Warszawa, dnia 13 maja 1998 r.

W odpowiedzi na oświadczenie Pana Senatora Ireneusza Michasia złożone w dniu 16 kwietnia 1998 r. na 11 posiedzeniu Senatu dotyczące reprywatyzacji lasów uprzejmie informuję, że obecnie trwają prace nad projektem ustawy o reprywatyzacji i rekompensatach, w tym nad zapisem o udziale lasów w programie reprywatyzacji.

W ostatnich dwu latach nastąpił w Polsce spadek liczby gospodarstw ekologicznych i obecnie stanowią zaledwie 1,5 promila ilości wszystkich gospodarstw. W Europie (np. w Szwecji i Austrii stanowią ponad 8%, Niemczech ponad 2%).

W obecnej sytuacji polskiego rolnictwa ekologicznego konieczny jest jego rozwój ilościowy.

Minister

Jacek Janiszewski

Warszawa 1998.05.15

Odpowiadając na przesłane oświadczenie senatorów Panów Adama Struzika i Zbigniewa Kruszewskiego z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie "Budowy przeprawy mostowej przez rzekę Wisłę w Płocku wraz z dojazdami" uprzejmie informuję, że w pełni podzielam potrzebę realizacji tej inwestycji i czynię starania o wprowadzenie tego zadania do planu inwestycji centralnych na 1999 r.

Z wyrazami szacunku

Eugeniusz Morawski

Warszawa, dnia 19 maja 1998 r.

1. Nadleśnictwa nie posiadają uprawnień do opracowywania dla siebie planów urządzenia lasu i nie mają bezpośredniego wpływu na termin wykonania takich planów. Zgodnie z art. 33 ust. 3 pkt 4 ustawy o lasach organizowanie planowania urządzeniowego oraz obowiązkiem dyrektora generalnego Lasów Państwowych, który akceptuje wieloletnie harmonogramy dotyczące sporządzania planów urządzenia lasu oraz nadzoruje wykonywanie tych harmonogramów przez dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych. Nie jest więc zasadny zarzut Pana Senatora, iż to nadleśnictwa manipulują terminami sporządzania planów urządzenia lasu by nie płacić "wyższego" podatku leśnego;

2. Art. 7 ustawy o lasach przesądza, że trwale zrównoważoną gospodarkę leśną prowadzi się według planu urządzenia lasu, stąd w wieloletnich harmonogramach sporządzania tych planów przestrzegana jest zasada ciągłości terminów ich obowiązywania. Sytuacja kiedy zabraknie planu urządzenia lasu może zdarzyć się w nadleśnictwie tylko wyjątkowo, np. w latach o wyraźnie nie sprzyjających warunkach pogodowych, kiedy nie zostanie w pełni wykonana inwentaryzacja stanu lasu lub w latach o wielkim spiętrzeniu robót (przykładem są tu lata: 1993-1997), kiedy dla pełnego wykonania nietypowych zobowiązań (w tym wynikających z art. 79 ustawy o lasach) zabrakło zarówno fachowców - taksatorów jak i środków finansowych;

3. Na skutek przyczyn wymienionych w pkt 2, dwa nadleśnictwa regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie-Krasiczyn i Oleszyce - nie posiadały w 1996 r. planów urządzenia lasu. Prace terenowe z zakresu inwentaryzacji stanu lasu, niezbędne do sporządzenia takich planów, były w obydwu nadleśnictwach wykonywane w 1996 r., z tym, że w Nadleśnictwie Oleszyce zostały zakończone w 1996 r., wobec czego plan urządzenia lasu obowiązuje od 1 stycznia 1997 r., natomiast w nadleśnictwie Krasiczyn zostały zakończone dopiero w połowie 1997 r., wobec czego powstała wątpliwość czy plan ma obowiązywać od 1 stycznia 1997 r. czy dopiero od 1 stycznia 1998 r. Dyrektor Generalny Lasów Państwowych deklaruje wyciągnięcie konsekwencji służbowych w stosunku do osób winnych w przypadku stwierdzenia, że przedłużenie terminu prac opracowania planu urządzenia lasu było celowe.

