1. Studenci szkół wyższych, o których mowa w ustawach z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, Nr 63 poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509, Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 50, poz. 310) oraz z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590), mają prawo do otrzymania pożyczek i kredytów, zwanych dalej "pożyczkami studenckimi" i "kredytami studenckimi", na zasadach określonych w ustawie.

2. Pożyczki studenckie udzielane są ze środków Funduszu, o którym mowa w art. 2.

1) dotacje z budżetu państwa określane corocznie w ustawie budżetowej,

4) spłaty rat udzielonych pożyczek studenckich wraz z odsetkami,

5) spadki, zapisy i darowizny,

7) inne dochody.

2. Suma lokat, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w jednym banku lub grupie banków powiązanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie, nie może przekroczyć 15% środków Funduszu nie zaangażowanych w pożyczki.

2) spłatę, zgodnie z przepisami ustawy, części należnej kwoty odsetek od kredytów pobranych przez studentów,

3) pokrywanie skutków finansowych umorzeń spłaty kredytów studenckich,

5) pokrywanie kosztów egzekucji roszczeń wynikających z niespłaconych pożyczek studenckich,

6) pokrywanie kosztów realizacji zadań wymienionych w pkt 1-5 ponoszonych przez Bank Gospodarstwa Krajowego.

1. Wykorzystanie środków Funduszu na cele, o których mowa w art. 4 pkt 2 i 3, dotyczy kredytów studenckich udzielanych przez banki, które podpiszą z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowę określającą zasady korzystania ze środków Funduszu.

2. Zasady zawierania umów, o których mowa w ust. 1, określi w drodze rozporządzenia Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Finansów.

2. Pierwszeństwo w otrzymaniu pożyczki studenckiej lub kredytu studenckiego mają studenci o niskich dochodach na osobę w rodzinie lub preferowanych kierunków studiów, określonych w trybie art. 15 ust. 1 pkt 5.

1) pracowników migrujących i ich rodzin, będących obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli mieszkają w Polsce,

2) pracowników i ich dzieci, będących obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli są zatrudnieni w Polsce.

2. Pożyczki studenckie i kredyty studenckie udzielane są na okres nie dłuższy niż okres studiów, przy czym okres ten nie może przekroczyć łącznie 6 lat.

3. Pożyczki studenckie i kredyty studenckie wypłacane są w ratach miesięcznych nie dłużej niż przez 10 miesięcy w roku, z wyłączeniem okresów urlopów udzielonych zgodnie z regulaminem studiów.

3. Wysokość odsetek spłacanych przez kredytobiorcę od zaciągniętego kredytu studenckiego wynosi nie mniej niż połowę stopy redyskontowej Narodowego Banku Polskiego.

4. Stopę oprocentowania kredytów studenckich określa umowa, o której mowa w art. 5.

5. Stopa oprocentowania pożyczki studenckiej wynosi nie mniej niż połowę stopy redyskontowej Narodowego Banku Polskiego.

1. Spłata kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej przez kredytobiorcę lub pożyczkobiorcę rozpoczyna się nie później niż po upływie roku od zakończenia studiów i trwa nie krócej niż dwukrotność okresu na jaki zostały udzielone, chyba że kredytobiorca lub pożyczkobiorca wnioskuje o krótszy termin spłaty.

1. Pożyczki studenckie i kredyty studenckie mogą być częściowo lub w całości umorzone.

2. Podstawą umorzenia pożyczek studenckich i kredytów studenckich są w szczególności:

1) trudna sytuacja życiowa pożyczkobiorcy lub kredytobiorcy,

1. Minister Edukacji Narodowej powołuje Komisję do Spraw Pożyczek i Kredytów Studenckich, zwaną dalej "Komisją".

2) dwaj przedstawiciele Ministra Finansów,

3) rektor szkoły wyższej lub wyższej szkoły zawodowej powołany spośród kandydatów zgłoszonych przez rektorów szkół wyższych i wyższych szkół zawodowych,

4) czterej przedstawiciele studentów powołani spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnopolskie porozumienie samorządów studenckich lub ogólnopolskie organizacje studenckie.

2) projektu rocznego planu finansowego Funduszu,

3) szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania i spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich,

4) zasad zawierania umów, o których mowa w art. 5,

5) sytuacji materialnej i socjalno-bytowej studentów i przedstawianie Ministrowi Edukacji Narodowej wniosków i propozycji działań zmierzających do jej poprawy.

2. Minister Edukacji Narodowej zapewni obsługę administracyjną oraz środki finansowe niezbędne dla funkcjonowania Komisji.

1. Fundusz działa na podstawie rocznego planu finansowego, wyodrębnionego w planie finansowym Banku Gospodarstwa Krajowego, ustalonego w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej i Ministrem Finansów.

1) podział środków na fundusz obsługi odsetek, z którego dokonywane będą wypłaty zgodnie z art. 4 pkt 2, fundusz rezerwowy, z którego dokonywane będą wypłaty umorzeń spłaty kredytów studenckich zgodnie z art. 4 pkt 3 oraz fundusz pożyczek, z którego dokonywane będą wypłaty zgodnie z art. 4 pkt 1,

3. Bank Gospodarstwa Krajowego sporządza dla Funduszu odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat.

2. Sprawozdanie z działalności oraz wyników Funduszu zatwierdza Minister Edukacji Narodowej po zasięgnięciu opinii Komisji.

1) szczegółowe zasady, tryb i kryteria udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich,

2) wysokość kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej w danym roku akademickim,

4) wysokość oprocentowania pożyczki i kredytu spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę,

5) preferowane kierunki studiów.

3) rozpoczęcie spłaty kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej nie później niż rok od daty ukończenia studiów,

4) minimalną liczbę rat spłaty nie mniejszą niż dwukrotność otrzymanych rat kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej,

5) wysokość raty spłat kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej, która nie może przekroczyć 20% miesięcznego dochodu pożyczkobiorcy lub kredytobiorcy,

6) podstawy umarzania, całości lub części kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej za ukończenie studiów z dobrym wynikiem, a także wynikające z trudnej sytuacji życiowej absolwenta, z trwałej niezdolności do pracy lub braku prawnych możliwości dochodzenia roszczeń.