajowej, jeżeli:

1) koszt towarów i usług przeznaczonych do wytworzenia audycji, nabytych od podmiotów zagranicznych nie przekroczył 1/ 3 budżetu audycji,

2) jedna z wersji językowych audycji została wytworzona w języku polskim,

3) obywatele polscy stanowią co najmniej 2/ 3 zespołu twórczego, do którego zalicza się dziennikarza, autora scenariusza, reżysera, realizatora wizji, realizatora dźwięku, realizatora światła, kamerzystów, scenografa, odtwórców dwóch głównych ról, kompozytora i montażystę.

3. Radiową audycją produkcji krajowej jest audycja wytworzona przez producenta europejskiego mającego siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem zawartych w tej audycji utworów muzycznych, które są wykonywane w języku obcym, chyba że co najmniej jedna osoba spośród głównego wykonawcy utworu, kompozytora lub autora tekstu jest obywatelem polskim.

Art. 15b. Audycję uznaje się za wytworzoną przez producenta niezależnego, jeżeli:

1) łączny udział producenta, wspólników albo akcjonariuszy w organizacji producenta - w kapitale założycielskim nadawcy audycji nie przekracza 10% oraz łączny udział nadawcy, wspólników albo akcjonariuszy w organizacji nadawcy - w kapitale założycielskim producenta audycji nie przekracza 10%,

2) osoby będące członkami władz organizacji nadawcy nie są członkami władz w organizacji producenta, a osoby będące członkami władz organizacji producenta nie są członkami władz w organizacji nadawcy.

Art. 15c. Audycję telewizyjną uznaje się za wytworzoną przez producenta europejskiego, jeżeli:

1) producentem lub koproducentami audycji są osoby fizyczne posiadające stałe miejsce zamieszkania w państwie europejskim, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, których siedziba znajduje się w państwie europejskim,

2) większość zespołu twórczego, do którego zalicza się dziennikarza, autora scenariusza, scenografa, odtwórców dwóch głównych ról i kompozytora, stale zamieszkuje w państwach europejskich.";

10) w art. 16:

a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

"1a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do telesprzedaży.",

b) dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

"2a. Telesprzedaż nie może zajmować w programie więcej niż 3 godziny dziennie, przy czym czas trwania pojedynczej audycji nie może być dłuższy niż 15 minut.

2b. Zakazana jest reklama:

1) wyrobów tytoniowych, rekwizytów tytoniowych, produktów imitujących wyroby lub rekwizyty tytoniowe oraz symboli związanych z używaniem tytoniu,

2) napojów alkoholowych,

3) leków wydawanych wyłącznie z przepisu lekarza,

4) gier losowych i zakładów wzajemnych z wyjątkiem gier liczbowych, loterii pieniężnych i fantowych.",

c) skreśla się ust. 3,

d) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, zasady działalności reklamowej i telesprzedaży w programach radiofonii i telewizji. Przepisy art. 10 ust. 3 i 4 oraz art. 14 stosuje się odpowiednio.";

11) dodaje się art. 16a i 16b w brzmieniu:

"Art. 16a. Do telesprzedaży stosuje się odpowiednio przepis art. 16 ust. 2b.

Art. 16b. 1. Reklamy i telesprzedaż są nadawane pomiędzy audycjami, z zastrzeżeniem ust. 2-7.

2. Audycję można przerwać, w celu nadania reklamy lub telesprzedaży, przy uwzględnieniu jej czasu trwania i charakteru, jeżeli nie naruszy to integralności i wartości audycji oraz praw do audycji, w tym praw autorskich oraz praw artystów wykonawców.

3. W transmisjach sportowych i w transmisjach innych wydarzeń zawierających przerwy oraz w audycjach składających się z autonomicznych części, reklamy lub telesprzedaż mogą być nadawane wyłącznie w przerwach lub między poszczególnymi częściami.

4. Filmy fabularne i filmy telewizyjne, z wyłączeniem serii, seriali i audycji dokumentalnych, trwające ponad 45 minut, mogą być przerwane w celu nadania reklam lub telesprzedaży wyłącznie jeden raz podczas każdego okresu 45 minut. Kolejne przerwy w celu nadania reklam lub telesprzedaży są dopuszczalne, jeżeli film trwa co najmniej 20 minut dłużej niż dwa lub więcej okresy pełnych 45 minut.

