2) zasady ustalania subwencji ogólnych,

3) zasady i tryb przekazywania subwencji ogólnych,

4) zasady i tryb udzielania dotacji.

3) przewodniczącym zarządu jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to odpowiednio wójta, burmistrza, prezydenta miasta, starostę lub marszałka województwa,

4) reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to stronę samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego powoływanej przez Radę Ministrów,

5) roku podatkowym - rozumie się przez to rok, o którym mowa w art. 11, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668),

6) roku budżetowym - rozumie się przez to rok, na który ustalany jest budżet,

7) roku bazowym - rozumie się przez to rok poprzedzający rok, na który ustalany jest budżet,

8) liczbie mieszkańców - rozumie się przez to liczbę mieszkańców faktycznie zamieszkałych na terenie jednostki samorządu terytorialnego, według stanu na dzień 30 czerwca roku bazowego, podaną przez Główny Urząd Statystyczny,

9) zadaniach własnych jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to takie zadania wykonywane przez te jednostki, które nie są zadaniami należącymi do właściwości organów administracji rządowej lub wykonywanymi na podstawie umów bądź porozumień,

1) wpływy z ustalanych i pobieranych na podstawie odrębnych ustaw podatków:

3) udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa w wysokości:

4) subwencja ogólna,

7) odsetki od środków finansowych gminy, gromadzonych na rachunkach bankowych,

8) dochody z majątku gminy.

2) dotacje celowe na zadania realizowane przez gminę na podstawie porozumień z organami administracji rządowej lub z innymi jednostkami samorządu terytorialnego,

4) dotacje z funduszów celowych,

5) spadki, zapisy i darowizny,

9) dochody z kar pieniężnych i grzywien, określonych odrębnymi przepisami,

1. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. udziały gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku przez wskaźnik 0,267 i współczynnik skorygowanego udziału dochodów gmin z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w łącznych dochodach gmin z tego podatku w roku poprzedzającym rok bazowy, wyliczony według zasad określonych w ust. 2.

3) oblicza się różnicę pomiędzy kwotą obliczoną zgodnie z pkt 2, a kwotą obliczoną zgodnie z pkt 1, a następnie mnoży się przez wskaźnik wynoszący 0,75,

1. Jeżeli osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej posiada wyodrębnione organizacyjnie zakłady (oddziały) położone na terenie innej gminy niż gmina, na której terenie ma siedzibę osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, wówczas dochody, o których mowa w art. 3 pkt 3 lit. b), są przekazywane do budżetów tych gmin, na których terenie położone są te zakłady (oddziały), proporcjonalnie do liczby osób w nich zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb rozliczeń, o których mowa w ust. 1, przyjmując za podstawę rozliczeń informacje podatników składane do urzędów skarbowych, zawierające wykaz wyodrębnionych organizacyjnie zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach).

2) subwencja ogólna,

3) dochody uzyskiwane przez jednostki budżetowe powiatu oraz wpłaty od zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych powiatu,

7) odsetki od środków finansowych powiatu gromadzonych na rachunkach bankowych,

3) dotacje z funduszów celowych,

4) dotacje celowe na zadania realizowane przez powiat na podstawie porozumień z organami administracji rządowej lub z innymi jednostkami samorządu terytorialnego,

5) spadki, zapisy i darowizny,

1) udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, w wysokości:

2) subwencja ogólna,

5) dotacje celowe z budżetu państwa na finansowanie zadań własnych województwa,

2) dotacje celowe na zadania realizowane przez województwo na podstawie porozumień z organami administracji rządowej lub z innymi jednostkami samorządu terytorialnego,

3) dotacje celowe dla państwowych uczelni zawodowych utworzonych na wniosek sejmiku województwa,

4) dotacje z funduszów celowych,

5) spadki, zapisy i darowizny,

1. Jeżeli osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej posiada wyodrębnione organizacyjnie zakłady (oddziały) położone na terenie innych województw niż województwo, na którego terenie ma siedzibę osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, wówczas dochody, o których mowa w art. 11 pkt 1 lit. b), są przekazywane do budżetów tych województw, na których terenie położone są te zakłady (oddziały), proporcjonalnie do liczby osób w nich zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb rozliczeń, o których mowa w ust. 1, przyjmując za podstawę rozliczeń informacje podatników składane do urzędów skarbowych, zawierające wykaz wyodrębnionych organizacyjnie zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach).