• powierzchnia lasów Nadleśnictwa Krasiczyn - około 15 500 ha, z tego:
• około 6 500 ha jest w każdym przypadku zwolnione z podatku leśnego jako las z drzewostanem do 40 lat (art. 62 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach),
• około 7 000 ha to lasy ochronne i rezerwaty przyrody (bez drzewostanów do 40 lat), które w każdym przypadku obciążone są podatkiem leśnym o równowartości pieniężnej 0,3q żyta za 1 ha (około 10,46 zł/ha x 7 000 ha = 73 220 zł),
• pozostałe około 2 000 ha jest obciążone podatkiem leśnym o równowartości pieniężnej 0,3q żyta za 1 ha (około 10,46 zł/ha x 2 000 ha = 20 800 zł), a mogłoby być obciążone podatkiem leśnym wg cen drewna (około 31,56 zł/ha x 2 000 ha = 63 120 zł),

Jan Szyszko

Warszawa 1998.05.19

W odpowiedzi na oświadczenie, złożone przez Pana Senatora Wiesława Pietrzaka podczas 8 posiedzenia Senatu RP w dniu 19 marca 1998 r. dotyczące dofinansowania placówek prowadzących działalność na rzecz osób z upośledzeniem umysłowym - pragnę wyjaśnić, że organizacje pozarządowe prowadzące taką działalność, w tym także Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym, od kilku lat współpracują z Państwowym Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i korzystają z pomocy finansowej Funduszu.

Nawiązując do sytuacji Koła Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym w Giżycku i Dziennego Centrum Aktywności, uprzejmie wyjaśniam, że wniosek Zarządu Miasta Giżycka w sprawie dofinansowania zakupu sprzętu rehabilitacyjnego dla tej placówki, został pozytywnie zaopiniowany przez właściwy oddział terenowy Funduszu i przekazany do siedziby Zarządu Funduszu w Warszawie. Wniosek ten zostanie rozpatrzony przez Zarząd w najbliższym czasie.

Warszawa, dnia 20.05.1998 r.

Szanowna Pani Marszałek

Jacek Janiszewski

Warszawa, dnia 20.05.1998 r.

Szanowna Pani
Prof. dr hab. Alicja GRZEŚKOWIAK
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Określone w ustawie budżetowej na 1998 rok środki dla Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, łącznie ze środkami pozostałymi w jej dyspozycji z lat poprzednich, zostaną w roku bieżącym w 87% wykorzystane na dopłaty do oprocentowania kredytów udzielonych w ciągu poprzednich 4 lat. Wynika to z bardzo wysokiej dynamiki wzrostu zadłużenia kredytowego szczególnie w ostatnim półroczu 1997 r., a zwłaszcza w IV kwartale 1997 r. i to w kredytach o najwyższych dopłatach. W 1997 r. banki udzieliły o 50% więcej niż w okresie poprzednich trzech lat kredytów na utworzenie i urządzenia gospodarstw rolnych przez młodych rolników oraz dwukrotnie więcej kredytów branżowych. Równocześnie rząd koalicji SLD-PSL w projekcie budżetu na 1998 rok przewidział dla ARiMR dopłaty do rolniczych kredytów inwestycyjnych na poziomie zapewniającym sfinansowanie tylko ok. 50% zobowiązań Agencji z tytułu kredytów udzielonych do 1998 r., a poprzedni Parlament zlikwidował możliwość zasilania Agencji ze środków z oprocentowania rezerw bankowych. W efekcie prac Sejmu i Senatu zostały zwiększone środki na dopłaty do rolniczych kredytów inwestycyjnych, co umożliwiło uruchomienie kredytów preferencyjnych o łącznej wartości 323.700 tys. zł (tj. 10,5% poziomu z roku 1997) na następujące cele:

