Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment


Z prac komisji senackich

18 maja 2000 r.

Senatorowie z Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej spotkali się z przedstawicielami miast i gmin starających się o utworzenie powiatów. Komisja już po raz trzeci zajęła się tą problematyką. Tym razem Grupa Robocza Miast Walczących o Powiat zwróciła się z prośbą do marszałek Alicji Grześkowiak o wysłuchanie argumentów przemawiających za korektami granic powiatów.

9 maja br. przedstawiciele grupy roboczej spotkali się z urzędnikami MSWiA. Podczas tego spotkania krytyce poddali opieszałe, ich zdaniem, działania rządu zmierzające do utworzenia nowych powiatów. Postulowali rozpatrzenie do 31 maja br. wniosków złożonych w tej sprawie przed 31 grudnia 1999 r. W opinii grupy roboczej, byłoby to spełnienie zapisu zawartego w §4 ust.2 rozporządzenia Rady Ministrów z 15 kwietnia 1999 r. w sprawie zasad i trybu postępowania przy składaniu wniosków w sprawie tworzenia, łączenia, podziału i znoszenia powiatów oraz określenia ich granic. W razie niespełnienia tego postulatu apelowano o określenie konkretnego terminu ich rozpatrzenia. Proponowano również niekwestionowanie braku w załączonej do wniosków dokumentacji opinii, stanowisk, uchwał rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.

Zgodnie z zapowiedziami MSWiA, w tym roku nie dojdzie do zmian na mapie administracyjnej. Jak tłumaczą przedstawiciele resortu, możliwe one będą dopiero w następnym roku, gdyż do końca 2000 roku rząd musi dokonać oceny reformy administracji i informację na ten temat przedstawić w parlamencie. Dopiero na podstawie tej oceny rząd będzie podejmował ewentualne decyzje o zmianach w podziale terytorialnym.

Podczas posiedzenia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej Jan Molenda z Departamentu Wdrażania i Monitorowania Reformy Administracji Publicznej w MSWiA zapewnił, że wszystkie złożone w resorcie wnioski zostaną przez rząd rozpatrzone. Do resortu wpłynęło do tej pory 16 wniosków. Jednak tylko pięć z nich jest kompletnych. Złożyły je: Lesko, Łobez, Nowogard, Sulechów i Wschowa. W pozostałych wnioskach brakuje głównie wymaganego przez prawo stanowiska sejmiku województwa i stanowisk gmin.

J. Molenda zapewnił, iż resort orientuje się, że część sejmików celowo opóźnia zajęcie stanowiska, a część gmin wstrzymuje się z zajęciem stanowiska. Jak stwierdził, MSWiA przychyla się do nowelizacji przepisów tak, by niepodjęcie przez sejmik czy gminę stanowiska w ciągu trzech miesięcy nie blokowało rozpatrzenia wniosku o utworzenie nowego powiatu.

Zdaniem J. Molendy, każdy wniosek powinien być analizowany oddzielnie, ze względu na całkowicie odmienne uwarunkowania.

Przedstawiciele miast walczących o powiat podkreślali, że im dłużej będzie trwało podejmowanie decyzji w sprawie utworzenia nowych powiatów, tym mniej argumentów będą mieli w swoich rękach. Dwa lata trwają już lokalne konflikty, które nie służą, zdaniem burmistrza Leska, idei państwa samorządowego. Walczące miasta pozbawiane są infrastruktury i instytucji mogących zadecydować o ich aspiracjach powiatowych. Problemy te z perspektywy Warszawy czy parlamentu mogą wydawać się marginalne, ale codzienność tych ośrodków jest bardzo trudna.

Zabierający głos w dyskusji senatorowie podkreślali, że nie można odkładać odpowiedzi na samorządowe wnioski. "Trzeba powiedzieć, że jest szansa na powstanie nowego powiatu tam, gdzie jest to możliwe, a tam, gdzie nie jest to możliwe, nie należy dawać szansy" - stwierdził przewodniczący komisji Mieczysław Janowski.

Ostatecznie Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej postanowiła zwrócić się do premiera o uaktualnienie przez MSWiA danych dotyczących spełniania wymogów formalnych zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów, a także o możliwie najszybsze wyjaśnienie wszystkich spraw związanych ze staraniami podejmowanymi o utworzenie nowych powiatów.

Komisja stanęła na stanowisku, że nie można stwarzać złudzeń i tam, gdzie powstanie nowego powiatu jest niemożliwe lub nieracjonalne, należy to jak najszybciej powiedzieć. Odwlekanie podjęcia decyzji w tej sprawie powoduje degradację miast wykazujących powiatowe aspiracje. Komisja zwraca się do rządu o możliwie jednoznaczne i szybkie załatwienie tej sprawy, skoro pozwalają na to przepisy prawa.

* * *

Komisja Ustawodawcza zebrała się w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy.

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się z opiniami o nowelizacji sejmowej przedstawionymi przez wiceministra sprawiedliwości Janusza Niemcewicza oraz Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W wyniku głosowania komisja postanowiła zaproponować Senatowi wydłużenie vacatio legis do 1 stycznia 2001 r. Nowela sejmowa przewidywała, że ustawa wejdzie w życie 14 dni od jej ogłoszenia. Stanowisko Komisji Ustawodawczej w tej sprawie przedstawi Senatowi senator Wiesław Chrzanowski.

* * *

Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Ustawodawczej. Komisje rozpatrzyły wnioski zgłoszone podczas dyskusji plenarnej do projektu ustawy o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, ustawy o samorządzie gminnym oraz innych ustaw.