5. Audycje inne niż określone w ust. 3, mogą być przerywane w celu nadania reklam lub telesprzedaży, jeżeli okres pomiędzy kolejnymi przerwami w danej audycji wynosi, w programie telewizyjnym co najmniej 20 minut, a w programie radiowym co najmniej 10 minut.

6. Nie można przerywać w celu nadania reklam lub telesprzedaży:

1) dzienników,

2) audycji o treści religijnej,

3) audycji publicystycznych, dokumentalnych i audycji przeznaczonych dla dzieci, jeżeli trwają krócej niż 30 minut, jeżeli czas ich trwania wynosi co najmniej 30 minut; przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

7. Nie można przerywać w celu nadania reklam lub telesprzedaży audycji w programach publicznej radiofonii i telewizji, z wyjątkiem audycji, o których mowa w ust. 3.";

12) w art. 17:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1. Sponsorowane audycje lub inne przekazy są oznaczane przez wskazanie sponsora na początku lub na końcu audycji. Wskazanie sponsora może zawierać nazwę, firmę, znak towarowy lub inne oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorcę, towar lub usługę sponsora.

2. Sponsor nie może wpływać na treść audycji lub innego przekazu oraz ich miejsca w programie w sposób ograniczający samodzielność nadawcy. Sponsorowanie nie uwalnia nadawcy od odpowiedzialności za treść audycji.",

b) dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

"2a. Zabronione jest sponsorowanie przez podmioty, których główna działalność polega na produkcji, sprzedaży lub innym udostępnianiu towarów lub usług, których reklama jest zakazana.

2b. Wskazanie sponsora nie może zawierać nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia indywidualizującego towar lub usługę, których reklama jest zakazana.",

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sponsorowania audycji lub innych przekazów, w tym może zakazać sponsorowania określonych audycji, przekazów lub określonych sposobów sponsorowania.";

13) w art. 18:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1. Audycje, reklamy lub inne przekazy nie mogą propagować działań sprzecznych z prawem, z polską racją stanu oraz postaw i poglądów sprzecznych z moralnością i dobrem społecznym.

2. Audycje, reklamy lub inne przekazy powinny szanować przekonania religijne odbiorców, a zwłaszcza respektować chrześcijański system wartości.",

b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a. Zabronione są audycje, reklamy lub inne przekazy zagrażające fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi dzieci i młodzieży, a w szczególności:

1) naruszające godność osoby ludzkiej, w tym nieobyczajne, nieprzyzwoite albo pornograficzne,

2) eksponujące w sposób nieuzasadniony lub nadmierny przemoc fizyczną lub psychiczną, a zwłaszcza akty dręczenia, znęcania się lub inne rodzaje okrucieństwa.",

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Audycje, reklamy lub inne przekazy, które mogłyby zagrozić fizycznemu, psychicznemu i moralnemu rozwojowi dzieci i młodzieży, inne niż te, o których mowa w ust. 2a, nie mogą być rozpowszechniane między godziną 6 a godziną 23.",

d) dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

"3a. Audycje, reklamy lub inne przekazy, o których mowa w ust. 3, muszą być w radiu lub telewizji poprzedzone ostrzeżeniem słownym, a w przypadku telewizji dodatkowo oznaczone symbolem wizualnym przez cały czas ich trwania.",

e) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kwalifikowania, rozpowszechniania i sposób zapowiadania audycji, reklam lub innych przekazów, o których mowa w ust. 3, a także wzór symbolu wizualnego, o którym mowa w ust. 3a.";

14) art. 20 otrzymuje brzmienie:

"Art. 20. 1. Nadawca utrwala audycje, reklamy lub inne przekazy na odpowiednich nośnikach i przechowuje je przez okres 28 dni od dnia rozpowszechnienia audycji, reklamy lub innego przekazu. Po upływie tego okresu przechowuje się zapisy audycji, reklamy lub innego przekazu będącego przedmiotem postępowania przed organem państwowym do czasu zakończenia tego postępowania.