1. Dochody jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie odrębnych przepisów pobierane są przez urzędy skarbowe, gromadzone są na rachunku bankowym urzędu skarbowego i odprowadzane na rachunki właściwych budżetów jednostek samorządu terytorialnego w terminie nie później niż 20 dni po dniu, w którym wpłynęły na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego, podlegają przekazaniu z centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa na rachunki właściwych budżetów jednostek samorządu terytorialnego w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatek wpłynął na rachunek urzędu skarbowego.

3. Urząd skarbowy przekazuje na wniosek przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego kwartalne informacje o stanie i terminach realizacji dochodów, o których mowa w ust. 1.

4. Jeżeli dochody pobrane na rzecz jednostek samorządu terytorialnego nie zostaną przekazane w terminach, o których mowa w ust. 1 i 2, jednostce samorządu terytorialnego przysługują odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych.

1. Wpływy z opłaty skarbowej odprowadzane na rachunek urzędu skarbowego:

1) przez płatnika, od umów sprzedaży (zamiany) nieruchomości - przekazywane są na rachunek budżetu gminy, na obszarze której położona jest nieruchomość,

2) z punktów sprzedaży znaków opłaty skarbowej i urzędowych blankietów wekslowych - przekazywane są na rachunek budżetu gminy, w siedzibie której znajduje się ten punkt, zaś z pozostałych punktów sprzedaży, na rachunek budżetu gminy, na obszarze której znajdują się te punkty.

2. Wpływy z podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia własności (prawa użytkowania wieczystego) nieruchomości, odprowadzane na rachunek urzędu skarbowego przez płatnika, przekazywane są na rachunek budżetu gminy, na obszarze której położona jest nieruchomość.

1. Udzielanie ulg, odraczanie, umarzanie, rozkładanie na raty oraz zaniechanie poboru w zakresie podatków i opłat stanowiących dochody jednostek samorządu terytorialnego i wpłacanych bezpośrednio na rachunki jednostek samorządu terytorialnego, należy do kompetencji przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego.

2. W przypadku pobieranych przez urząd skarbowy podatków i opłat stanowiących w całości dochody jednostek samorządu terytorialnego, urząd ten może odraczać, umarzać, rozkładać na raty lub zaniechać poboru podatków oraz zwalniać płatnika z obowiązku pobrania oraz wpłaty podatku lub zaliczek na podatek, wyłącznie na wniosek lub za zgodą przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego.

3. W zakresie opłat, o których mowa w art. 3 pkt 2 lit. b), pobieranych przez organ wskazany w odrębnych przepisach, inny niż urząd skarbowy, udzielanie ulg, odraczanie, umarzanie, rozkładanie na raty oraz zaniechanie poboru opłaty, może nastąpić w sposób określony przepisami odrębnymi, po uzyskaniu zgody przewodniczącego zarządu gminy.

4. Wniosek lub zgoda, o których mowa w ust. 2 i 3, wydawane są w formie postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie.

1) podstawowej,

1. Kwotę przeznaczoną na część podstawową subwencji ogólnej dla wszystkich gmin ustala się jako sumę kwoty stanowiącej nie mniej niż 1 % planowanych w ustawie budżetowej dochodów budżetu państwa oraz kwoty wpłat gmin, ustalonych według zasad określonych w art. 23.

3. Rezerwę części podstawowej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 2 pkt 1, przeznacza się na zwiększenie części podstawowej subwencji ogólnej dla gmin nie objętych kwotą wyrównawczą części podstawowej subwencji ogólnej, w których w pierwszym półroczu danego roku wystąpił ubytek dochodów, wynikający ze zmiany zasad ustalania udziałów gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, wykazany w sprawozdaniu gminy za pierwsze półrocze danego roku; rezerwą tą dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.

1. Kwota wyrównawcza stanowiąca element składowy części podstawowej subwencji ogólnej przysługuje gminom, w których wskaźnik podstawowych dochodów podatkowych na jednego mieszkańca, obliczony według zasad określonych w ust. 2, zwany dalej "wskaźnikiem G", jest mniejszy niż 85% analogicznego wskaźnika obliczonego łącznie dla wszystkich gmin, zwanego dalej "wskaźnikiem P".