W kolejnych głosowaniach komisje odrzuciły poprawki senatora Zbyszka Piwońskiego, które ograniczały wybory bezpośrednie do gmin liczących do 20 tys. mieszkańców. Tym samym zdecydowały się poprzeć bezpośrednie wybory wójtów, burmistrzów i prezydentów miast niezależnie od liczby mieszkańców, jak proponował to projekt senatorski. Zdaniem senatorów, właśnie większe gminy, w których odbywają się wybory proporcjonalne do rad, są najbardziej niezadowolone z funkcjonowania samorządów. Do stanowiska komisji zgłoszono wniosek mniejszości zawierający propozycję senatora Z. Piwońskiego.

Połączone komisje poparły także zawartą w projekcie senatorskim koncepcję zmniejszenia liczby radnych w poszczególnych gminach. Spośród zgłoszonych w tej sprawie wniosków poparcie uzyskała propozycja senatora Tadeusza Kopacza, zgodnie z którą gminy do 4 tys. mieszkańców miałaby 14 radnych (obecnie 15), do 7 tys. - 15 (teraz 18), do 10 tys. - 16 (20), do 15 tys. - 17 zamiast 22, do 20 tys. - 18 (teraz 28), do 40 tys. - 20 (obecnie 28), do 60 tys. - 22 (32), do 80 tys. - 24 zamiast 36. Największe gminy - 100- i 200-tysięczne miałyby odpowiednio 25 i 28 radnych oraz po 2 radnych na każde kolejne rozpoczęte 100 tysięcy mieszkańców, nie więcej jednak niż 50 radnych.

Przyjęty przez połączone komisje projekt trafi teraz pod głosowanie Senatu. Ze stanowiskiem komisji zapozna Izbę senator T. Kopacz.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Gospodarki Narodowej rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw. Senatorowie wysłuchali zastępcy przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd Zofii Bieleckiej oraz zapoznali się z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana nowelizacja liberalizuje przepisy, które regulują emisję obligacji i obrót tymi papierami. Nowela rozszerza katalog podmiotów mogących emitować obligacje o rządowe i międzynarodowe instytucje finansowe. Ponadto pozwala emitować obligacje podmiotom gospodarczym działającym na rynku krócej niż 3 lata i znosi obowiązek korzystania z instytucji banku reprezentanta.

Ponadto znowelizowana ustawa ma umożliwić oferowanie obligacji o wartości nominalnej przekraczającej 50 000 euro na rynku publicznym, co oznacza, że zgoda Komisji Papierów Wartościowych i Giełd na publiczny obrót i obowiązek informowania o planowanej emisji nie będą już konieczne.

Ustawa sejmowa stworzy także możliwość emisji nowych instrumentów dłużnych, tzw. obligacji korporacyjnych oraz przychodowych. Emitentem obligacji przychodowych mają być jednostki samorządu terytorialnego i spółki prawa handlowego powoływane do wykonywania zadań publicznych, np. przedsiębiorstwa komunalne.

Wprowadzono również zmiany w prawie o publicznym obrocie, zgodnie z którymi przewodniczący KPWiG otrzymałby uprawnienia do zaskarżania postanowień prokuratorskich o umorzeniu w sprawach związanych z obrotem papierami wartościowymi. Dotychczas prokuratorzy odmawiali KPWiG występowania w charakterze strony w takich postępowaniach tłumacząc, że KPWiG nie ma interesu prawnego.

Ostatecznie Komisja Gospodarki Narodowej przyjęła nowelizację ustawy o obligacjach, proponując wprowadzenie kilku poprawek o charakterze redakcyjnym, które nie zmieniają merytorycznie zapisów ustawy sejmowej. Stanowisko komisji w tej sprawie przedstawi Izbie senator Stanisław Jarosz.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej senatorowie rozpatrywali ustawę o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców. Opinię na temat ustawy przedstawił wiceminister gospodarki Tadeusz Katner oraz Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Postanowienia Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi czynią niezbędne kompleksowe i zgodne z prawem wspólnotowym uregulowanie problematyki pomocy publicznej w ustawodawstwie polskim. Uchwalona przez Sejm ustawa ma zbliżyć polskie regulacje prawne dotyczące pomocy publicznej dla przedsiębiorców do odpowiednich regulacji w prawie unijnym oraz międzynarodowym, a także zwiększyć racjonalność wydatkowania środków publicznych na tę pomoc i ograniczyć jej niekorzystne skutki, polegające w szczególności na zniekształceniu konkurencji.

Ustawa sejmowa definiuje pomoc publiczną dla przedsiębiorców, ustanawia generalny zakaz udzielania pomocy publicznej niezgodnie z warunkami określonymi w ustawie i umowach międzynarodowych, a także określa ogólne warunki dopuszczalności pomocy oraz szczególne warunki dotyczące poszczególnych rodzajów pomocy, tj. pomocy regionalnej, sektorowej i horyzontalnej. Organem nadzorującym udzielanie pomocy ustawa czyni prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, którego zadaniem będzie przede wszystkim kontrola zgodności udzielanej pomocy z ustawą oraz umowami międzynarodowymi. W wypadku, gdy decyzja lub umowa, na mocy której udzielono pomocy, okaże się sprzeczna z ustawą lub umową międzynarodową albo będzie miała na celu ich obejście, nastąpi stwierdzenie nieważności tej decyzji lub umowy przez właściwy organ lub sąd i tym samym powstanie obowiązek zwrotu otrzymanej pomocy. W wypadku stwierdzenia wykorzystywania pomocy niezgodnie z przeznaczeniem, organ udzielający pomocy będzie mógł nakazać jej zwrot w całości lub w odpowiedniej części.

W wyniku kolejnych głosowań komisja postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie poprawek do rozpatrywanej ustawy sejmowej. Zarekomenduje je senator Grzegorz Lipowski.

24 maja 2000 r.