2. Osobie, która twierdzi, że treść audycji, reklamy lub innego przekazu narusza jej prawa, należy na jej pisemny wniosek i na koszt nadawcy udostępnić zapis audycji, reklamy lub innego przekazu albo wydać taki zapis na jej koszt, w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.

3. W przypadku odmowy udostępnienia zapisu audycji, reklamy lub innego przekazu, osobie, o której mowa w ust. 2, służy prawo do dochodzenia roszczenia o udostępnienie zapisu na drodze sądowej; sądem właściwym w tych sprawach jest sąd wojewódzki.

4. Krajowa Rada może określić, w drodze rozporządzenia, sposoby utrwalania i przechowywania audycji, reklam lub innych przekazów przez nadawców.";

15) w art. 21:

a) w ust. 1:

- pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) tworzenie i rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych oraz innych przekazów audiowizualnych lub wizualnych,",

- pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4) prowadzenie prac nad nowymi technikami tworzenia i rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych oraz innych przekazów audiowizualnych i wizualnych,",

b) w ust. 2:

- dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

"4a) służyć kultywowaniu tradycji narodowej i zachowaniu polskiej tożsamości narodowej,",

- w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu:

"10) służyć realizacji polskiej racji stanu.";

16) w art. 22 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Jednostki publicznej radiofonii i telewizji umożliwiają Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałkowi Sejmu, Marszałkowi Senatu oraz Prezesowi Rady Ministrów bezpośrednią prezentację oraz wyjaśnianie polityki państwa.";

17) dodaje się art. 22a w brzmieniu:

"Art. 22a. 1. Nadawcy, których programy nie mają charakteru ogólnopolskiego lub ich programy nie są przeznaczone do powszechnego odbioru, nie mogą nabywać na wyłączność praw do transmisji:

1) letnich i zimowych Igrzysk Olimpijskich,

2) mistrzostw świata i Europy w piłce nożnej oraz meczy eliminacyjnych do tych imprez z udziałem reprezentacji Polski,

3) mistrzostw świata i Europy w lekkiej atletyce z udziałem reprezentantów Polski.

2. Krajowa Rada w zakresie potrzebnym do zapobieżenia pozbawienia znacznej części publiczności w Rzeczypospolitej Polskiej możliwości śledzenia za pośrednictwem programów radiofonii i telewizji ważnych imprez, innych niż wymienione w ust. 1, może określić, w drodze rozporządzenia, listę tych imprez oraz zasady nabywania i wykonywania praw do transmisji z nich.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w zakresie wynikającym z umów międzynarodowych, których Rzeczypospolita Polska jest stroną lub z członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacjach międzynarodowych";

18) w art. 25:

a) dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a. Jednostki publicznej radiofonii i telewizji są obowiązane tworzyć i upowszechniać programy o kulturze i sztuce polskiej.",

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

" 5. Zakres i sposób prowadzenia działalności przewidzianej w ust. 1-2a oraz zasady pokrywania jej kosztów mogą być określane w formie porozumień zawieranych między ministrami właściwymi odpowiednio w sprawach zagranicznych, kultury i sztuki, edukacji narodowej oraz jednostkami publicznej radiofonii i telewizji.";

19) w art. 26:

a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"2. Telewizję publiczną tworzy spółka "Telewizja Polska - Spółka Akcyjna", zawiązana w celu tworzenia i rozpowszechniania ogólnokrajowych programów I, II i TV Polonia, programów regionalnych oraz innych programów telewizyjnych określonych w statucie spółki.

3. Radiofonię publiczną tworzą:

1) spółka "Polskie Radio - Spółka Akcyjna", zawiązana w celu tworzenia i rozpowszechniania ogólnokrajowych programów radiowych, programów dla odbiorców za granicą oraz innych programów określonych w statucie, z oddziałami: Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach i Orkiestrą "Amadeus" w Poznaniu,

2) spółki zawiązane w celu tworzenia i rozpowszechniania regionalnych programów radiowych oraz innych programów określonych w ich statutach, zwane dalej "spółkami radiofonii regionalnej.",

b) w ust. 5 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu:

"Przepisy art. 37 ust. 1 pkt 3-5 stosuje się odpowiednio.",

c) dodaje się ust. 8 w brzmieniu:

"8. Krajowa Rada zapewni spółce, o której mowa w art. 26 ust. 3 pkt 1, częstotliwości dla potrzeb czterech sieci nadawczych, umożliwiających emisję czterech programów na obszar całego kraju.";

20) w art. 28:

a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie,

b) dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:

"1a. Członków rady nadzorczej powołuje i odwołuje Krajowa Rada, z wyjątkiem jednego, którego powołuje i odwołuje Minister Skarbu Państwa.