2. Wskaźnik G oblicza się, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7, dzieląc kwotę podstawowych dochodów podatkowych gminy, w pierwszym półroczu roku bazowego, przez liczbę mieszkańców gminy.

3. Wysokość należnej gminie kwoty wyrównawczej oblicza się mnożąc liczbę stanowiącą 90% różnicy między 85% wskaźnika P i wskaźnikiem G przez liczbę mieszkańców gminy i przez wskaźnik określający dla roku bazowego relację planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w pierwszym półroczu.

5. Dla celów obliczenia kwoty wyrównawczej części podstawowej subwencji ogólnej dla gmin, w miejsce dochodów gmin z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, wykazanych w sprawozdaniach gmin, o których mowa w ust. 4, przyjmuje się dochody z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, które ustala się:

1) dla 1999 r. - mnożąc łączną kwotę dochodów gmin z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w pierwszym półroczu 1998 r., wykazaną przez gminy w sprawozdaniu, przez współczynnik ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 6 ust. 2, stosując wskaźnik określony w art. 6 ust. 2 pkt 3,

2) dla 2000 r. - mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku, za pierwsze półrocze 1999 r., przez wskaźnik równy udziałowi należnego w roku poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gminy, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku.

6. Dla ustalenia kwoty wyrównawczej przyjmuje się dochody, które gmina może uzyskać z podatku rolnego, stosując średnią cenę skupu żyta określoną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a w przypadku innych podatków, stosując stawki maksymalne, z wyjątkiem podatku od środków transportowych, z którego dochody stanowią wpływy realizowane przy zastosowaniu stawek określonych w uchwałach rady gminy, bez zwolnień, odroczeń, umorzeń oraz zaniechań poboru dochodów gminy, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a)-e) oraz pkt 2 lit. a) i b).

7. Dla gminy o liczbie mieszkańców do 15 000 przyjmuje się do obliczenia kwoty wyrównawczej części podstawowej subwencji ogólnej dochody z tytułu podatku od nieruchomości, wynikające ze stawek tego podatku, uchwalonych przez radę tej gminy.

1) nie większej niż 5 000 - przeliczeniowa liczba mieszkańców jest równa liczbie 5 000,

2. Kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców gminy przez wskaźnik określający dla roku bazowego relacje planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w pierwszym półroczu i przez kwotę wynoszącą:

1) dla gmin, dla których wskaźnik G jest nie większy niż 200% wskaźnika P
- 20% nadwyżki wskaźnika G ponad 150% wskaźnika P,

2) dla gmin, dla których wskaźnik G jest większy niż 200% i nie większy niż 300% wskaźnika P - 10% wskaźnika P, powiększoną o 25% nadwyżki wskaźnika G ponad 200% wskaźnika P,

4. Gminy dokonują wpłat, o których mowa w ust. 1, na rachunek dochodów budżetu państwa w dwunastu równych ratach, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca; od kwot nie wpłaconych w terminie nalicza się odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych.

5. Do nie wpłaconych w terminie kwot, o których mowa w ust. 4, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

1. Kwotę rekompensującą, o której mowa w art. 24 pkt 1, przeznaczoną dla wszystkich gmin ustala się w wysokości nie mniejszej niż 10,5% planowanych w ustawie budżetowej wpływów z podatku akcyzowego od paliw silnikowych.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania gminom kwoty rekompensującej, o której mowa w art. 24 pkt 1, z uwzględnieniem utraconej kwoty dochodu z tytułu częściowej likwidacji podatku od środków transportowych, ustalonej na podstawie informacji gmin za 1997 r.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady obliczania i tryb przekazywania gminom kwoty rekompensującej, o której mowa w art. 24 pkt 2, z uwzględnieniem wniosków gmin, zawierających dane o rocznych skutkach ustawowych ulg i zwolnień.

1) oświatowej,

2) drogowej,

1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej otrzymuje powiat, w którym wskaźnik podstawowych dochodów podatkowych na jednego mieszkańca, obliczony według zasad określonych w ust. 2, zwany dalej "wskaźnikiem S", jest mniejszy od wskaźnika Sw, o którym mowa w ust. 3.