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Kultury i Środków Przekazu. Senatorowie pracowali nad projektem inicjatywy ustawodawczej dotyczącej szkół artystycznych. W głosowaniu komisja zdecydowała o podjęciu inicjatywy ustawodawczej dotyczącej projektu ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz innych ustaw. W dalszych pracach nad projektem komisję będzie reprezentować senator Tomasz Michałowski. Przyjęty przez komisję projekt opiera się na założeniach opracowanych przez Komitet Inicjatywy Ustawodawczej w sprawie Szkolnictwa Artystycznego, popartych przez osiemdziesiąt tysięcy obywateli Rzeczypospolitej Polskiej. Projekt ten zmierza do powierzenia ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego kompetencji do zakładania i prowadzenia szkół artystycznych. Cel ten może zostać osiągnięty jedynie poprzez rezygnację z zasady, wyrażonej w art. 5 ust. 5a i 6 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty, w myśl której zakładanie i prowadzenie szkół artystycznych należy odpowiednio do zadań własnych powiatu albo samorządu województwa. Kompetencje te, zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, przechodzą do zadań jednostek samorządu terytorialnego z dniem 1 stycznia 2001 r. Z kolei art. 49 ust. 2 ustawy stwarza możliwość wcześniejszego przejęcia tych zadań - w drodze porozumienia między organem odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego a ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. W wypadku nieskorzystania z takiej możliwości do 1 stycznia 2001 r. do zadań ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego należy:

1) zakładanie i prowadzenie publicznych szkół artystycznych, z wyjątkiem szkół artystycznych prowadzonych przez gminę;

2) udzielanie i cofanie zezwolenia na założenie szkoły artystycznej przez osobę prawną lub fizyczną oraz udzielanie dotacji tym szkołom;

3) prowadzenie ewidencji niepublicznych szkół artystycznych, nadawanie tym szkołom uprawnień szkoły publicznej oraz udzielanie im dotacji.

Projekt komisyjny opiera się na założeniu, że specyfika szkolnictwa artystycznego na tle systemu polskiego szkolnictwa wiąże się z koniecznością poddania go odrębnemu reżimowi prawnemu. Specyfika ta wyraża się w szczególności w tym, że:

1) funkcjonowanie szkół artystycznych, ze względu na ich kulturotwórcze zadania, odgrywające tak istotną rolę w budowaniu tożsamości narodowej i kształtowaniu patriotycznych postaw młodzieży, nie wiąże się z zauważalnym, konkretnym efektem ekonomicznym;

2) system szkolnictwa artystycznego oparty jest na dwóch typach szkół artystycznych - I i II stopnia; pełne przygotowanie do wykonywania zawodów artystycznych nie jest możliwe bez ukończenia obydwu szkół - konieczne jest więc istnienie spójnego systemu szkolnictwa artystycznego, dającego możliwość kształcenia się każdemu zainteresowanemu w jego regionie;

3) szkoły artystyczne, mimo ich niskiej liczby, wymagają wysokich nakładów finansowych w celu należytego wykonywania powierzonych zadań - przeciętny miesięczny koszt kształcenia jednego ucznia wynosi od 300 do 500 złotych, przy czym kwota ta nie obejmuje wydatków na konserwacje i inwestycje.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu projektu, istnieje realna groźba, że w sytuacji wciąż występujących problemów finansowych organów samorządu terytorialnego, w warunkach rozmaitych "konfliktów potrzeb", prowadzenie szkół artystycznych może być zepchnięte na dalszy plan, a w niektórych sytuacjach - wręcz niemożliwe. Potwierdza to - w kilku wypadkach - pilotażowe przejęcie szkół artystycznych przez gminy w latach 1994-1997. Nie można przy tym zapomnieć, że prowadzenie instytucji kulturalnych jest przedsięwzięciem o charakterze długofalowym, nie mieszczącym się w kilkuletniej perspektywie pojedynczych kadencji organów samorządu terytorialnego.

W myśl przepisów projektu ustawy zakładanie i prowadzenie publicznych szkół artystycznych należeć ma do ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Jednocześnie proponuje się, by minister ten posiadał kompetencje do udzielania zezwolenia na założenie szkoły artystycznej przez osobę fizyczną lub osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego - po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty. Projekt precyzuje również zasady udzielania dotacji z budżetu państwa szkołom artystycznym - publicznym i niepublicznym. Tak jak to ma miejsce w obecnym stanie prawnym, nadzór pedagogiczny nad szkołami artystycznymi ma być sprawowany przez Centrum Edukacji Artystycznej - wyspecjalizowaną instytucję, podległą ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego i finansowaną - jako państwowa jednostka budżetowa - z jego budżetu. Jednocześnie zakładanie i prowadzenie szkół artystycznych będzie mogło przejść do zadań własnych odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego w drodze porozumienia między ministrem a tą jednostką - na wspólny wniosek jednostki samorządu terytorialnego i szkoły artystycznej. Proponowane uregulowanie ma więc opierać się na zasadzie mecenatu państwa nad systemem szkolnictwa artystycznego, z możliwością odstępstwa od niej - w sytuacji, gdy zainteresowane podmioty uznają, iż mecenat ten będzie skuteczniej realizowany przez organ odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego.

Wejście w życie ustawy w proponowanym brzmieniu będzie wiązało się z nałożeniem na ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego obowiązku określenia, w drodze odrębnych rozporządzeń, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, szczegółowych zasad udzielania dotacji publicznym szkołom artystycznym (z wyjątkiem szkół wymienionych w art. 79 ustawy o systemie oświaty) oraz niepublicznym szkołom artystycznym - zarówno posiadającym uprawnienia szkół publicznych, jak i nie posiadającym takich uprawnień. Projekt przewiduje pozostawienie obecnej treści art. 60 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, nakładającego na ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego obowiązek wydania rozporządzenia w sprawie określenia ramowych statutów poszczególnych typów szkół artystycznych.