1b. Członek rady nadzorczej jest odwoływany w przypadkach określonych w art. 7 ust. 6 pkt 1-3. Rada nadzorcza jest odwoływana w całości w przypadku odmowy przez walne zgromadzenie udzielenia jej pokwitowania z wykonania obowiązków. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.";

21) art. 28a otrzymuje brzmienie:

"Art. 28a. 1. Rady programowe publicznej radiofonii i telewizji dbają o realizację programowych zadań publicznej radiofonii i telewizji oraz reprezentują społeczne interesy i oczekiwania związane z działalnością programową spółki.

2. Rady programowe publicznej radiofonii i telewizji liczą 15 członków, powoływanych przez Krajową Radę z grona osób legitymujących się wiedzą i doświadczeniem w sferze kultury i mediów z tym, że 10 członków rady programowej jest desygnowanych przez ugrupowania parlamentarne.

3. Członkowie rad programowych, o których mowa w ust. 2, nie mogą być zatrudnieni w spółce, w której są członkami rady programowej.

4. Kadencja rady programowej trwa 4 lata.

5. Rada programowa wybiera ze swojego grona przewodniczącego oraz uchwala regulamin określający tryb jej działania.

6. Rada programowa podejmuje uchwały zawierające oceny bieżącego programu, programów ramowych oraz zamierzeń i projektów programowych. Oceny rady programowej są przedmiotem obrad i postanowień zarządu.

7. Rada programowa podejmuje uchwały większością głosów w obecności co najmniej połowy jej składu.

8. Rady programowe składają Krajowej Radzie co pół roku, w terminie odpowiednio do końca pierwszego i trzeciego kwartału, sprawozdania dotyczące ocen, o których mowa w ust. 6.

9. Członkom rady programowej przysługuje dieta za udział w posiedzeniu wypłacana przez spółkę w wysokości 50% najniższego wynagrodzenia pracowników za pracę, obowiązującego w grudniu roku poprzedzającego, określonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie Kodeksu pracy.

10. Zarząd spółki zapewnia członkom rady programowej organizacyjne i finansowe warunki dokonywania ocen poziomu i jakości wyemitowanego programu, programów ramowych oraz zamierzeń i projektów programowych, a także badania odbioru programu oraz zlecania niezależnych badań dotyczących percepcji programu i jego społecznych skutków.";

22) dodaje się art. 28b i 28c w brzmieniu:

"Art. 28b. Wynagrodzenia członków zarządów, rad nadzorczych oraz dyrekcji oddziałów terenowych są jawne.

Art. 28c. Przy terenowych oddziałach spółki, o której mowa w art. 26 ust. 2, działają rady programowe tych oddziałów. Przepisy art. 28a stosuje się odpowiednio, z tym że:

1) rady programowe liczą 9 członków, powoływanych przez Krajową Radę z grona osób legitymujących się wiedzą i doświadczeniem w sferze kultury i mediów, z których 6 jest desygnowanych przez ugrupowania parlamentarne,

2) oceny programu regionalnego mogą być przedmiotem obrad rady programowej Telewizji Polskiej S.A.";

23) w art. 29 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

"1a. Zwyczajne walne zgromadzenie, którego przedmiotem jest rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania, bilansu oraz rachunku zysków i strat za rok ubiegły, odbywa się po upływie każdego roku obrotowego, do dnia 31 maja roku następnego.";

24) art. 32 otrzymuje brzmienie:

"Art. 32. Spółki publicznej radiofonii i telewizji mogą tworzyć, wyłącznie w celu realizacji zadań radiofonii i telewizji publicznej, przedsiębiorców i uczestniczyć w nich, po uzyskaniu zgody Krajowej Rady, która rozstrzyga sprawę w porozumieniu z Ministrem Skarbu Państwa.";

25) art. 34 otrzymuje brzmienie:

"Art. 34. 1. Minister Łączności przekazuje Krajowej Radzie częstotliwości przeznaczone do rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych oraz informację o technicznych warunkach używania tych częstotliwości.