2. Wskaźnik S dla danego powiatu oblicza się, dzieląc kwotę planowanych na dany rok budżetowy dla tego powiatu dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustaloną zgodnie z art. 10 na podstawie planowanej ogólnej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy, przez liczbę mieszkańców powiatu.

3. Wskaźnik Sw, będący podstawą do wyliczenia części wyrównawczej subwencji ogólnej, jest najwyższym wskaźnikiem S dla 1999 r., wyliczonym zgodnie z ust. 2.

4. Wskaźnik Sw, o którym mowa w ust. 3, waloryzowany jest corocznie wskaźnikiem korygującym dla podatku dochodowego od osób fizycznych ustalonym jako iloraz planowanej ogólnej kwoty wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy i planowanej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok bazowy.

5. Wysokość należnej powiatowi części wyrównawczej subwencji ogólnej oblicza się mnożąc liczbę stanowiącą 85% różnicy między wskaźnikiem Sw, i wskaźnikiem S dla danego powiatu, przez liczbę mieszkańców powiatu.

2) drogowej,

2. O przeznaczeniu środków otrzymanych w formie subwencji ogólnej decyduje sejmik województwa.

1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej otrzymują województwa, w których wskaźnik podstawowych dochodów podatkowych na jednego mieszkańca, obliczony według zasad określonych w ust. 2, zwany dalej "wskaźnikiem W", jest mniejszy od wskaźnika Ww , o którym mowa w ust. 5.

2. Wskaźnik W dla danego województwa oblicza się dzieląc kwotę planowanych dochodów, o których mowa w art. 11 pkt 1, wyliczonych zgodnie z ust. 3 i 4 dla tego województwa przez liczbę jego mieszkańców.

3. Kwotę planowanych na rok budżetowy dochodów województwa z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc planowaną kwotę wpływów z tego podatku, przyjętą w ustawie budżetowej na rok budżetowy, przez wskaźnik 0,015 i wskaźnik równy udziałowi należnego, w roku poprzedzającym rok bazowy, podatku dochodowego od osób fizycznych, zamieszkałych na terenie gmin wchodzących w skład województwa, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku, ustalonego na podstawie złożonych, do dnia 30 czerwca roku bazowego, zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu oraz rocznego obliczenia podatku dokonanego przez płatników.

4. Kwotę planowanych na dany rok budżetowy dochodów województwa z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną planowaną kwotę wpływów z tego podatku, przyjętą w ustawie budżetowej na rok budżetowy, przez wskaźnik 0,005 i wskaźnik równy udziałowi wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych w roku poprzedzającym rok bazowy z terenu danego województwa, w ogólnej kwocie wpływów z tego podatku w tym samym roku, z zastrzeżeniem ust. 9.

5. Wskaźnik Ww, będący podstawą do wyliczenia części wyrównawczej subwencji ogólnej, jest najwyższym wskaźnikiem W dla 1999 r., wyliczonym zgodnie z ust. 2.

6. Wskaźnik Ww, o którym mowa w ust. 5, waloryzowany jest:

1) dla dochodów, o których mowa w ust. 3 - wskaźnikiem korygującym dla podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w ust. 7 pkt 1,

2) dla dochodów, o których mowa w ust. 4 - wskaźnikiem korygującym dla podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w ust. 7 pkt 2.

2) dla podatku dochodowego od osób prawnych - jako iloraz planowanej ogólnej kwoty wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy i planowanej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok bazowy.

8. Wysokość należnej województwu części wyrównawczej subwencji ogólnej oblicza się mnożąc liczbę stanowiącą 70% różnicy między wskaźnikiem Ww i wskaźnikiem W dla danego województwa, przez liczbę mieszkańców województwa.

9. Podstawę obliczenia udziału poszczególnych województw w łącznej kwocie dochodów województw z tytułu dochodów we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych w roku poprzedzającym rok bazowy, stanowią dochody wykazane w sprawozdaniach, których obowiązek sporządzania wynika z odrębnych przepisów.

1. Kwotę przeznaczoną na część oświatową subwencji ogólnej dla wszystkich jednostek samorządu terytorialnego ustala się w łącznej kwocie nie mniejszej niż 12,8% planowanych dochodów budżetu państwa.