Podczas posiedzenia Komisji Kultury i Środków Przekazu dyskutowano również o inicjatywie ustawodawczej komisji - projekcie nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji zmierzającym do wprowadzenia instytucji nadawcy społecznego.

Komisja rozpatrywała dwa projekty: pierwszy, zaproponowany przez przewodniczącą senator Krystynę Czubę, i drugi - przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Juliusza Brauna.

Zgodnie z pierwszym projektem nadawca zostałby uznany za społecznego, jeśli jego program zawierałby audycje promujące dobre obyczaje, wartości moralne, tradycje narodowe i kulturowe. Nadawca taki nie mógłby pobierać opłat za rozpowszechnianie swoich programów oraz miałby zakaz umieszczania w nich reklam i telesprzedaży. W zamian za to byłby zwolniony z opłat za udzielenie i zmianę koncesji oraz użytkowanie częstotliwości. Propozycja ta przeznaczona jest głównie dla stowarzyszeń, fundacji, osób prawnych i kościołów. Zdaniem senator K. Czuby, wpłynie ona na przełamanie monopolu komercyjnego na rynku medialnym. Senator Tomasz Michałowski stwierdził, że chodzi o akt sprawiedliwości oddzielający nadawców komercyjnych od niekomercyjnych.

Inicjatywa przewodniczącego J. Brauna przeznaczona jest przede wszystkim do nadawców o charakterze regionalnym i lokalnym. Wymóg dotyczący programów specjalnych wynosi 25% czasu dziennego. Projekt przewiduje również możliwość umieszczania reklam (od 2 do 7%). Projekt nie przewiduje całkowitego zwolnienia z opłat za koncesje, zależnie od liczby reklam zmniejszałyby się jedynie opłaty - od 50 do 75%.

W dyskusji senatorowie skrytykowali ten projekt ze względu na obecność reklam i zbyt małą ilość czasu przeznaczoną na programy specjalne.

Ostatecznie senatorowie postanowili wprowadzić do swojego projektu poprawki zmierzające do rozszerzenia możliwości zwalniania z opłat za koncesję w zależności od liczby reklam, jednak przy wyraźnej preferencji tych, którzy zdecydują się na całkowite ich wyłączenie z emisji. Senatorowie uznali także, iż programy decydujące o społecznym charakterze nadawcy powinny zajmować co najmniej 50% czasu dziennego. Ustalono, że prace nad projektem będą kontynuowane.

* * *

Zebrała się Komisja Gospodarki Narodowej. Senatorowie przełożyli na 31 maja br. rozpatrzenie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz ustawy o opłacie skarbowej, wprowadzającej od lipca br. zerową stawkę VAT na nieprzetworzone produkty rolne. Jak wyjaśniał przewodniczący komisji senator Kazimierz Kleina, ze względu na wagę problemu i dużą liczbę ekspertyz, jakie powstały w związku z ustawą sejmową, senatorowie powinni mieć więcej czasu na zapoznanie się z tym problemem. Dodatkowe obliczenia dotyczące ewentualnych skutków wprowadzenia w życie sejmowej noweli ma przygotować resort finansów.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej senatorowie rozpatrzyli ustawę - Prawo telekomunikacyjne.

Uchwalona 12 maja br. ustawa ma na celu stworzenie warunków do powstania konkurencyjnego rynku usług telekomunikacyjnych i infrastruktury telekomunikacyjnej. Nad tworzeniem tego rynku będzie czuwał nowo utworzony organ - Urząd Regulacji Telekomunikacji. Ustawa przewiduje likwidację dotychczasowych specjalnych instytucji kontrolnych: Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej oraz Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej, których kompetencje przejmie prezes URT. Zgodnie z postanowieniami ustawy pełna liberalizacja usług telekomunikacyjnych nastąpi po 31 grudnia 2002 r. Do tego czasu wyłączność na pewne usługi jest zagwarantowana dla Telekomunikacji Polskiej SA i jej następców prawnych.

Podczas posiedzenia senatorowie wysłuchali posła sprawozdawcy Karola Działoszyńskiego i wiceministra łączności Marka Rusina. Zapoznali się także z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

W kolejnych głosowaniach komisja postanowiła zaproponować kilkadziesiąt poprawek do ustawy - prawo telekomunikacyjne. Ich wprowadzenie zarekomenduje Izbie senator K. Kleina.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu senatorowie po raz kolejny zajęli się problemem ratownictwa medycznego.

Wiceminister zdrowia Andrzej Ryś zapoznał senatorów z projektem ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Projekt jest obecnie na etapie uzgodnień międzyresortowych. W tej chwili nie istnieje w Polsce system ratownictwa medycznego, dlatego jest pilna potrzeba przyjęcia ustawy, która gwarantowałaby specjalistyczną i wysoko kwalifikowaną pomoc w przypadkach katastrof, wypadków i stanów zagrożenia życia. Projekt określa organizację i funkcjonowanie systemu zintegrowanego ratownictwa medycznego, opisuje zasady prowadzenia działań podejmowanych celem zapewnienia pomocy medycznej osobom w stanach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia. Właściwe organy administracji państwowej i samorządu terytorialnego organizują system i zapewniają jego nieprzerwaną gotowość.

W wyniku dyskusji senator Jerzy Cieślak zgłosił propozycję powołania zespołu ds. ratownictwa, w którego skład weszliby członkowie Komisji Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu, Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności.

Senatorowie zwracali uwagę na brak w ustawie precyzyjnie określonych kompetencji i brak środków finansowych na planowane zmiany.