2. Przewodniczący Krajowej Rady ogłasza w drukowanych dziennikach prasowych, informacje o możliwościach uzyskania koncesji lub zmiany koncesji poprzez rozszerzenie zasięgu rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych oraz ustala termin, nie krótszy niż 1 miesiąc od dnia ogłoszenia, do składania wniosków o udzielenie lub zmianę koncesji.

3. Przewodniczący Krajowej Rady podaje do publicznej wiadomości listę wnioskodawców uczestniczących w postępowaniu o udzielenie lub zmianę koncesji. W przypadku złożenia większej liczby wniosków, przekraczających istniejące możliwości rozpowszechniania programów, są one rozpatrywane w ramach jednego postępowania.

4. Przewodniczący dokonuje innych zmian w koncesji niż określone w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 33, a w szczególności w zakresie jej wykonania lub uzupełnienia, wydając decyzję na wniosek nadawcy. W tym przypadku tryb określony w ust. 2 i 3 nie ma zastosowania.";

26) w art. 36 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

"4. Przewodniczący Krajowej Rady wszczyna postępowanie w sprawie ponownego wydania koncesji, na wniosek nadawcy, złożony nie wcześniej niż na 12 miesięcy i nie później niż na 6 miesięcy przed upływem okresu, na który koncesja została udzielona. Informację o wszczęciu postępowania ogłasza się w drukowanych dziennikach prasowych. W postępowaniu nie stosuje się przepisów art. 34.";

27) w art. 37:

a) w ust. 1 w pkt 3:

- lit. a otrzymuje brzmienie:

"a) lokalizację i nazwę stacji,",

- lit. c otrzymuje brzmienie:

"c) maksymalną moc promieniowania,",

- lit. j otrzymuje brzmienie:

"j) lokalizację dosyłowej stacji naziemnej,",

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"3. Przewodniczący Krajowej Rady uzgadnia z Ministrem Łączności projekt koncesji w zakresie określonym w ust. 1 pkt 3.

4. Krajowa Rada, po zasięgnięciu opinii Ministra Łączności, określi, w drodze rozporządzenia, dane, które powinien zawierać wniosek oraz szczegółowe zasady postępowania w sprawach udzielania, zmiany, cofania i ponownego wydawania koncesji.",

c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

"5. Krajowa Rada jest obowiązana wypełniać zależne od jej decyzji warunki określone w koncesji.";

28) dodaje się art. 37a w brzmieniu:

"Art. 37a. 1. Stowarzyszenie, fundacja, kościół, związek wyznaniowy, kościelna lub wyznaniowa osoba prawna we wniosku o udzielenie koncesji może wystąpić o uznanie za nadawcę społecznego, jeżeli:

1) celem działalności jest upowszechnianie dobrych obyczajów i wartości moralnych, promujące działalność wychowawczą, kulturalną, charytatywną oraz troskę o zachowanie w kulturze lokalnej, regionalnej i narodowej polskiego obyczaju, tradycji i języka,

2) w programie nadawcy nie ma audycji, o których mowa w art. 18 ust. 3,

3) w programie nadawcy nie ma udziału reklam,

4) nadawca nie pobiera opłat z tytułu rozpowszechniania, rozprowadzania lub odbierania programu.

2. Nadawca społeczny jest zwolniony z opłaty za udzielenie lub zmianę koncesji.

3. W razie naruszenia przez nadawcę społecznego warunków wymienionych w ust. 1, organ koncesyjny może wydać decyzję uchylającą decyzję o uznaniu za nadawcę społecznego, stwierdzającą obowiązek uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 2 i wygaśnięcie w stosunku do programu tego nadawcy obowiązku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2a. Nie narusza to przepisu art. 38.";

29) w art. 40:

a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

"1a. Opłatę, o której mowa w ust. 1, uiszcza się najpóźniej do dnia wydania koncesji, chyba że Przewodniczący Krajowej Rady, w uzasadnionych przypadkach, rozłoży opłatę na raty.",

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Krajowa Rada w porozumieniu z Ministrem Finansów, uwzględniając charakter poszczególnych nadawców i ich programów, ustala, w drodze rozporządzenia, wysokość, sposób wnoszenia i tryb rozłożenia na raty opłaty, o której mowa w ust. 1, oraz może określić podmioty zwolnione z opłaty.";

30) dodaje się art. 40a w brzmieniu:

"Art. 40a. 1. Nabycie lub objęcie udziałów albo akcji, bądź nabycie prawa z udziałów lub akcji przez podmiot zagraniczny w spółce, która posiada koncesję na rozpowszechnianie programu, wymaga zezwolenia Przewodniczącego Krajowej Rady, do którego stosuje się odpowiednio przepisy art. 33 ust. 3, art. 35 ust. 2, art. 36 ust. 2 oraz art. 38.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, dokonane przez podmiot zależny od podmiotu zagranicznego uważa się za czynność dokonaną przez podmiot dominujący w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669).

3. Przewodniczący Krajowej Rady wydaje i cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, na podstawie uchwały Krajowej Rady.

4. Czynności dokonane bez zezwolenia są nieważne.";

31) w art. 43 w ust. 1 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu:

"2a) programy nadawców społecznych dostępnych na danym obszarze,

2b) inne programy radiofonii i telewizji publicznej dostępne na danym obszarze,";

32) w art. 48:

a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"3. Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość opłaty abonamentowej z tytułu posiadania odbiornika radiofonicznego oraz opłaty z tytułu posiadania odbiornika telewizyjnego albo radiofonicznego i telewizyjnego przez płatnika wymienionego w art. 49 ust. 1,

2) wysokość zryczałtowanych opłat abonamentowych z tytułu posiadania odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych, z uwzględnieniem charakteru podmiotów zobowiązanych do uiszczania opłat, a w szczególności liczby pracowników, klientów lub innych osób, które mogą korzystać z tych odbiorników,

3) sposób i tryb wnoszenia opłat abonamentowych.

4. Krajowa Rada może, w drodze rozporządzenia, w sposób nie naruszający powszechności poboru opłat abonamentowych:

1) określić uzasadnione przypadki, w których umarza się lub rozkłada na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych,

2) przyznać niektórym kategoriom osób zniżki lub zwolnienia od opłat abonamentowych ze względu na wiek lub niepełnosprawność, jeżeli osoby te nie pozostają w jednym gospodarstwie domowym z osobą nie uprawnioną do zniżki lub zwolnienia, a posiadającą samodzielne źródło przychodu.",

b) ust. 5 skreśla się,

c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Przepisy ust. 3 i 4 nie naruszają uprawnień w zakresie zwolnień od opłat abonamentowych wynikających z odrębnych ustaw.";

33) art. 49 otrzymuje brzmienie:

"Art. 49. 1. Domniemywa się, że każdy płatnik energii elektrycznej posiada jeden odbiornik radiofoniczny i telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, chyba że uprawniona osoba na piśmie oświadczy kierownikowi jednostki pobierającej opłaty abonamentowe, że gospodarstwo domowe lub dana jednostka organizacyjna nie posiada takiego odbiornika radiofonicznego lub telewizyjnego.

2. O zmianie stanu objętego oświadczeniem, o którym mowa w ust. 1, osoba uprawniona do złożenia oświadczenia powinna niezwłocznie poinformować na piśmie kierownika jednostki pobierającej opłaty abonamentowe. Dotyczy to odpowiednio okoliczności, o których mowa w ust. 3.

3. W przypadku stwierdzenia posiadania odbiornika radiofonicznego lub telewizyjnego mimo złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, lub z naruszeniem przepisów o ustalaniu zryczałtowanej opłaty abonamentowej pobiera się opłatę w wysokości stanowiącej trzydziestokrotność miesięcznej opłaty abonamentowej należnej od danego podmiotu, obowiązującej w dniu stwierdzenia takiej okoliczności.