1. na zakup gruntów rolnych,
2. na utworzenie lub urządzenie gospodarstw rolnych przez osoby, które nie przekroczyły 40 roku życia,
3. na utworzenie lub urządzenie gospodarstwa rolnego w ramach realizacji zaakceptowanego przez ministrów Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Finansów programu osadnictwa rolniczego na gruntach Skarbu Państwa,
4. kredytów na realizację przedsięwzięć objętych branżowym programem restrukturyzacji i modernizacji mleczarstwa,
5. kredytów inwestycyjnych podstawowych na realizację inwestycji związanych z rozwojem i modernizacją gospodarstw rolnych,
6. na tworzenie nowych pozarolniczych miejsc pracy,
7. na realizację przedsięwzięć objętych programem wspólnego użytkowania maszyn rolniczych,
8. na wznowienie produkcji w gospodarstwach rolnych i działach specjalnych produkcji rolnej znajdujących się na obszarach dotkniętych znacznymi rozmiarami klęsk żywiołowych.

Ponadto uprzejmie Panią Marszałek informuję, że przez dokonanie zmian w projekcie planu finansowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na 1998 rok zaproponowałem zmniejszenie planowanych wydatków na dofinansowanie wdrażania zunifikowanego systemu rachunkowości gospodarstw rolnych w gospodarstwach rolników, zmniejszenie wielkości środków na dofinansowanie działalności związanej z podnoszeniem i zmianą kwalifikacji zawodowych, praktyczną nauką zawodu, doradztwem oraz informacją w rolnictwie oraz dostosowanie wzrostu wynagrodzeń osobowych i bezosobowych oraz świadczeń na rzecz pracowników do poziomu planowanej inflacji zwiększonej o 1% aby możliwe było uruchomienie dodatkowej linii kredytowej na zakup maszyn rolniczych i ciągników.

Ponadto w końcowym etapie uzgodnień międzyresortowych jest projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad udzielania za pośrednictwem banków pożyczek ze środków Funduszu Pracy na tworzenie miejsc pracy dla bezrobotnych zamieszkałych na terenie gmin wiejskich i miejsko-wiejskich a także dla miast do 20 tys. mieszkańców.

Informując o powyższym pragnę zapewnić Panią Marszałek, że w chwili pojawienia się jakichkolwiek oszczędności w wydatkowaniu środków będących w dyspozycji ARiMR zostaną one bezzwłocznie skierowane na dopłaty do nowo uruchamianych kredytów inwestycyjnych dla rolników.

Jacek Janiszewski

Warszawa, 1998.05.21

• funkcjonariuszy urodzonych przed 1 stycznia 1949 r. obejmą jedynie zmiany przepisów prawnych, mające na celu dostosowanie - w zakresie sposobu waloryzacji świadczeń (cenowa zamiast uposażeniowej) oraz ich ograniczenia z tytułu osiągnięcia dodatkowego dochodu - obecnie obowiązującej policyjnej ustawy emerytalnej do mającej wejść w życie 1 stycznia 1999 r. ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;
• funkcjonariuszy urodzonych po 1 stycznia 1969 r. obejmą przepisy nowej ustawy o emeryturach i rentach z FUS, która to ustawa ma, z założenia, całkowicie zlikwidować przywileje branżowe. Jednakże, zgodnie z zapewnieniami Pani Minister Ewy Lewickiej, w II połowie br. mają być prowadzone negocjacje pomiędzy przedstawicielami poszczególnych służb a przedstawicielem Pełnomocnika Rządu do Spraw Reformy Zabezpieczenia Społecznego w sprawie zachowania przywilejów służb mundurowych, np. niższego wieku uprawniającego do uzyskania pełnej emerytury;
• funkcjonariusze ze środkowej grupy wiekowej, tj. urodzeni pomiędzy 1 stycznia 1949 r. a 1 stycznia 1969 r. będą mogli sami podjąć decyzję czy chcą przystąpić do nowego systemu ubezpieczeniowego, czy pozostać w starym systemie zaopatrzeniowym.

