Warszawa, 09.07. 2001 r.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 kwietnia 2001 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie przyjęcia Programu wsparcia na lata 2001-2002 (Dz.U. Nr 39, poz. 460) potrzeby rozwojowe i inwestycyjne określone przez samorząd województwa warmińsko-mazurskiego zostały zawarte w Kontrakcie Wojewódzkim na lata 2001-2002 zawartym w dniu 19 czerwca br. pomiędzy Radą Ministrów a Samorządem Województwa.

- restrukturyzacja bazy ekonomicznej regionu i tworzenie warunków jej dywersyfikcji,

- rozwój zasobów ludzkich,

W załączeniu przesyłam Panu Senatorowi opracowaną w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego i Budownictwa - Narodową Strategię Rozwoju Regionalnego 2001- 2006, przyjętą przez Radę Ministrów w grudniu 2000 r., która określa zamierzenia w tej dziedzinie.

Ministerstwo

Rozwoju Regionalnego i Budownictwa

wz. Sekretarz Stanu

Jacek Szczot

Warszawa, 2001-07-10

W związku z przekazanym przy piśmie z dnia 12 czerwca 2001 r. znak: AG/043/285/01/IV, oświadczeniem złożonym przez senatora Zbigniewa Kulaka podczas 83. posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 7 czerwca 2001 r. w sprawie interpretacji § 69 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.), uprzejmie informuję:

W piśmie z dnia 14 maja br. Nr PP3-0602-694/2001/JM, skierowanym do Pana Senatora Zbigniewa Kulaka wyjaśniłem, że zwolnienie określone w § 69 pkt 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r., dotyczy wyłącznie używanych samochodów osobowych oraz innych samochodów o ładowności do 500 kilogramów (co wynika bezpośrednio z treści tego przepisu) i jest ściśle związane z regulacjami w zakresie obrotu tego typu samochodami, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Nie dotyczy ono zatem pojazdów jednośladowych, które nie są samochodami.

PODSEKRETARZ STANU

Jan Rudowski

Warszawa, dnia 10 lipca 2001 r.

Aktualnie znana jest powszechnie zdecydowanie negatywna ocena funkcjonowania polskiego sądownictwa, zwłaszcza dotycząca wyników pracy sądów wielkomiejskich. Najważniejszym przejawem "niewydolności" polskiego wymiaru sprawiedliwości jest sprawność postępowania sądowego, co rodzi rażące opóźnienie w rozpoznawaniu spraw zawisłych w sądach, które niestety niejednokrotnie staje się powodem skarg stron procesu na przewlekłość postępowania składanych do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu.

Analiza danych statystycznych za 2000 r. pozwala na stwierdzenie, iż nastąpiła poprawa wyników pracy sądów powszechnych. Wzrosła liczba spraw załatwionych, a zaległości uległy zmniejszeniu, poprawie uległy także wskaźniki czasu trwania postępowania w niektórych kategoriach spraw sądowych. Te korzystne tendencje są jednak prawnie niezauważalne, gdyż odbiór wymiaru sprawiedliwości społeczeństwo zwykle postrzega przez pryzmat najbardziej niekorzystnych sytuacji, jakie istnieją m.in. w sądach stołecznych, czy innych wielkich miast.

Do obiektywnych przyczyn istniejącego stanu zaliczyć należy:

- notowane od szeregu lat niedoinwestowanie wymiaru sprawiedliwości (brak m.in. odpowiedniej liczby przygotowanej kadry administracyjnej,

Wobec powyższego kierownictwo resortu nie ustaje w staraniach o pozyskanie dodatkowych środków niezbędnych do realizacji zadań i podejmuje wielokierunkowe działanie mające na celu poprawę organizacyjnych warunków pracy sądów, jak również znowelizowania przepisów proceduralnych (kodeks postępowania cywilnego, kodeks postępowania karnego), które pozwolą na uproszczenie, a tym samym na przyspieszenie rozpoznawania spraw sądowych o stosunkowo niewielkim ciężarze gatunkowym.