2. Od kwoty, o której mowa w ust. 1, odlicza się 1% na rezerwę części oświatowej subwencji ogólnej.

3. Rezerwą subwencji, o której mowa w ust. 2, dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.

1. Kwotę przeznaczoną dla wszystkich powiatów i województw na część drogową subwencji ogólnej związaną z budową, modernizacją, utrzymaniem, zarządzaniem i ochroną dróg wojewódzkich, powiatowych oraz dróg powiatowych, wojewódzkich i krajowych w granicach miast ma prawach powiatu, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, ustala się w wysokości 60% kwoty ustalonej na podstawie art. 3 ust. 1, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668).

1. Podział kwoty, o której mowa w art. 36, na poszczególne powiaty, miasta na prawach powiatu i województwa następuje z uwzględnieniem w szczególności długości i gęstości sieci dróg, drogowej infrastruktury technicznej, natężenia ruchu, wypadkowości oraz zrównoważenia rozwoju infrastruktury drogowej, w tym przygranicznej.

2. Rada Ministrów po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania i tryb przekazywania części drogowej subwencji ogólnej dla powiatów, miast na prawach powiatów i województw.

1. Subwencje ogólne, o których mowa w art. 19, art. 28 i art. 31 oraz udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, o których mowa w art. 3 pkt 3 lit. a), art. 8 pkt 1 i art. 11 pkt 1 lit. a), ustala się dla jednostek samorządu terytorialnego istniejących w dniu 30 czerwca roku bazowego.

1) według zasad określonych w art. 21 i 22 oblicza się, odrębnie dla każdego obszaru gmin dzielonych, część podstawową subwencji ogólnej dla wszystkich gmin istniejących w dniu 30 czerwca roku bazowego i leżących na obszarze gmin dzielonych,

3) kwotę części oświatowej subwencji ogólnej, obliczoną dla gmin leżących na obszarze gmin dzielonych, dzieli się między nowe gminy według zasad, o których mowa w art. 35.

1) kwotę części oświatowej subwencji ogólnej, obliczoną dla powiatów leżących na obszarze powiatów dzielonych, dzieli się między nowe powiaty według zasad, o których mowa w art. 35,

2) kwotę części wyrównawczej subwencji ogólnej, obliczoną dla powiatów leżących na obszarze powiatów dzielonych, dzieli się między powiaty nowe proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców.

4. Udziały jednostek samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 1, dla nowych jednostek samorządu terytorialnego, ustala się dzieląc kwotę udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, obliczoną dla jednostek samorządu terytorialnego, leżących na terenie obszaru dzielonych jednostek samorządu terytorialnego, proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców.

5. W przypadku połączenia jednostek samorządu terytorialnego, kwoty subwencji ogólnych oraz udziałów, o których mowa w ust. 1, ustala się jako sumy subwencji ogólnych i udziałów dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego.

6. W przypadku utworzenia nowych jednostek samorządu terytorialnego lub zmiany granic po dniu 1 stycznia roku, na który oblicza się subwencje ogólne i udziały, o których mowa w ust. 1, ponownemu podziałowi podlega kwota subwencji ogólnej oraz udziałów, przypadająca na okres od dnia utworzenia lub zmiany granic nowych jednostek samorządu terytorialnego do końca roku, a jeżeli utworzenie lub zmiana granic jednostek samorządu terytorialnego nie nastąpiło w pierwszym dniu miesiąca - od pierwszego dnia następnego miesiąca po dniu utworzenia lub zmiany granic jednostki samorządu terytorialnego.

7. Nowe jednostki samorządu terytorialnego mogą, w drodze zgodnych uchwał podjętych przez organy stanowiące wszystkich zainteresowanych jednostek samorządu terytorialnego, uzgodnić inny sposób podziału kwot subwencji ogólnej oraz udziałów, o których mowa w ust. 1.

8. Ustalenie nowego podziału subwencji ogólnej oraz udziałów następuje w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych uchwał, o których mowa w ust. 7.

1. Wpłaty, o których mowa w art. 23 ust. 1, oblicza się dla nowych gmin, dzieląc między nowe gminy proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców kwotę wpłat, obliczoną dla gmin, leżących na obszarze gmin dzielonych.