* * *

Na swoim posiedzeniu Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej zapoznała się z rządowym projektem ustawy o ratyfikacji Konwencji o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa. Ustalenia podlegającej ratyfikacji konwencji omówili wiceminister spraw zagranicznych Jerzy Kranz oraz zastępca prokuratora generalnego Stefan Śnieżko.

Następnie komisja przystąpiła do zapoznania się z rządowym projektem ustawy o ratyfikacji Traktatu Karty Energetycznej oraz Protokołu Karty Energetycznej dotyczącego Efektywności Energetycznej i Odnośnych Aspektów Ochrony Środowiska. Senatorowie wysłuchali w tym punkcie wiceministra J. Kranza oraz wiceministra gospodarki Wojciecha Katnera.

Na zakończenie posiedzenia senatorowie rozpatrzyli wstępnie rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zabezpieczeniu społecznym, podpisanej w Warszawie dnia 7 września 1998 r. Postanowienia umowy omówili wiceminister J. Kranz oraz Krzysztof Gozdek z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.

Ustalono, że Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej przyjmie stanowisko w sprawie omówionych projektów po uchwaleniu ich przez Sejm.

25 maja 2000 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Rodziny i Polityki Społecznej poparła sejmową ustawę o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, gwarantującą członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych prawo do zasiłków opiekuńczych.

Do tej pory zarówno pracownicy, jak i członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych podlegali takiemu samem ubezpieczeniu chorobowemu, a mimo to prawo do zasiłku opiekuńczego, przyznawanego w razie rezygnacji z pracy w celu opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, było przyznawane tylko pracownikom.

W opinii senatorów, osoby, które płacą takie samo ubezpieczenie, powinny otrzymywać podobne świadczenia. Uznano, że jeżeli członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych otrzymują obecnie inne zasiłki (np. rehabilitacyjny czy chorobowy), to nie ma podstaw, by odmawiać im zasiłku opiekuńczego.

Przeciwko zmianom wprowadzonym przez Sejm opowiedział się obecny na posiedzeniu komisji Przemysław Żółtowski z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Jego zdaniem, sytuacja pracowników etatowych i członków spółdzielni rolniczych jest różna, bo czas pracy członków spółdzielni może być regulowany przez jej zarząd, a zatem konieczność opieki na dzieckiem lub chorym nie musi oznaczać utraty dochodów.

Senatorowie nie podzielili powyższej argumentacji i przyjęli sejmową ustawę bez poprawek. Stanowisko Komisji Rodziny i Polityki Społecznej w tej sprawie przedstawi Senatowi senator Dariusz Kłeczek.

Tego samego dnia komisja rozpatrzyła ustawę o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zabezpieczeniu społecznym, podpisanej w Warszawie dnia 7 września 1998 r.

Po wysłuchaniu dyrektora Krzysztofa Gozdka z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej senatorowie postanowili nie zgłaszać zastrzeżeń do omawianej ustawy. Stanowisko w tej sprawie przedstawi Senatowi senator D. Kłeczek.

* * *

Na wspólnym posiedzeniu Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych wystąpił premier Irlandii Bertie Ahern.

Premier Irlandii zapewnił, że jego kraj zrobi wszystko, by Polska jak najszybciej znalazła się w Unii Europejskiej. Jak stwierdził, Irlandia entuzjastycznie wspiera polskie starania o członkostwo w UE. Zapowiedział, że jego kraj nadal będzie zajmować konstruktywne stanowisko w negocjacjach z krajami kandydującymi.

B. Ahern powiedział również, że Irlandczycy życzyliby sobie, by członkostwo w UE było udziałem krajów, które dotychczas były odcięte od demokratycznej Europy. Podkreślił, że jak tego dowodzi historia Polski, nasz kraj poradzi sobie z wyzwaniem, jakim jest przyszłe członkostwo w Unii Europejskiej.

Irlandia, która - jak powiedział premier - dobrze wykorzystała szanse związane z członkostwem w Unii Europejskiej, może pomóc m.in. poprzez dwustronną współpracę, zwłaszcza w dziedzinach, w których doświadczenia Irlandii mogą znaleźć bezpośrednie zastosowanie w Polsce. Przypomniał, że jego kraj - podobnie jak Polska - reformował swoją gospodarkę.

Zdaniem irlandzkiego premiera, największe korzyści z przynależności do Unii płyną z dostępu do wspólnego rynku, którego utworzenie uznał za największe osiągnięcie państw członkowskich. B. Ahern zwrócił jednak uwagę, że członkostwo w Unii nie daje natychmiastowych wyników. Jak stwierdził, na widoczne efekty jego kraj musiał czekać około 15 lat. Podkreślił też, iż członkostwo w UE nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest jedynie początkiem wielkich zmian, których i tak trzeba dokonać. Wskazał także na konieczność umiejętnego wykorzystywania unijnych funduszy.

Premier Irlandii pytany przez posłów i senatorów, jakie czynniki najsilniej stymulowały rozwój jego kraju, powiedział, że - jego zdaniem - była to przede wszystkim oświata, która pozwoliła na rozwój wielu inicjatyw, a także zagraniczne inwestycje - 28% amerykańskich inwestycji w Europie jest właśnie tam - i wysokie podatki, które stanowiły źródło niezbędnych funduszy. Dodał jednak, że teraz podatki są niższe, a mimo to dają większe dochody, uruchamiają inicjatywę i zwiększają inwestycje.