Planuje się stworzenie samodzielnego pionu administracyjnego współpracującego z pionem orzeczniczym na zasadzie partnerstwa. Wiązać się to będzie ze zmianą statusu pozycji urzędnika sądowego, który z pracownika działającego pod ścisłym kierunkiem z kontrolą, sędziego stać się ma odpowiedzialnym za samodzielne wykonywanie czynności wysoko kwalifikowanym partnerem sędziego. Administracja sądowa ma być docelowo zorganizowana jako samodzielny pion, podporządkowany organizacyjnie dyrektorami sądu, co powinno doprowadzić do sprawnej obsługi sędziego oraz zabezpieczenia wszystkich organizacyjnych i administracyjnych warunków funkcjonowania sądów. Zmiana zasad funkcjonowania pionu administracyjnego powinna przyczynić się do wyeliminowania przypadków jakie zostały opisane w wystąpieniu senatora Zbigniewa Kruszewskiego.

Warszawa, dnia 12.07. 2001 r.

System ochrony bobra spowodował, że liczba jego stanowisk z roku na rok wzrasta, co ma wpływ na środowisko przyrodnicze, również w odniesieniu do gospodarki człowieka. Bobry, przystosowując środowisko bytowania do swoich potrzeb, przekształcają je dość znacznie, co w aspekcie przyrodniczym daje różne korzyści, m.in. w zakresie regulacji stosunków wodnych i, co za tym ma miejsce, lokalnych zmian biocenotycznych. Środowiskotwórcze działanie bobrów ma istotny wpływ na zwiększenie bioróżnorodności i bogactwa flory i fauny terenów przez nie zasiedlanych.

Z drugiej jednak strony, manipulowanie przez bobry stosunkami wodnymi może pociągnąć za sobą także negatywne skutki, poprzez czynienie szkód w gospodarce człowieka. Dlatego też, stosownie do zapisu Art. 27c ust. 7 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. nr 114, poz. 492 z późn. zm.), wydawane są zezwolenia w sprawie szeregu odstępstw od zakazów dotyczących ochrony bobra, m.in. na odłów, przesiedlenie i rozbiórkę żeremi bobrowych. Przewiduję również konieczność wydawania zgód na odstrzał bobrów w przypadkach, gdy przesiedlanie nie rozwiązuje zaistniałego problemu.

Z wyrazami szacunku

U up. MINISTRA
PODSEKRETARZ STANU

Janusz Radziejowski

Warszawa, dnia 10 lipca 2001 r.

- dotacji budżetowych - 1.472,7 mln zł. - 174,1%

Z szacunkiem

Warszawa, dnia 10.07. 2001 r.

Stosownie do Pani pisma z dnia 12.06.2001 r. znak: Ag/043/283/01/IV, po zapoznaniu się z tekstem oświadczenia złożonego przez Senatora Adama Graczyńskiego podczas 83 posiedzenia Senatu RP dniu 7 czerwca br. oraz po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego przez służby Inspekcji Ochrony Środowiska, m.in. w sprawie problemu mieszańców Dąbrowy Górniczej, dotyczącego zanieczyszczenia terenu środkiem chemicznym - tetrahydrotiofenem (THT), uprzejmie przedkładam następujące wyjaśnienie.

Przedmiotowa sprawa znajduje się pod kontrolą GIOŚ, w związku z analogiczną skargą mieszkańców ul. Chemicznej w Dąbrowie Górniczej-Ząbkowicach skierowaną do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, przekazaną przez Departament Kontroli Doraźnych Sekcji Skarg i Wniosków Najwyższej Izby Kontroli i do sekretariatu Ministra Środowiska, a także do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (pismo z dnia 30.10.2000 r.) oraz w związku ze skierowanym do mnie przez Pana Posła na Sejm RP Tomasza Karwowskiego, pismem z dnia 3.11.2000 r. w tej samej sprawie.

Inspekcja Ochrony Środowiska podjęła wielokierunkowe działania celem likwidacji zanieczyszczenia środowiska tetrahydrotiofenem (THT), którego zapach jest silnie wyczuwalny w osiedlu mieszkaniowym położonym w bliskim sąsiedztwie zakładu, należącego obecnie do Przedsiębiorstwa Chemicznego "Cheman" S.A. (uprzednio "Perox-Ząbkowice" Sp. z o.o.), gdzie nastąpiło przedostanie się tej substancji do środowiska.