1) rocznych kwotach poszczególnych części subwencji ogólnych, przyjętych w projekcie ustawy budżetowej, z wyjątkiem kwoty części rekompensującej subwencji ogólnej, o której mowa w art. 24 pkt 2 - w terminie do dnia 15 października roku bazowego,

3) planowanej na dany rok kwocie dochodów z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, wyliczonej według zasad określonych w art. 5, art. 10 i art. 13 - w terminie do dnia 15 października roku bazowego,

4) ostatecznych wysokościach przyznanych kwot poszczególnych części subwencji ogólnych oraz ostatecznej rocznej wpłacie, o której mowa w pkt 2 - w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej,

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje jednostkom samorządu terytorialnego:

1) część oświatową subwencji ogólnej - w ratach miesięcznych, z których rata za marzec wynosi 2/ 13 ogólnej kwoty subwencji na zadania oświatowe - w terminie do 25 dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc wypłaty wynagrodzeń,

2) część podstawową subwencji ogólnej - w dwunastu równych ratach miesięcznych, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca,

4) kwotę rekompensującą, o której mowa w art. 24 pkt 2 - w dwóch ratach, w terminach:

5) część drogową subwencji ogólnej, o której mowa w art. 36 - w dwunastu równych ratach miesięcznych, w terminie do 25 dnia każdego miesiąca.

2. Jeżeli części subwencji ogólnej nie zostaną przekazane w terminach, określonych w ust. 1, jednostkom samorządu terytorialnego przysługują, licząc od dnia następnego po upływie terminu, określonego w ust. 1, odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych.

1. Jeżeli w wyniku kontroli przeprowadzonej przez upoważnione organy, zostanie stwierdzone, że w sprawozdaniu, wniosku lub informacji, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 4, art. 25 ust. 2 lub w art. 26 ust. 2, zostały podane nieprawdziwe dane i gmina otrzymała części subwencji ogólnej, wymienione w art. 21, art. 25 lub art. 26, w kwocie wyższej od należnej lub dokonała wpłat, o których mowa w art. 23, w kwocie niższej niż należna, minister właściwy do spraw finansów publicznych zmniejsza kwotę należnej gminie części subwencji ogólnej, zmniejszając lub wstrzymując kolejne raty tej części subwencji ogólnej o odpowiednie kwoty, wraz z przypadającymi od nich odsetkami w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych, chyba że jednostka ta dokona wcześniej zwrotu nienależnie otrzymanych kwot wraz z odsetkami.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zawiadamia właściwą regionalną izbę obrachunkową o zmniejszeniu kwoty należnej gminie części subwencji ogólnej, o którym mowa w ust. 1.

4. Kwoty uzyskane nienależnie przez gminę przy ustalaniu części subwencji ogólnej, o której mowa w art. 21 i art. 25, zwiększają kwotę rezerwy, o której mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1, z przeznaczeniem na pomoc gminom w przypadkach losowych, którą dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych.

5. Kwoty uzyskane nienależnie przez jednostkę samorządu terytorialnego przy ustaleniu części oświatowej subwencji ogólnej, zwiększają odpowiednio kwotę rezerwy, o której mowa w art. 34 ust. 2.

6. Do odsetek od kwot uzyskanych nienależnie przez gminę, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 48 § 1 i art. 67 ustawy - Ordynacja podatkowa.

7. Umarzanie odsetek, rozkładanie na raty i odraczanie terminu płatności należy do właściwości ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

8. Decyzja o zwrocie nienależnej części subwencji ogólnej lub zwiększeniu zaniżonej wpłaty, o której mowa w art. 23, nie może być wydana po upływie 5 lat, licząc od końca roku budżetowego, za który sporządzono sprawozdanie z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, zawierające dane stanowiące podstawę do wyliczenia subwencji.

1. Z budżetu państwa mogą być udzielane dotacje celowe na dofinansowanie inwestycji realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

3. Łączna wysokość dotacji przyznanych w kolejnych latach na dofinansowanie inwestycji realizowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego nie może przekroczyć, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 45, 50% wartości kosztorysowej inwestycji.