* * *

Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu, na którym podjęto uchwałę w sprawie funkcjonowania służb sanitarno-epidemiologicznych w Polsce:

"Komisje, po wspólnym posiedzeniu, które odbyło się 11 kwietnia 2000 r. oraz wysłuchaniu wypowiedzi: głównego inspektora sanitarnego, wiceministra spraw wewnętrznych i administracji, przedstawiciela Państwowego Zakładu Higieny oraz reprezentantów struktur terenowych Inspekcji Sanitarnej, a także po zaznajomieniu się z dostarczonymi materiałami, działając na podstawie art. 62 Regulaminu Senatu, stanowią co następuje:

§ 1

Wprowadzona od 1 stycznia 1999 r. reforma administracji publicznej winna zapewnić odpowiednie warunki formalno-prawne i finansowe, gwarantujące prawidłowe funkcjonowanie Inspekcji Sanitarnej. Istniejąca obecnie rządowa inspekcja sanitarna na szczeblu województw i zespolona inspekcja sanitarna na szczeblu powiatów muszą mieć możliwość właściwego działania, w tym szczególnie ważnym i newralgicznym z punktu widzenia bezpieczeństwa zdrowotnego mieszkańców Polski obszarze, jakim jest zabezpieczenie sanitarno-epidemiologiczne.

§ 2

Pojawiające się obecnie problemy w działaniu tych służb wymagają
w szczególności:

a/ umożliwienia korzystania przez stacje sanitarno-epidemiologiczne z dochodów wypracowanych w ramach tzw. środka specjalnego również po 31 grudnia 2000 r. , bądź zapewnienia równoważnego źródła finansowania;

b/ zapewnienia należytych środków finansowych na wydatki rzeczowe związane z funkcjonowaniem inspekcji sanitarnej, w tym także na pokrycie kosztów usług transportowych;

c/ uregulowania zasad określających działanie inspekcji sanitarnej w instytucjach transportowych, a także na przejściach granicznych (z wykorzystaniem doświadczeń Kolejowych Inspektoratów Sanitarnych);

d/ rozwiązania problemu centralnego zakupu szczepionek;

e/ nowelizacji ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów w sposób wyłączający podporządkowanie służb sanitarno-epidemiologicznych i inspekcji weterynaryjnej Państwowej Inspekcji Handlowej.

§ 3

W celu poprawy stanu ochrony zdrowia przed wpływem czynników szkodliwych bądź uciążliwych, a w szczególności dla zapobiegania szerzenia się chorób zakaźnych za celowe uznaje się systematyczne prowadzenie monitoringu tych zagrożeń i wzmożenie działań profilaktycznych.

§ 4

Przewodniczących obu komisji zobowiązuje się do przekazania Uchwały Ministrowi właściwemu ds. finansów i Ministrowi właściwemu ds. zdrowia oraz wszczęcia rozmów zmierzających do spełnienia postulatów zawartych w uchwale.

§ 5

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.".

26 maja 2000 r.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrywała na swym posiedzeniu ustawę o zmianie ustawy o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej.

Ustawa sejmowa wprowadza nowe zasady opodatkowania podatkiem VAT działalności rolniczej. Dotychczas rolnicy nie mieli możliwości odliczania podatku naliczonego, zawartego w cenach towarów i usług nabywanych w związku z prowadzeniem działalności rolniczej. Ustawa włącza ich do systemu tego podatku, ustala stawkę podatku dla produktów rolnych w wysokości 0% oraz przewiduje jednocześnie pewne specjalne rozwiązania. Zgodnie z ustawą zwolniono od podatku sprzedaż produktów rolnych - z wyjątkiem importu - dokonywaną przez rolnika (tzw. rolnika ryczałtowego). Rolnikowi ryczałtowemu dokonującemu sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej przysługiwać będzie zryczałtowany zwrot podatku z tytułu nabywania niektórych środków produkcji dla rolnictwa - w wysokości 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży produktów rolnych. Ze zwolnienia nie będą korzystały osoby, które z mocy odrębnych przepisów zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz rolnicy, którzy zrezygnują ze zwolnienia - te osoby będą opodatkowane na zasadach ogólnych. Możliwość rezygnacji ze zwolnienia uzależniona jest od kilku warunków, m.in. dokonania w poprzednim roku podatkowym sprzedaży produktów rolnych o wartości większej niż 20 tys. zł. Ponowny powrót do zwolnienia od podatku dla osób, które z tego zwolnienia zrezygnowały, byłby możliwy po upływie 3 lat.

Podczas posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi przedstawiciele Ministerstwa Finansów z wiceministrem Janem Rudowskim przekonywali senatorów, że stawka podatku VAT na towary rolne powinna wynosić 3%. Senatorowie poparli jednak rozwiązanie przyjęte przez Sejm.

W kolejnych głosowaniach senatorowie zaakceptowali poprawki zgłoszone przez senatora Józefa Frączka dotyczące zerowej podatku VAT na drewno do 31 grudnia br., a na poziomie 3% w okresie od 1 stycznia 2001 r. do 31 grudnia 2001 r. Akceptację komisji zyskała także propozycja senatora Jerzego Chróścikowskiego skreślenia art. 3 ustawy sejmowej. Stanowisko komisji przedstawi Senatowi senator Jan Chodkowski.

* * *

Na wspólnym posiedzeniu Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności dyskutowano o Karcie Podstawowych Praw Unii Europejskiej z polskiej perspektywy.

Dyrektor Grażyna Bernatowicz z MSZ poinformowała senatorów, że prace nad tym dokumentem w UE dopiero się rozpoczęły. Podkreśliła, że nie wiadomo nawet, czy ma to być jedynie deklaracja, czy też ma mieć on charakter traktatu.

Projekt zawiera m.in. artykuły dotyczące ochrony godności osoby ludzkiej, zakazu tortur i nieludzkiego postępowania, poszanowania życia prywatnego i wolności słowa, a także np. prawa do odpoczynku i ochrony zdrowia.

* * *

Na posiedzeniu Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej senatorowie wysłuchali informacji przedstawicieli resortów na temat reformy instytucjonalnej Unii Europejskiej.