- wystąpił do Prezydenta Miasta Dąbrowy Górniczej pismem z dnia 29.03.2001 r. o zobowiązanie sprawcy stwierdzonego zagrożenia i szkodliwego oddziaływania na środowisko do przywrócenia środowiska do stanu właściwego, w trybie art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1990 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska,

- wykonania instalacji półtechnicznej do przeprowadzenia procesu rekultywacji gruntu zanieczyszczonego THT i przeprowadzenia prac badawczych celem sprawdzenia skuteczności rekultywacji metodą opartą na drenażu gruntu układem studni oraz odseparowania THT z wody poprzez: budowę studzien odwadniających i piezometrów - w terminie do 11.06.br., przeprowadzenie prac związanych z laboratoryjnym określeniem parametrów procesu rekultywacji gruntu - w terminie do 9.07.br. oraz opracowanie wytycznych do projektu technicznego instalacji do rekultywacji gruntu zanieczyszczonego THT - do 20.08.br.

- przedstawienia w Urzędzie Miejskim w Dąbrowie Górniczej końcowego sprawozdania z wyników prac badawczych wraz z wnioskami oraz opracowanie wytycznych do projektu wykonawczego prac rekultywacyjnych - do 20.08. br.,

- Prokuratura Rejonowa w Dąbrowie Górniczej - nadzoruje dochodzenie w sprawie wycieku THT z instalacji i emisji tej substancji do powietrza i gleby tj. o czym z art. 182 § 1 kk.

Odnośnie drugiego problemu dotyczącego komasacji na pobliskim terenie innych firm, których działalność nie pozostaje bez wpływu na środowisko, IOŚ rozpoznała, iż ich lokalizacja jest zgodna z planem zagospodarowania przestrzennego. Na terenie po byłych Zakładach Tworzyw Sztucznych "Ząbkowice - ERG" działalność produkcyjną prowadzą następujące firmy: "Cheman" S.A. (konfekcjonowanie THT). Dremex (granulacja tworzyw sztucznych), Olex System (zakład pracy chronionej - produkcja części do obrabiarek), Zakład Remontowo-Ślusarski (montaż krat) i Petnolex Gaz (nie rozpoczął działalności).

Nie można całkowicie wykluczyć wystąpienia uciążliwości powodowanych ruchem tych zakładów, choć nie powinny stanowić uciążliwości szkodliwych, przy zachowaniu wymagań ochrony środowiska. Podzielając niepokój okolicznych mieszkańców, właściwe organy administracji publicznej ds. zagospodarowania przestrzennego oraz wydawania pozwoleń na budowę, jak też wydania pozwoleń ekologicznych określających warunki korzystania ze środowiska powinny w sposób szczególny zwracać uwagę na ten problem.

Antoni Tokarczuk

Warszawa, dn. 11.VII. 2001 r.

Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

W lipcu 2000 r. przedstawiciel Komendanta Głównego Straży Granicznej, który przewodniczy komisji ds. przejść granicznych, działającej w ramach Polsko-Rosyjskiej Rady ds. Współpracy Regionów RP z Obwodem Kaliningradzkim FR, został zobowiązany do jak najszybszego spotkania z rosyjskimi partnerami i uzyskania ich stanowiska w kwestii etapowej budowy tego przejścia. Jednak Strona rosyjska nie wyraziła zainteresowania rozmowami na temat budowy nowych przejść granicznych ze względu na brak środków finansowych na ten cel.

Ponadto pragnę poinformować, iż w ostatnim czasie Gubernator Obwodu Kaliningradzkiego przedstawił stanowisko Strony rosyjskiej w tej sprawie, zgodnie z którym priorytetem Strony Rosyjskiej jest zakończenie modernizacji przejścia granicznego w Bagrationowisku. Przystąpienie do budowy przejścia granicznego Grzechotki - Mamonowo II przez Stronę rosyjską mogłoby nastąpić najwcześniej w drugiej połowie 2002 r.

Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej dostrzega znaczenie odbudowy i modernizacji drogi nr 22 na odcinku Elbląg - Grzechotki - granica państwa, jako ważnej obecnie inwestycji dla stosunków polsko-rosyjskich i aktywizacji gospodarczej regionu warmińsko-mazurskiego.

Droga krajowa nr 22 na odcinku Elbląg - Chruściel - Grzechotki - granica państwa o długości 51 km, przebiega w międzynarodowym Korytarzu Transportowym IA (Gdańsk - Elbląg - Kaliningrad - Ryga), ustalonym na Europejskiej Konferencji Ministrów Transportu na Krecie w 1997 r. oraz wchodzi do sieci dróg o znaczeniu europejskim TINA. Droga została też włączona do "Programu Dostosowania sieci drogowej w Polsce do standardu naciskowego do 115 kN/oś do 2015 roku", który Rada Ministrów przyjęła w dniu 27 marca br. Odcinek ten jest również ujęty w projekcie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustalenia sieci autostrad i dróg ekspresowych. W chwili obecnej jest on przejezdny do samej granicy z objazdem Braniewo.

Marek Biernacki

Warszawa, 2001-07-11

Z up. MINISTRA

PODSEKRETARZ STANU

Marek Michalik

Utrzymywanie obecnego poziomu piętrzenia na Kanale Ślesińskim wynika z decyzji wodnoprawnej i nie jest w żadnej mierze wynikiem zaniedbań służb gospodarki wodnej resortu środowiska. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu ponosi odpowiedzialność za utrzymywanie rzędnej zwierciadła wody na poziomie niezbędnym dla żeglugi, rekreacji i środowiska, a według operatu wodnoprawnego, stanowiącego podstawę do wydania pozwolenia wodnoprawnego, rzędna 83,30 m npm, na górnym stanowisku Kanału, dla omawianych celów była wystarczająca. Kwestionowanie tej rzędnej wymagałoby udowodnienia, że sporządzony operat wodnoprawny zawierał wady i że potrzeba utrzymywania wyższej rzędnej wynika z obowiązków statutowych RZGW.

Należy nadmienić, że o pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód może wystąpić nie tylko RZGW ale również każda strona, której korzystanie z wód jest niezbędne do prowadzonej działalności. Strony (np. organizacje czy podmioty gospodarcze) zgłaszające uwagi na obniżanie się lustra wody w jeziorach winny uzgodnić z RZGW w Poznaniu możliwość wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie wodnoprawne na przesył wody z rzeki Warty i utrzymywanie na Kanale Ślesińskim wyższej niż obecnie rzędnej piętrzenia. Przesył wody i utrzymywanie rzędnej na poziomie wyższym, niż wynika to z obowiązków statutowych RZGW, wymagać jednak będzie ponoszenia kosztów pompowania wody i częściowo utrzymania urządzeń wodnych.

Warszawa, dnia 11 VII 2001 r.

W odpowiedzi na pismo z dnia 29 maja 2001 r., sygn. AG/043/249/01/IV, przekazujące oświadczenie Senatora RP Pana Kazimierza Drożdża, złożone w dniu 24 maja 2001 r., podczas 82. posiedzenia Senatu, dotyczące utworzenia powiatu bystrzyckiego, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów uprzejmie przedstawiam następujące wyjaśnienia.

Uprzejmie informuję, że uchwały: Rady Powiatu Kłodzkiego z dnia 30 maja 2001 r. oraz Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z dnia 25 maja br., zmieniające stanowisko w omawianej sprawie, zostały podjęte po przeprowadzeniu oceny zasadniczego podziału terytorialnego państwa, a także po rozpatrzeniu wniosku o utworzenie powiatu bystrzyckiego.

Marek Biernacki

Warszawa, dn. 12.07. 2001 r.