4. Uiszczenie opłaty, o której mowa w ust. 3, nie zwalnia od obowiązku uiszczania bieżącej opłaty abonamentowej za okres od dnia stwierdzenia obowiązku uiszczania opłat abonamentowych.

5. Za zwłokę w uiszczaniu opłat abonamentowych pobiera się odsetki ustawowe.

6. Opłaty abonamentowe i odsetki za zwłokę pobierają przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się dystrybucją energii elektrycznej przy pobieraniu opłat za energię elektryczną.

7. Jednostki pobierające opłaty abonamentowe i odsetki za zwłokę przekazują je na wyodrębniony rachunek Krajowej Rady, z przeznaczeniem na cele określone w art. 50 ust. 1 - po potrąceniu wynagrodzenia za te usługi.

8. Rada Ministrów, w porozumieniu z Krajową Radą, określi, w drodze rozporządzenia, w sposób zapewniający skuteczny pobór opłat abonamentowych od wszystkich podmiotów zobowiązanych do ich uiszczania:

1) wzór upoważnień do pobierania opłat abonamentowych i wykonywania czynności kontrolnych, sposób i tryb udzielania upoważnień, szczegółowe zasady pobierania i przekazywania opłat abonamentowych,

2) wzór oświadczeń, o których mowa w ust. 1, osoby uprawnione do ich składania oraz sposób i tryb ich składania,

3) maksymalne wynagrodzenie dla jednostek pobierające opłaty abonamentowe i wykonujących czynności kontrolne.";

34) w art. 50 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Wpływy, o których mowa w art. 48 ust. 1, art. 49 ust. 5 i 7, z wyłączeniem potrąceń przewidzianych w art. 49 ust. 7, są w całości przeznaczone na działalność jednostek publicznej radiofonii i telewizji.";

35) art. 51 otrzymuje brzmienie:

"Art. 51. 1. Jednostki pobierające opłaty abonamentowe sprawują kontrolę wykonywania obowiązku uiszczania opłat abonamentowych w wysokości określonej przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie ustawy.

2. Do wykonywania kontroli, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668).

3. W przypadku stwierdzenia posiadania odbiornika radiofonicznego lub telewizyjnego mimo złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 49 ust. 1, lub z naruszeniem przepisów o ustalaniu zryczałtowanej opłaty abonamentowej, kierownik jednostki pobierającej opłaty abonamentowe wydaje decyzję stwierdzającą obowiązek uiszczania opłaty abonamentowej oraz ustala opłatę, o której mowa w art. 49 ust. 3.

4. Połowa wpływów z opłat, o których mowa w art. 49 ust. 5, stanowi przychód jednostek organizacyjnych wykonujących czynności kontrolne.";

36) w art. 53 w ust. 1 wyrazy "art. 16 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 lub z przepisów wydanych na podstawie art. 15 ust. 1 i 3, art. 16 ust. 3 i 4, art. 17 ust. 3 i art. 18 ust. 4" zastępuje się wyrazami: "art. 15 ust. 2, art. 16 ust. 1-2a, art. 17 ust. 1, 2a i 2b, art. 18 ust. 1, 2, 2a, 3 i 3a, art. 20 ust. 1 i 2 lub z przepisów wydanych na podstawie art. 15 ust. 1, 3 i 4, art. 16 ust. 4, art. 17 ust. 3, art. 18 ust. 4 i art. 20 ust. 4";

37) w art. 64 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) spółkę, o której mowa w art. 26 ust. 2, z siedzibą w Warszawie i oddziałami terenowymi w Białymstoku, Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Kielcach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Olsztynie, Opolu, Poznaniu, Rzeszowie, Szczecinie, Warszawie, we Wrocławiu i w Zielonej Górze,".

Art. 2.

W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 130, poz. 645, z 1995 r. Nr 99, poz. 488, z 1997 r. Nr 123, poz. 777 i 778) w art. 6 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

"5) wydatkowania środków publicznych na udzielanie zamówień dotyczących zakupu, przygotowania, produkcji lub koprodukcji programów radiowych oraz telewizyjnych przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji.".

Art. 3.

Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez 3 miesiące.

Art. 4.

Marszałek Sejmu ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.

Art. 5.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 32-35, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. oraz art. 1 pkt 37, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."