Wątpliwości co do kształtu przyszłych ustaw emerytalnych zostały przez kierownictwo resortu spraw wewnętrznych i administracji całkowicie wyjaśnione. Przedstawiono zasady, według których odbywać się będzie nabycie praw emerytalnych dla poszczególnych grup wiekowych. Z danych, przekazanych ze służb podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji wynika, że nie obserwuje się obecnie masowych zwolnień wśród funkcjonariuszy.

Warszawa, 1998.05.25

Pani
Prof. Alicja GRZEŚKOWIAK
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Pozwalam sobie ustosunkować się do oświadczenia Pana Senatora Wojciecha Kruka przekazanego mi przy piśmie z dnia 23 kwietnia br. odnośnie problemów związanych z funkcjonowaniem specjalnych stref ekonomicznych.

Wszystkie znaczące inwestycje mogące mieć wpływ na rozwój określonej branży w skali krajowej są przez nas kontrolowane również pod kątem tworzenia faktycznie nowych miejsc pracy. Nowe inwestycje o skali małych i średnich przedsiębiorstw mające zasięg regionalny są kontrolowane przez władze lokalne poprzez ich przedstawicieli w radach nadzorczych spółek zarządzających SSE. Inwestycje większe, dla których biznesplan zakłada docelowe nakłady powyżej 10 mln USD są analizowane przez moich przedstawicieli w tychże radach.

Wiadomym jest, iż największe koncerny uzależniają decyzje o lokalizacji nowych inwestycji od wielkości pomocy państwa. Przykładem może być realizacja budowy fabryki samochodów przez firmę Toyota, o którą rywalizowało kilka państw, w tym Polska i Wielka Brytania. Wygrała Francja udzielając firmie wysokiego grantu. Walka o ruchomy kapitał jest rzeczywistością i Polska nie mogąc oferować konkurencyjnych kredytów inwestycyjnych czy wysokich grantów może dzisiaj oferować jedynie wakacje podatkowe na terenach specjalnych stref ekonomicznych.

W załączeniu pozwalam sobie przekazać zestaw danych na temat dotychczas realizowanych w strefach projektów inwestycyjnych.

Janusz Steinhoff

Warszawa, 1998.05.25

W podniesionej kwestii włączenia tej budowy do wykazu inwestycji centralnych, uprzejmie wyjaśniam, że przepisy projektu ustawy o finansach publicznych, których ma uchylić obecną ustawę - Prawo budżetowe, nie przewidują utrzymania po 1998 r. kategorii "inwestycji centralnych", przede wszystkim ze względu na rozszerzenie zasięgu kompetencji samorządu terytorialnego i związaną z tym decentralizacją wielu dotychczasowych uprawnień ministrów oraz z uwagi na to, że wspomniane określenie inwestycji sugeruje, iż są one podejmowane centralnie, a ich finansowanie zależy wyłącznie od decyzji centralnych i odbywa się z dodatkowych środków budżetowych.

Wobec potrzeby poświęcania nadal szczególnej uwagi najkosztowniejszym inwestycjom wieloletnim, na które będą przeznaczane relatywnie najwyższe kwoty środków z budżetu państwa, konieczne będzie prezentowanie takich inwestycji Parlamentowi Rzeczypospolitej Polskiej wraz z projektem ustawy budżetowej. Dlatego przyjmuje się, iż wykaz omawianych inwestycji wieloletnich będzie corocznie załączany do wspomnianego projektu.

Według projektu ustawy o finansach publicznych, który został już przyjęty przez Radę Ministrów i skierowany do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, w powyższym wykazie będą ujmowane inwestycje finansowane lub dofinansowywane z budżetu państwa, których okres realizacji przekracza jeden rok budżetowy, a koszt jest wyższy od kwoty określonej przez Ministra Finansów w rozporządzeniu ustalającym szczegółowe zasady, tryb i terminy opracowywania materiałów do projektu budżetu państwa.

Z wyrazami szacunku

Leszek Balcerowicz