Pan

Zbigniew Gołąbek

Senator

Rzeczypospolitej Polskiej

W dniu 10 maja 2001 roku Rada Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w trybie szczególnym rozpatrzyła wniosek Prezesa Krajowego Urzędu Pracy w sprawie zmiany sposobu zabezpieczenia zwrotu jednorazowego świadczenia wraz z pożyczką na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne przyznanego Zakładowi Maszyn do Szycia "Łucznik" Sp. z o.o. w Radomiu w trybie art. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1 z późn. zm.) na podstawie zarządzenia Marszałka Województwa Mazowieckiego nr 56 z dnia 11 września 2000 roku. Uchwałą nr 340/2001 z dnia 10 maja 2001 roku Rada Funduszu zaakceptowała powyższy wniosek i wyraziła zgodę na zmianę sposobu zabezpieczenia zwrotu wypłaconych środków przez ustanowienie zastawu rejestrowego na maszynach i urządzeniach oraz zawarcie umowy przewłaszczenia maszyn i urządzeń, w miejsce dotychczasowej hipoteki. Na podstawie wyżej wymienionej uchwały Marszałek Województwa Mazowieckiego wydał zarządzenie nr 97/01 z dnia 14 maja 2001 roku w sprawie zmiany formy zabezpieczenia zwrotu jednorazowego świadczenia wraz z pożyczką na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne dla pracowników Zakładu Maszyn do Szycia "ŁUCZNIK" Sp. z o.o. w Radomiu. W wykonaniu tego zarządzenia, z dnia 18 czerwca 2001 roku między zarządem spółki a pełnomocnikiem Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w Radomiu zostały zawarte umowy:

2. zastawu rejestrowego na 6-ciu maszynach,

3. przelewu praw z polisy ubezpieczeniowej w zakresie rzeczy przewłaszczonych i podlegających zestawowi rejestrowemu.

Dnia 25 czerwca 2001 roku Zakład Maszyn do Szycia "ŁUCZNIK" Sp. z o.o. w Radomiu złożył w Sądzie Rejonowym dla miasta stołecznego Warszawy XVIII Wydział Gospodarczy Rejestru Zestawów 6 wniosków o wpis do rejestru zestawów. Biuro Terenowe FGŚP w Radomiu pismem znak: BT FGŚP 34-9700-96/HG/01 z dnia 29 czerwca 2001 roku wystąpiło do Sądu Rejonowego Wydział Ksiąg Wieczystych w Radomiu z wnioskiem o wykreślenie hipoteki wpisanej na rzecz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w kwocie 668.531,32 zł w dziale IV księgi wieczystej nr KW 91762. W dniu 29 czerwca 2001 roku hipoteka została wykreślona.

Warszawa, dn. 12.07 2001 r.

W związku z pismem DSPR 4404-87/01 dotyczącym odpowiedzi na oświadczenie Senatora Bogdana Tomaszka przesyłam wyjaśnienie Ministra Finansów uzupełniające moje stanowisko w sprawie działań mających na celu zwiększenie produkcji i wykorzystania pochodnych oleju rzepakowego w paliwach silnikowych, wyrażone w piśmie SPRR/1067/01 z dnia 3.07.2001 r.

Z wyrazami szacunku

Ministerstwo Rozwoju Regionalnego i Budownictwa

Sekretarz Stanu

Jacek Szczot

Warszawa, 2001.07.06.

Pan
Włodzimierz Tomaszewski
Podsekretarz Stanu
Ministerstwo Rozwoju
Regionalnego i Budownictwa

Szanowny Panie Ministrze

Dodawanie bioetanolu do benzyn silnikowych ołowiowych umożliwione zostało od 1 marca 1992 r. poprzez wprowadzenie Polskiej Normy na paliwa benzynowe, dopuszczającej stosowanie do paliw benzynowych alkoholu etylowego w ilości nie przekraczającej 5% objętości benzyny.

Zastosowanie bioetanolu w produkcji benzyn ołowiowych miało głównie znaczenie ekologiczne. Między innymi w celu stymulowania tych działań zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 3 listopada 1993 r. zmieniającym zarządzenie w sprawie podatku akcyzowego dla wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego, niektórych innych napojów alkoholowych, paliw do silników, wyrobów tytoniowych oraz zwolnień od tego podatku (Mon. Pol. nr 58, poz. 519) wprowadzono obniżoną stawkę podatku akcyzowego dla benzyn ołowiowych zawierających etanol.