Dyrektor Stanisław Sudak z Rządowego Centrum Studiów Strategicznych stwierdził, że Polsce niełatwo będzie dorównać członkom "15". RCSS szacuje, że po wejściu do UE Polska będzie na 6. miejscu pod względem liczby ludności, ale wytwarzać będzie jedynie 38% PKB przeciętnego dla krajów Unii. Żeby w 2025 roku dogonić unijną średnią, trzeba będzie - jego zdaniem - rozwijać się w tempie 6,2% PKB rocznie przy założeniu, że kraje członkowskie Unii będą utrzymywać przyrost PKB na dotychczasowym poziomie 2,5%.

Przedstawicielka MSZ dyrektor Grażyna Bernatowicz poinformowała, że resort przygotował już stanowisko Polski dotyczące wszystkich zadań stojących przed konferencją międzyrządową, która w tym roku ma zakończyć prace nad reformą instytucjonalną UE.

G. Bernatowicz powtórzyła, że Polska opowiada się za reformą wewnętrzną Unii, ale przeciwko temu, żeby trwała zbyt długo i blokowała tym samym przyjęcie nowych członków. Przypomniała też, iż w Helsinkach ustalono jedynie, że UE dołoży wszelkich starań, żeby zakończyć konferencję międzyrządową w tym roku. Dodała, iż Polska domaga się dla nowych członków Unii tych samych praw, które przysługują dotychczasowym krajom członkowskim.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej senatorowie zapoznali się ze stanowiskiem eksperta Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu M. Nowakowskiego na temat roli Parlamentu Europejskiego i parlamentów państw członkowskich Unii w kształtowaniu unijnego prawa.

Podkreślano, że integracja zaczyna mieć coraz głębszy charakter, w związku z tym rośnie rola zarówno Parlamentu Europejskiego, jak i parlamentów narodowych. Żeby jednak ich rola była rzeczywiście znacząca, Unia musi przejść do następnego etapu - do bardziej pogłębionej współpracy.

Tego samego dnia Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń w sprawie następujących ustaw uchwalonych przez Sejm: ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zabezpieczeniu społecznym, podpisanej w Warszawie dnia 7 września 1998 r. (sprawozdawca senator Wiesław Chrzanowski), ustawy o ratyfikacji Konwencji o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa (sprawozdawca senator Andrzej Mazurkiewicz) oraz ustawy o ratyfikacji Traktatu Karty Energetycznej oraz Protokołu Karty Energetycznej dotyczącego Efektywności Energetycznej i Odnośnych Aspektów Ochrony Środowiska (sprawozdawca senator Jerzy Markowski).

30 maja 2000 r.

Na swoim posiedzeniu Komisja Ustawodawcza rozpatrywała ustawę - Prawo telekomunikacyjne. Senatorowie wysłuchali opinii o ustawie sejmowej przedstawicieli Ministerstwa Łączności z wiceministrem Markiem Rusinem, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Obrony Narodowej, Urzędu Ochrony Państwa, Komendy Głównej Policji, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

W wyniku kolejnych głosowań komisja postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie kilkudziesięciu poprawek do rozpatrywanej ustawy. Najważniejsze zmiany merytoryczne zaproponowano w art. 40, w art. 106 ust. 1 oraz w art. 139. Zgodnie z wnioskiem Komisji Ustawodawczej ust. 1 w art. 106 otrzymałby brzmienie:

"1. Prezes URT, po zasięgnięciu opinii Rady Telekomunikacji, ustala plany zagospodarowania częstotliwości oraz zmiany tych planów:

1) na wniosek i w porozumieniu z Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w przypadku częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych,

2) na wniosek organu dokonującego rezerwacji częstotliwości lub na rzecz którego jest dokonywana rezerwacja częstotliwości, przy współpracy z tym organem,

3) w miarę potrzeb i możliwości technicznych, w pozostałych zakresach częstotliwości".

Poprawka zgłoszona do art. 139 zmierza do wprowadzenia szczegółowych regulacji dotyczących statusu prawnego pracowników likwidowanych ustawą jednostek organizacyjnych. Ich brak mógł być powodem trudności przy ustalaniu uprawnień pracowniczych osób zatrudnionych na stanowiskach urzędniczych w Urzędzie Regulacji Telekomunikacji.

Ustalono, że stanowisko Komisji Ustawodawczej w sprawie ustawy - Prawo telekomunikacyjne przedstawi Senatowi senator Stanisław Gogacz.

31 maja 2000 r.

W Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi odbyło się wyjazdowe, zamknięte posiedzenie Komisji Obrony Narodowej. Podczas posiedzenia senatorowie wysłuchali informacji rektora WAM o aktualnych problemach medycznego szkolnictwa wojskowego w kontekście projektów rozwiązania tej uczelni.

Po zakończeniu posiedzenia odbyła się konferencja prasowa, podczas której poinformowano, że Komisja Obrony Narodowej wstępnie zdecydowała, że będzie bronić istnienia Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi - jedynej uczelni wojskowej w Polsce kształcącej lekarzy i farmaceutów. Ostateczne stanowisko w tej sprawie komisja przedstawi na kolejnym posiedzeniu z udziałem przedstawicieli Ministerstwa Obrony Narodowej i prawdopodobnie Sztabu Generalnego WP.

O likwidacji lub reorganizacji WAM mówi się od 8 lat. W tym roku, po raz pierwszy w 32-letniej historii uczelni, minister obrony narodowej zadecydował o wstrzymaniu naboru do uczelni w roku akademickim 2000/2001. Zdaniem zastępcy przewodniczącego komisji senatora Andrzeja Ostoja-Owsianego, oznacza to powolną likwidację WAM i dlatego komisja postanowiła zapoznać się z sytuacją uczelni. Jak stwierdził senator, nie należy niszczyć tego, co jest dobre i sprawdziło się. W planach włączenia WAM do uczelni cywilnych zapomina się, że takie uczelnie nie nauczą specyfiki obrażeń na polu walki.