1) w pierwszym roku realizacji inwestycji - 80% kwoty środków planowanych w budżecie jednostki samorządu terytorialnego na finansowanie tej inwestycji, pomniejszonych o kwotę otrzymanych dotacji z budżetu państwa, a w przypadku, o którym mowa w art. 45 - 200% kwoty tych środków,

5. Jednostka samorządu terytorialnego, otrzymująca dotację na dofinansowanie inwestycji, obowiązana jest złożyć wojewodzie w terminie 30 dni od zakończeniu roku budżetowego informację zawierającą:

2) wartości kosztorysowe tych inwestycji,

6. Jednostka samorządu terytorialnego, która nie przeznaczy w danym roku na finansowanie dotowanej inwestycji środków z budżetu jednostki samorządu terytorialnego w pełnej kwocie, wymaganej na podstawie ust. 4, obowiązana jest zwrócić dotację, przyznaną w danym roku, w części proporcjonalnej do poniesionych wydatków, w terminie nie później niż do końca roku następującego po roku, w którym otrzymała dotację.

8. Do dotacji podlegających zwrotowi do budżetu państwa, w przypadkach określonych w ust. 6 i 7, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa.

2) zagrożoną szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, objętą wykazem ustalonym na podstawie odrębnych przepisów i otrzymującą kwotę wyrównawczą części podstawowej subwencji ogólnej, o której mowa w art. 21,

2. Jeżeli inwestycja realizowana jest przez gminę w celu zagospodarowania nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej i przekazanych gminie na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od Wojsk Federacji Rosyjskiej (Dz.U. Nr 79, poz. 363 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), łączna wysokość dotacji, o której mowa w art. 44 ust. 3, może przekroczyć 75% wartości kosztorysowej inwestycji.

1. Gminie wykonującej zadania zlecone z zakresu administracji rządowej oraz inne zadania zlecone ustawami są przyznawane z budżetu państwa dotacje celowe na realizację tych zadań.

2. Kwoty dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, ustala się według zasad przyjętych do określania wydatków podobnego rodzaju w budżecie państwa.

5. W przypadku niedotrzymania warunków określonych w ust. 2 i 4, gminie przysługuje prawo dochodzenia należnego świadczenia w postępowaniu sądowym.

1. Z budżetu państwa udzielane są dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie określonych w odrębnych przepisach zadań własnych gminy z zakresu:

2) wypłat dodatków mieszkaniowych,

1. Z budżetu państwa mogą być udzielane gminie dotacje celowe na usuwanie bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego.

2. Do dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 44 ust. 3 i 4.

2) na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez powiat na podstawie odrębnych przepisów.

5. W przypadku niedotrzymania warunków określonych w ust. 2 i 4, powiatowi przysługuje prawo dochodzenia należnego świadczenia w postępowaniu sądowym.

2) innych zadań określonych w odrębnych przepisach, na zasadach w nich określonych.

3. Do dotacji na cele inwestycyjne związane z zadaniami, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 44 ust. 3 i 4.

4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

1. Z budżetu państwa mogą być udzielane powiatowi dotacje celowe na usuwanie bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego.

2. Do dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 44 ust. 3 i 4.

1. Województwo otrzymuje dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez województwo na podstawie odrębnych przepisów.

2. Kwoty dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, ustala się według zasad przyjętych w budżecie państwa do określania wydatków podobnego rodzaju.

5. W przypadku niedotrzymania warunków określonych w ust. 2 i 4, województwu przysługuje prawo dochodzenia należnego świadczenia w postępowaniu sądowym.

2) art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668),

3) innych zadań określonych w odrębnych przepisach, na zasadach w nich określonych.

3. Do dotacji na cele inwestycyjne związane z zadaniami, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 44 ust. 3 i 4.

4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

2) art. 4 otrzymuje brzmienie:

2. Rezerwą, o której mowa w ust. 1, dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.

1. W celu zapewnienia ciągłości finansowania zadań przekazanych powiatom i województwom, z wyłączeniem miast na prawach powiatu, minister właściwy do spraw finansów publicznych udziela do dnia 15 stycznia 1999 r. jednorazowej zaliczki z budżetu państwa w wysokości 1/ 12 planowanych rocznych podstawowych dochodów podatkowych, na poczet dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych potrąca w sześciu ratach, począwszy od dnia 1 lipca 1999 r. kwoty odpowiadające wysokości przekazanych zaliczek, o których mowa w ust. 1, z dochodów powiatów i województw ustalonych zgodnie z art. 10 i 13.