Od dnia 1 lipca 1999 r. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 1999 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 57, poz. 599) wprowadzono rozszerzenie ulgi w podatku akcyzowym również dla benzyn bezołowiowych z zawartością etanolu. Ulga ta nie wiązała się ściśle z działaniami proekologicznymi, lecz była związana z koniecznością zagospodarowania zapasów alkoholu etylowego.

Należy podkreślić, iż zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 119, poz. 1259 ze zm.) spirytus surowy, spirytus rektyfikowany, spirytus rektyfikowany techniczny przeznaczony do produkcji spirytusu odwodnionego są wolne od podatku akcyzowego. Jednocześnie spirytus odwodniony zwykły, spirytus skażony przeznaczony do wytwarzania etylin oraz benzyn bezołowiowych z zawartością 4,5 - 5% alkoholu etylowego jest wolny od podatku akcyzowego.

Jak z powyższego wynika budżet państwa nie osiąga dochodów z tytułu podatku akcyzowego od spirytusu odwodnionego przeznaczonego do komponowania benzyn.

Należy zaznaczyć, iż w związku z postępującymi zmianami w technologiach komponowania benzyn, dotychczasowe rozwiązania mające zachęcać producentów paliw do wykorzystywania bioetanolu wytwarzanego z płodów rolnych, tracą na znaczeniu. Przyszłość związków tlenowych dodawanych do benzyn stanowić będą w coraz większym stopniu pochodne etanolu, w tym eter etylo-tert-butylowy.

Górna granica zawartości eteru, w wysokości 15%, jest określona przez polską normę PN-EN 228 ustanowioną przez Polski Komitet Normalizacyjny w dniu 27 maja 1999 r.

Dodatkowo należy zaznaczyć, iż przepisy wynikające z § 29 ust. 1 pkt 3 w/w rozporządzenia nie dotyczą tylko jednego podmiotu, tj. PKN ORLEN, natomiast dotyczą konkretnego rodzaju paliwa. W związku z tym w przypadku podjęcia produkcji paliw z dodatkiem eteru przez innych producentów, będą oni mogli korzystać z obniżenia podatku akcyzowego. Jednocześnie uprzejmie informuję, iż w przypadku podjęcia w Polsce produkcji i wprowadzenia do obrotu oleju napędowego z udziałem metyloestrów oleju rzepakowego warunkiem koniecznym jest, aby olej ten spełniał wymagania dla olejów napędowych, określone w polskiej normie PN-EN 590 wprowadzonej do obowiązkowego stosowania rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 14 września 1999 r. w sprawie obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm (Dz.U. Nr 80, poz. 911).

Ministerstwo Finansów jest zainteresowane podejmowanymi próbami produkcji w Polsce paliw bardziej przyjaznych środowisku naturalnemu niż dotychczas stosowane paliwa. Konieczne jest zatem przeprowadzenie szeregu analiz mających na celu określenie wpływu biopaliwa na środowisko naturalne oraz przeprowadzenie szeregu analiz ekonomicznych dotyczących stosowania dopłat, dotacji do produkcji rzepaku, czy też ulg w podatku akcyzowym dla producentów biopaliw.

SEKRETARZ STANU

Jan Rudowski

Warszawa, dnia 13.07. 2001 r.

W związku z przesłanym przy piśmie znak: AG/043/297/01/IV z dnia 26.06.2001 r. oświadczeniem złożonym przez Pana Senatora Ryszarda Gibułę podczas 84. posiedzenia Senatu RP w sprawie instalowania stacji bazowych telefonii komórkowych uprzejmie informuję, że sprawy formalno-prawne dla stacji bazowych telefonii komórkowej regulują następujące ustawy i rozporządzenia:

- dotychczasowe przepisy to:

2. Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 11.08.1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ochrony przed promieniowaniem szkodliwym dla ludzi i środowiska, dopuszczalnych norm promieniowania, jakie mogą występować w środowisku, oraz wymagań obowiązujących przy wykonywaniu pomiarów kontrolnych (Dz.U. Nr 98 z dnia 20 sierpnia 1998 r.).

Tomasz Szyszko