Senator Anna Bogucka-Skowrońska wyraziła pogląd, że w związku ze zmniejszeniem liczebności wojska można zmniejszyć liczbę studentów WAM, ale ograniczenie wojskowego szkolnictwa wyższego do wydziałów na uczelniach cywilnych byłoby błędem. Jak podkreśliła senator, pierwszą jednostką, którą Polska wysłała w ramach NATO za granicę, był szpital wojskowy. WAM ma znaczny dorobek dydaktyczny i europejską renomę; nie jest, jak twierdzą jej przeciwnicy, formą nieadekwatną do NATO. Winno się także docenić fakt, że akademia podjęła program naprawczy, który ma doprowadzić do znacznego zmniejszenia dotacji z budżetu państwa na jej utrzymanie.

Jak twierdzą pracownicy uczelni, WAM powinna rocznie przyjmować około 50-60 nowych studentów, aby zaspokoić przewidywane za 6-8 lat potrzeby wojskowej służby zdrowia; polska armia ma wówczas liczyć 150 tys. żołnierzy.

* * *

Na wspólnym posiedzeniu Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Ochrony Środowiska postanowiły nie zgłaszać zastrzeżeń do ustawy o ratyfikacji Traktatu Karty Energetycznej oraz Protokołu Karty Energetycznej dotyczącego Efektywności Energetycznej i Odnośnych Aspektów Ochrony Środowiska. Przed podjęciem decyzji w tej sprawie senatorowie wysłuchali wiceministra gospodarki Wojciecha Katnera oraz dyrektora Departamentu Prawnego w MSZ Tadeusza Zielińskiego.

Wniosek o przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy sejmowej zgłosił senator Jerzy Markowski, którego wybrano następnie na sprawozdawcę stanowiska połączonych komisji.

* * *

Zebrała się Komisja Gospodarki Narodowej, która w pierwszym punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz ustawy o opłacie skarbowej. Komisja poparła stanowisko rządu i opowiedziała się 3-proc. stawką VAT na nieprzetworzone produkty rolne. Sejm uchwalił stawkę zerową.

Wniosek w sprawie wprowadzenia 3-proc. stawki na nieprzetworzone produkty rolne zgłosił przewodniczący komisji senator Kazimierz Kleina.

Podczas posiedzenia komisji wiceminister finansów Jan Rudowski zaproponował także podniesienie z uchwalonych przez Sejm 20 tys. zł do 40 tys. zł progu rocznych dochodów ze sprzedaży produktów rolnych, umożliwiającego rolnikom wybór ogólnych zasad rozliczania podatku VAT. W opinii wiceministra, próg dochodów na poziomie 20 tys. zł oznacza dopuszczenie do systemu zasad ogólnych VAT większej liczby rolników, co mogłoby spowodować nadmierne obciążenie urzędów skarbowych w pierwszym okresie wprowadzania VAT w rolnictwie. Te argumenty nie przekonały jednak senatorów.

Zdaniem J. Rudowskiego, potrzebny jest przynajmniej trzymiesięczny okres od uchwalenia ustawy do jej wejścia w życie. Czas ten jest konieczny, by do nowej sytuacji przygotowały się zarówno urzędy skarbowe, jak i rolnicy, którzy będą teraz zobowiązani do prowadzenia stosownej dokumentacji. W głosowaniu senatorowie zgodzili się na opóźnienie terminu wejścia w życie ustawy i przyjęli poprawkę senatora K. Kleiny zmieniającą datę wejścia w życie ustawy z 3 lipca na 4 września br.

Komisja Gospodarki Narodowej zarekomenduje również Senatowi potraktowanie na równi z nieprzetworzonymi produktami rolnymi drewna z drzew liściastych, iglastych i egzotycznych i obłożenie go 3-proc. stawką podatku VAT.

Przeciwko 22-proc. stawce podatku VAT na drewno, przyjętej przez Sejm, opowiedział się dyrektor generalny Lasów Państwowych Konrad Tomaszewski. Jak stwierdził, leśnicy są za wprowadzeniem VAT na drewno okrągłe, ale nie na warunkach, które doprowadzą do bankructwa lasów. 22-proc. stawka oznaczałaby, że 6 mln m sześc. drewna okrągłego, które trafia rocznie na rynek krajowy, musiałoby nagle podrożeć o 22%.

Dla Lasów Państwowych oznaczałoby to, że musiałyby odprowadzać do budżetu 660 mln zł z tytułu podatku VAT. Oprócz tego musiałyby płacić o 20 mln więcej z tytułu podatku leśnego, obliczanego od ceny drewna.

Propozycje zmian zawarte w stanowisku Komisji Gospodarki Narodowej przedstawi Izbie senator Marek Waszkowiak. Do stanowiska komisji zgłoszono wnioski mniejszości, których wprowadzenie zarekomendują senatorowie: Genowefa Ferenc, Kazimierz Drożdż i M. Waszkowiak.

W drugim punkcie porządku dziennego komisja rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz zmianie niektórych innych ustaw. Po wysłuchaniu wyjaśnień wiceministra finansów Jana Wojcieszuka senatorowie nie zgłosili zastrzeżeń do ustawy sejmowej. Przyjęcie nowelizacji bez poprawek zarekomenduje Izbie senator Adam Glapiński.

Na zakończenie posiedzenia senatorowie zaproponowali szereg poprawek do ustawy o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji wybrano senatora Andrzeja Sikorę.


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment